Ξεχάστε τα αυτοκίνητα χωρίς οδηγό. Ένα τέτοιο ελικόπτερο σίγουρα θα
ήταν πιο βολικό: θα μπορούσε να πετάξει πάνω από τα αυτοκίνητα, να
απογειωθεί από τις αυλές μας… Κι αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία,
αφού η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει ήδη σχέδια για κάτι τέτοιο. Έξι ερευνητικά
ιδρύματα σε
όλη την Ευρώπη μελετούν το πόσο εφικτά είναι τα μικρά μετακινούμενα ελικόπτερα, με μια επιχορήγηση 4,7 εκατ. δολαρίων στο πλαίσιο ενός προγράμματος με την ονομασία «MyCopter».
Το αρχικό σχέδιο έχει σχεδόν ολοκληρωθεί και εξετάζεται η δεύτερη φάση. Οι επιστήμονες και οι μηχανικοί στο Ινστιτούτο Max Planck για την Βιολογική Κυβερνητική στο Τούμπιγκεν της Γερμανίας και στη σχολή μηχανικών στο Πανεπιστήμιο της Λίβερπουλ πρωτοστατούν στην έρευνα.
Πρόσφατα στη Λίβερπουλ, έγινε μια δοκιμαστική πτήση σε έναν προσομοιωτή πτήσης. Το πανεπιστήμιο έχει μακρά εμπειρία στην προσομοίωση πτήσης, συμπεριλαμβανομένου ενός σχεδίου που στοχεύει στην ανάπτυξη ιπτάμενων λεωφορείων που δεν χρειάζονται δρόμο.
Όσον αφορά το MyCopter, οι ερευνητές προσπαθούν να καταλάβουν πώς θα κάνουν τα προσωπικά ελικόπτερα πιο ευκολόχρηστα για τους απλούς ανθρώπους. Άρχισαν από τη συνεργασία με πρώην στρατιωτικούς πιλότους δοκιμής, και έχουν προχωρήσει σε δοκιμές συστημάτων πτήσης με ανθρώπους που δεν έχουν καμία εμπειρία πτήσης. Για κάποιον που εν είναι πιλότος, η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να θυμάται να μην συγχέει το γκάζι με το μοχλό υψόμετρου.
Το MyCopter προτάθηκε ως απάντηση σε μια έκθεση του 2007 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την ονομασία «Σκεφτείτε διαφορετικά: Ιδέες για το μέλλον του τομέα των αεροπορικών μεταφορών», η οποία προκαλούσε τους ερευνητές να σκεφτούν ιδέες για ριζικές αλλαγές στο υπάρχον σύστημα μεταφορών της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένων των ιδεών για ένα «προσωπικό όχημα του αέρα». «Χάνονται τόσες ώρες στην κυκλοφοριακή συμφόρηση και υπάρχει πολύς χώρος από πάνω μας» σχολιάζει ο δρ Mark D. White, διευθυντής του εργαστηρίου στη Λίβερπουλ.
«Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη διάσταση για να απαλλαγούμε από την τρέχουσα χρήση του δρόμου; Θα μπορούσατε να πάτε από το σπίτι σας στο κέντρο της πόλης, στη δουλειά σας χωρίς να σταματήσετε σε μποτιλιάρισμα;»
Το MyCopter δεν αφορά τη σχεδίαση ενός τέτοιου οχήματος, αλλά το πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει. Μέρος της πρόκλησης θα δημιουργήσει έναν τρόπο για να πετούν τα αερομεταφερόμενα αυτοκίνητα κάτω από αεροπλάνα, να μην συγκρούονται και να μην απαιτούν μια ειδική υποδομή ή χιλιάδες νέους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας. Το έργο ήταν το πνευματικό τέκνο του Heinrich Η. Bülthoff, διευθυντή αντίληψης, νόησης και δράσης στο Ινστιτούτο Max Planck. «Υπάρχει ένα μακροχρόνιο όνειρο για τα ιπτάμενα αυτοκίνητα και υπήρξαν πολλές προτάσεις και προσπάθειες όλα αυτά τα χρόνια, αλλά υπάρχουν ακόμα πολλά προβλήματα που πρέπει να λυθούν προτού μπορέσει κάποιος να δημιουργήσει πραγματικά ένα τέτοιο ιπτάμενο αυτοκίνητο για να πάει στη δουλειά» δήλωσε ο δρ Bülthoff.
