Πατριωτικές εξάρσεις του ΣΥΡΙΖΑ…

…στον καιρό της χρεοκοπίας

Χαρακτηριστικός τύπος θεοφιλούς Έλληνος πατριώτου, οικονομικά αυτοδημιούργητου, που βάφει τα μαλλιά του με λάδι από κανναβούρι.

του Αναγνώστη Λασκαράτου

Σαν να ακούω το φάντασμα του Ανδρέα Παπανδρέου σε ένα χιλιοπαιγμένο κρατικοδίαιτο πολυδάπανο έργο, που όμως βρίσκει ακόμη πολλούς θεατές. Σαν τη ‘Ποντικοπαγίδα’ της Αγκάθα Κρίστι που παίζεται επί δεκαετίες στο West Εnd του Λονδίνου, βρυκολακιάζει συνεχώς

στην Αθήνα, με τον εμβρυουλκό των πολυποίκιλων ποντικομαμών της μικροπολιτικής, ο εξ Ανατολών εχθρός, η μόνιμη απειλή που συσπειρώνει τον κοσμάκη απέναντι σε φαντασιακούς κινδύνους.  Το χειρότερο  όμως είναι πως η απειλή αυτή, με τη συνεχή επανάληψη, αποκτά πραγματική υπόσταση, σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία, με τις αντιδράσεις που προκαλεί και ανατροφοδοτεί στην αντίπερα όχθη, μέσα από μια φυσική καταστροφική διαδικασία νευτώνειας αλληλεπίδρασης.: (‘Εφ.τ.Συντακτών’, 2/12).

«Στα θέματα εξωτερικής πολιτικής χρειάζεται εθνικός πολιτικός σχεδιασμός, ψυχραιμία και νηφαλιότητα» (σ.Λ.:παντού χρειάζεται ψυχραιμία και νηφαλιότητα), τόνισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας. «Είχα την ευκαιρία να ενημερωθώ από τον υπουργό Εξωτερικών …τα θέματα εξωτερικής πολιτικής πρέπει να μένουν έξω από το πλαίσιο της εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης (τι χιλιοειπωμένη μπούρδα!). Αναφερόμενος στην αυξανόμενη τουρκική προκλητικότητα ο κ. Τσίπρας είπε «πρέπει να καταστεί σαφές στην τουρκική πλευρά ότι η παραβίαση της κυπριακής ΑΟΖ αποτελεί πρόκληση και το Barbaros πρέπει να απομακρυνθεί προκειμένου να οδηγηθούμε ξανά σε μία διαδικασία διαλόγου….. Εκφράσαμε και τον προβληματισμό μας, όχι για την ουσία και το εργαλείου του διαλόγου του ‘Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας’, αλλά για τη χρονική συγκυρία, δεδομένης της παραβίασης του διεθνούς δικαίου» (το οποίο η Ελλάδα των πολιτικών απατεώνων σέβεται απόλυτα).

 ‘Τι ‘χες Γιάννη τι ‘χα πάντα’, η «υπερκομματική εξωτερική πολιτική», η «αυξανόμενη τουρκική προκλητικότητα» (έτσι που «αυξάνει» εδώ και δεκαετίες θα μας είχε πνίξει προ πολλού), η εκ δεξιών αμφισβήτηση από την «Αριστερά» του  καλού διακρατικού θεσμού του ‘Συμβουλίου Συνεργασίας’ Ελλάδας-Τουρκίας.

Θέλει να μας πει ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, έστω και πιο χαμηλόφωνα,  το γνωστό εθνικό παραμύθι, πως κατά ένα μυστηριώδη τρόπο, οι Νεοέλληνες που κατατρύχονται στο εσωτερικό της χώρας από κάθε λογής μίση, αντιθέσεις και ατιμίες, γίνονται αθώες παρθένες σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, εκεί μπορούν να συμφωνήσουν και επί πλέον  έχουν παντού δίκιο και όλοι οι άλλοι το απόλυτο άδικο. Ο φιλελεύθερος κ.Τάκης Μίχας όμως αρθρογραφεί στην ίδια εφημερίδα πολύ λογικότερα, εντιμότερα και χρησιμότερα και αξίζει να τον ακούσουμε σαν μια πραγματικά πατριωτική φωνή, που βάζει τα πράγματα στη θέση τους, απέναντι στην αποπροσανατολιστική πατριδοκαπηλία των επαγγελματιών πατριωτών και των νεόκοπων μικροεμπόρων μιμητών τους. Αξίζει να τον μελετήσουμε:

«Πρόσφατα παρακολούθησα μια συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο εκπρόσωπος της κυπριακής κυβέρνησης Ν. Χριστοδουλίδης. Αυτό που με ενδιέφερε ήταν να πληροφορηθώ τα επιχειρήματα των Ελληνοκυπρίων για την επίμονη άρνησή τους να συμπεριλάβουν τους Τουρκοκυπρίους στις συζητήσεις και τις αποφάσεις για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων που πιθανώς βρίσκονται στα χωρικά ύδατα της νήσου. Η άρνηση αυτή σε πολλούς ανθρώπους είναι ακατανόητη, με δεδομένο ότι η τουρκοκυπριακή κοινότητα αποτελεί μία ισότιμη συνιστώσα της Κύπρου και κατά συνέπεια δικαιούται να έχει λόγο στην εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου της χώρας.

