- και τέτοια παραμένει -,
το γιαχβικό ιδανικό θα μένει αιώνια καταδικασμένο να βλέπει την Αναγέννηση / Ανάσταση ν’ ακολουθεί κάθε
Θάνατο. Ασταμάτητα στους αιώνες των αιώνων. Κάθε “τέλος” θα ακολουθείται ασταμάτητα από μία νέα “αρχή”. Στον διαρκή αλλά μετακινούμενο Κύκλο της Ζωής, που έταξε ο Ζεύς να κυβερνάει τα πάντα. Ως αρχή που αυτός είναι, ως μέση και ως τέλος. Ως ο μεγάλος πατέρας του Υπαρκτού και ως η μεγάλη μάνα του. Ο Ζευς, ο “τας αειζώου ψυχάς μεδέων»”.
- Βλάσης Ρασσιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html