Αυτή τη στιγμή, τα έξι ιδρύματα έχουν χωρίσει τις ερευνητικές εργασίες. Εκτός από το Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, οι ερευνητές στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας στη Ζυρίχη εργάζονται για λύσεις στην αυτοματοποίηση της λειτουργίας των ελικοπτέρων, με τη διεξαγωγή δοκιμών σε drones. Στο Ινστιτούτο Max Planck μελετούν τεχνολογίες ανατροφοδότησης του οδηγού που ήδη εμφανίζονται στα αυτοκίνητα, όπως τα δονούμενα τιμόνια και οι προειδοποιήσεις όταν παρασύρονται από τη λωρίδα κυκλοφορίας, που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους πιλότους να μείνουν σε σωστή πορεία πτήσης. Επίσης, εξετάζουν το πώς θα εμφανίζουν αυτοκινητόδρομους που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν τα αερομεταφερόμενα οχήματα. Στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας στη Λωζάνη, οι ερευνητές μελετούν πώς να αποφύγουν τις συγκρούσεις. Μεταξύ άλλων, ερευνούν πώς πετούν τα πουλιά σε πυκνά σμήνη.
Στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Αξιολόγησης και Ανάλυσης Συστημάτων στην Καρλσρούη της Γερμανίας, οι ερευνητές μελετούν το τι σκέφτονται οι Ευρωπαίοι για τα ιπτάμενα αυτοκίνητα, για να δουν πως θα γίνουν αποδεκτά. Έρευνες στη Ζυρίχη, για παράδειγμα, διαπίστωσαν ότι «στους ανθρώπους άρεσε η ιδέα να πηγαίνουν για δουλειά αποφεύγοντας την κυκλοφοριακή συμφόρηση, αλλά δεν θέλουν αυτά τα ιπτάμενα αυτοκίνητα όλη την ημέρα» είπε ο Δρ Bülthoff. «Ήθελαν να μπορούν να κάθονται στα μπαλκόνια τους και να απολαμβάνουν τη θέα χωρίς να βλέπουν ένα σμήνος αυτοκινήτων». Τέλος, στο Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστημικής στην Μπράουνσβαϊχ, οι ερευνητές θα συγκεντρωθούν και θα δοκιμάσουν τις τεχνολογίες που αναπτύχθηκαν στα άλλα ιδρύματα, σε ένα πραγματικό δοκιμαστικό ελικόπτερο.
Η επόμενη φάση του MyCopter, η οποία λήγει επίσημα φέτος, θα είναι η συνεργασία με ιδιωτικές εταιρείες σχετικά με τα πιθανά σχέδια, αλλά η χρηματοδότηση δεν έχει ακόμη εγκριθεί. Μερικές μικρές επιχειρήσεις έχουν ήδη αναπτύξει ιπτάμενα αυτοκίνητα. Η ολλανδική Pal-V έχει στόχο να φέρει στην αγορά ως το 2016 ένα μικρό αυτοκίνητο που θα μπορεί να μετατραπεί σε ελικόπτερο, στην τιμή περίπου των 300.000 δολαρίων. Ο Mike Stekelenburg, ο γενικός διευθυντής της Pal-V, είπε ότι το μεγαλύτερο μακροπρόθεσμο πρόβλημα για τη μαζική αγορά οχημάτων αυτών θα είναι τα περιβαλλοντικά ζητήματα.
«Αυτόματοι πιλότοι υπάρχουν ήδη εδώ και πολύ καιρό και ήδη πειραματίζονται με αυτοκίνητα που οδηγούν μόνα τους», είπε. «Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να απαλλαγούμε από τα ορυκτά καύσιμα. Χρειαζόμαστε ανανεώσιμες πηγές που δεν θα αυξήσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα». Ο Δρ Bülthoff εξέφρασε την πεποίθηση ότι τα μικρά, ελαφριά ελικόπτερα θα μπορούσαν να είναι ανταγωνιστικά, επειδή θα αποφεύγουν την κυκλοφορία και θα κάνουν τα ταξίδια πιο άμεσα.
http://www.nytimes.com/2014/06/17/science/a-helicopter-of-ones-own.html?hpw&rref=science&_r=0
όλη την Ευρώπη μελετούν το πόσο εφικτά είναι τα μικρά μετακινούμενα ελικόπτερα, με μια επιχορήγηση 4,7 εκατ. δολαρίων στο πλαίσιο ενός προγράμματος με την ονομασία «MyCopter».