Στην απάντηση του Κύπριου κυβερνητικού εκπροσώπου στο σχετικό ερώτημα μπόρεσα να απομονώσω αναλυτικά τα εξής επιχειρήματα:
1. Αν το κάνουμε αυτό σήμερα τότε θα φανεί ότι ενδίδουμε στις πιέσεις της Τουρκίας
σ.σ.: Τότε γιατί δεν το κάνατε νωρίτερα, τότε που δεν υπήρχαν οι πιέσεις της Τουρκίας;

2. Οι Τουρκοκύπριοι δεν έθεσαν αυτό το ζήτημα ποτέ στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων στο παρελθόν.
σ.σ:  Οπως μας πληροφορεί η «Καθημερινή» (26/10) οι Τουρκοκύπριοι όχι απλά έχουν θέσει το θέμα, αλλά έχουν προχωρήσει και στη διαμόρφωση των δικών τους θαλάσσιων «οικοπέδων».

3. Η θεσμική συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στις αποφάσεις για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων θα έθετε σε αμφισβήτηση τα κυριαρχικά δικαιώματα του υφιστάμενου σήμερα κυπριακού κράτους.
σ.σ.: Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ο ειδικός σύμβουλος του γ.γ. του ΟΗΕ για το Κυπριακό κ. Εϊντε πρότεινε την ιδέα ενός εξωθεσμικού think-tank στο οποίο θα συμμετείχαν και οι δυο πλευρές το οποίο θα παρήγε ιδέες για την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πόρων της νήσου. Αυτή την πρόταση του εκπροσώπου των Η.Ε. την απέρριψε η ελληνοκυπριακή πλευρά.

4. Οι Τουρκοκύπριοι δεν χρειάζεται να συμμετέχουν, η κυπριακή κυβέρνηση θα φτιάξει ένα ταμείο στο οποίο θα κατατίθεται το τμήμα των εσόδων που τους αναλογεί.
σ.σ.: Κανείς δεν αμφισβητεί τις καλές προθέσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς, αν και διερωτάται κάποιος γιατί μέχρι σήμερα όλες αυτές οι προθέσεις έχουν μείνει στο επίπεδο των λόγων και δεν έχει ψηφιστεί ένα σχετικό νομοσχέδιο. Όμως φυσικά η δημιουργία ενός ταμείου δεν ακυρώνει το αυτονόητο δικαίωμα των Τουρκοκυπρίων να συναποφασίζουν για την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας τους.

5. Αν οι Τούρκοι και οι Τουρκοκύπριοι αποκτήσουν πρόσβαση στους υδρογονάνθρακες της Κύπρου δεν θα έχουν κανένα κίνητρο να λύσουν το Κυπριακό.
σ.σ.: Αν οι Έλληνες και οι Ελληνοκύπριοι μονοπωλήσουν τους υδρογονάνθρακες της Κύπρου δεν θα έχουν κανένα κίνητρο να λύσουν το Κυπριακό».

Φοβάμαι πως ο πατριώτης σύμβουλος του κ.Τσίπρα κ.Γ.Αϋφαντής, για τον οποίο έγκαιρα είχαμε προειδοποιήσει απομακρύνθηκε μεν, όμως το πνεύμα του επιβιώνει. Το πρώτο «Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας – Τουρκίας» συνήλθε στην Αθήνα στις 14.5.2010, επί πρωθυπουργίας Γ.Παπανδρέου και είναι ένας βήμα που έχει ενοχλήσει πολύ την ελληνική πολιτική, διπλωματική και στρατιωτική ακροδεξιά. Πάει πολύν να δέχεται και τον ανταρτοπόλεμο του ΣΥΡΙΖΑ, έστω και όχι επί της αρχής του αλλά με επίκληση της συγκυρίας. Η διατήρηση ενός κλίματος διαλόγου είναι αδήριτη εθνική ανάγκη, επιβάλλεται ιδιαίτερα τώρα, τα υπόλοιπα είναι κλείσιμο του ματιού στην εκλογική πελατεία των Χ.Α.-ΑΝΕΞΕΛ-Καρατζαφύρερ-λαϊκής Δεξιάς, πατριωτικού ΠΑΣΟΚ και στο σκληρό πυρήνα της εθνικιστικής κρατικής Εκκλησίας. Είναι ένα άνοιγμα σε όσους ετοιμοθάνατους βουλευτές του Πάνου Καμμένου δεν μπορούν να στεγαστούν στη ΝΔ και είναι έτοιμοι να πουλήσουν την προεδρική ψήφο τους στο ΣΥΡΙΖΑ, ως φιλοξενούμενοι στα ψηφοδέλτιά του, αυτοί που από κάποιο λεοντόθυμο (ή θρασύ;) Ηρακλέα του στέμματος, παρουσιάστηκαν ίσα κι όμοια με τους Μπακιρτζή,  Γληνό, Πασαλίδη, Λαμπράκη,  και  Καραλίβανο!

 http://roides.wordpress.com/2014/12/10/10dec14-2/