Το αρχικό σχέδιο έχει σχεδόν ολοκληρωθεί και εξετάζεται η δεύτερη φάση. Οι επιστήμονες και οι μηχανικοί στο Ινστιτούτο Max Planck για την Βιολογική Κυβερνητική στο Τούμπιγκεν της Γερμανίας και στη σχολή μηχανικών στο Πανεπιστήμιο της Λίβερπουλ πρωτοστατούν στην έρευνα.
Πρόσφατα στη Λίβερπουλ, έγινε μια δοκιμαστική πτήση σε έναν προσομοιωτή πτήσης. Το πανεπιστήμιο έχει μακρά εμπειρία στην προσομοίωση πτήσης, συμπεριλαμβανομένου ενός σχεδίου που στοχεύει στην ανάπτυξη ιπτάμενων λεωφορείων που δεν χρειάζονται δρόμο.
Όσον αφορά το MyCopter, οι ερευνητές προσπαθούν να καταλάβουν πώς θα κάνουν τα προσωπικά ελικόπτερα πιο ευκολόχρηστα για τους απλούς ανθρώπους. Άρχισαν από τη συνεργασία με πρώην στρατιωτικούς πιλότους δοκιμής, και έχουν προχωρήσει σε δοκιμές συστημάτων πτήσης με ανθρώπους που δεν έχουν καμία εμπειρία πτήσης. Για κάποιον που εν είναι πιλότος, η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να θυμάται να μην συγχέει το γκάζι με το μοχλό υψόμετρου.
Το MyCopter προτάθηκε ως απάντηση σε μια έκθεση του 2007 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την ονομασία «Σκεφτείτε διαφορετικά: Ιδέες για το μέλλον του τομέα των αεροπορικών μεταφορών», η οποία προκαλούσε τους ερευνητές να σκεφτούν ιδέες για ριζικές αλλαγές στο υπάρχον σύστημα μεταφορών της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένων των ιδεών για ένα «προσωπικό όχημα του αέρα». «Χάνονται τόσες ώρες στην κυκλοφοριακή συμφόρηση και υπάρχει πολύς χώρος από πάνω μας» σχολιάζει ο δρ Mark D. White, διευθυντής του εργαστηρίου στη Λίβερπουλ.
«Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη διάσταση για να απαλλαγούμε από την τρέχουσα χρήση του δρόμου; Θα μπορούσατε να πάτε από το σπίτι σας στο κέντρο της πόλης, στη δουλειά σας χωρίς να σταματήσετε σε μποτιλιάρισμα;»
Το MyCopter δεν αφορά τη σχεδίαση ενός τέτοιου οχήματος, αλλά το πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει. Μέρος της πρόκλησης θα δημιουργήσει έναν τρόπο για να πετούν τα αερομεταφερόμενα αυτοκίνητα κάτω από αεροπλάνα, να μην συγκρούονται και να μην απαιτούν μια ειδική υποδομή ή χιλιάδες νέους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας. Το έργο ήταν το πνευματικό τέκνο του Heinrich Η. Bülthoff, διευθυντή αντίληψης, νόησης και δράσης στο Ινστιτούτο Max Planck. «Υπάρχει ένα μακροχρόνιο όνειρο για τα ιπτάμενα αυτοκίνητα και υπήρξαν πολλές προτάσεις και προσπάθειες όλα αυτά τα χρόνια, αλλά υπάρχουν ακόμα πολλά προβλήματα που πρέπει να λυθούν προτού μπορέσει κάποιος να δημιουργήσει πραγματικά ένα τέτοιο ιπτάμενο αυτοκίνητο για να πάει στη δουλειά» δήλωσε ο δρ Bülthoff.
Αυτή τη στιγμή, τα έξι ιδρύματα έχουν χωρίσει τις ερευνητικές εργασίες. Εκτός από το Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, οι ερευνητές στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας στη Ζυρίχη εργάζονται για λύσεις στην αυτοματοποίηση της λειτουργίας των ελικοπτέρων, με τη διεξαγωγή δοκιμών σε drones. Στο Ινστιτούτο Max Planck μελετούν τεχνολογίες ανατροφοδότησης του οδηγού που ήδη εμφανίζονται στα αυτοκίνητα, όπως τα δονούμενα τιμόνια και οι προειδοποιήσεις όταν παρασύρονται από τη λωρίδα κυκλοφορίας, που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους πιλότους να μείνουν σε σωστή πορεία πτήσης. Επίσης, εξετάζουν το πώς θα εμφανίζουν αυτοκινητόδρομους που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν τα αερομεταφερόμενα οχήματα. Στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας στη Λωζάνη, οι ερευνητές μελετούν πώς να αποφύγουν τις συγκρούσεις. Μεταξύ άλλων, ερευνούν πώς πετούν τα πουλιά σε πυκνά σμήνη.
Στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Αξιολόγησης και Ανάλυσης Συστημάτων στην Καρλσρούη της Γερμανίας, οι ερευνητές μελετούν το τι σκέφτονται οι Ευρωπαίοι για τα ιπτάμενα αυτοκίνητα, για να δουν πως θα γίνουν αποδεκτά. Έρευνες στη Ζυρίχη, για παράδειγμα, διαπίστωσαν ότι «στους ανθρώπους άρεσε η ιδέα να πηγαίνουν για δουλειά αποφεύγοντας την κυκλοφοριακή συμφόρηση, αλλά δεν θέλουν αυτά τα ιπτάμενα αυτοκίνητα όλη την ημέρα» είπε ο Δρ Bülthoff. «Ήθελαν να μπορούν να κάθονται στα μπαλκόνια τους και να απολαμβάνουν τη θέα χωρίς να βλέπουν ένα σμήνος αυτοκινήτων». Τέλος, στο Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστημικής στην Μπράουνσβαϊχ, οι ερευνητές θα συγκεντρωθούν και θα δοκιμάσουν τις τεχνολογίες που αναπτύχθηκαν στα άλλα ιδρύματα, σε ένα πραγματικό δοκιμαστικό ελικόπτερο.
Η επόμενη φάση του MyCopter, η οποία λήγει επίσημα φέτος, θα είναι η συνεργασία με ιδιωτικές εταιρείες σχετικά με τα πιθανά σχέδια, αλλά η χρηματοδότηση δεν έχει ακόμη εγκριθεί. Μερικές μικρές επιχειρήσεις έχουν ήδη αναπτύξει ιπτάμενα αυτοκίνητα. Η ολλανδική Pal-V έχει στόχο να φέρει στην αγορά ως το 2016 ένα μικρό αυτοκίνητο που θα μπορεί να μετατραπεί σε ελικόπτερο, στην τιμή περίπου των 300.000 δολαρίων. Ο Mike Stekelenburg, ο γενικός διευθυντής της Pal-V, είπε ότι το μεγαλύτερο μακροπρόθεσμο πρόβλημα για τη μαζική αγορά οχημάτων αυτών θα είναι τα περιβαλλοντικά ζητήματα.
«Αυτόματοι πιλότοι υπάρχουν ήδη εδώ και πολύ καιρό και ήδη πειραματίζονται με αυτοκίνητα που οδηγούν μόνα τους», είπε. «Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να απαλλαγούμε από τα ορυκτά καύσιμα. Χρειαζόμαστε ανανεώσιμες πηγές που δεν θα αυξήσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα». Ο Δρ Bülthoff εξέφρασε την πεποίθηση ότι τα μικρά, ελαφριά ελικόπτερα θα μπορούσαν να είναι ανταγωνιστικά, επειδή θα αποφεύγουν την κυκλοφορία και θα κάνουν τα ταξίδια πιο άμεσα.
http://www.nytimes.com/2014/06/17/science/a-helicopter-of-ones-own.html?hpw&rref=science&_r=0
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html