Iστορική απρέπεια
Συνεχίζει την προσπάθειά του ο πρώην υπουργός και Αντιπρόεδρος της Βουλής Γ. Σούρλας, προκειμένου να βρεθεί χώρος στην Αθήνα για να τοποθετηθεί το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου (παραμένει αναξιοποίητο σε προαύλιο ιδιωτικό χώρο).

Με νέα του επιστολή - καταγγελία την οποία απέστειλε στο zougla.gr, ο Γ. Σούρλας αναφέρει πως στα Σκόπια συνεχίζουν να τοποθετούν αγάλματα του μεγάλου Στρατηλάτη και να γιορτάζουν τα γενέθλιά του, ενώ στην Ελλάδα η Πολιτεία ακόμα... αναζητεί χώρο στην Αθήνα για να μπορέσει να στήσει το άγαλμα που φιλοτέχνησε ο αείμνηστος γλύπτης Γιάννης Παππάς.

alt
(Άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στα Σκόπια)

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αντιπρόεδρος της Βουλής ασχολείται με το συγκεκριμένο θέμα, αφού επιστολή για να βρεθεί λύση έχει στείλει και στον δήμαρχο της Αθήνας, Γ. Καμίνη αναφέροντας:

alt«Θα ήθελα να επαναφέρω το θέμα που είχα θέσει στη Βουλή το 2008 για την τοποθέτησή στην Αθήνα του αγάλματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου που φιλοτέχνησε ο αείμνηστος εξαίρετος γλύπτης, ακαδημαϊκός στην Ελλάδα και στη Γαλλία καθώς και Πρύτανης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, Γιάννης Παππάς.

Πρόκειται για ένα πολύτιμο έργο, ανεκτίμητης καλλιτεχνικής αξίας, που αναπαριστά τον Μέγα Αλέξανδρο ενθουσιώδη, αποφασιστικό, άοπλο, οραματιστή, που όμως παραμένει αναξιοποίητο επί 20 τουλάχιστον χρόνια.Το άγαλμα όμως αυτό ο δημιουργός του Γιάννης Παππάς δεν πρόλαβε να δει εκεί που ο ίδιος οραματιζόταν, ενταγμένο δηλαδή μέσα στον αστικό ιστό της πόλης της Αθήνας, στο ιστορικό της κέντρο.

Η παρουσία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αθήνα έχει χαραχθεί μια για πάντα και στον ίδιο τον Παρθενώνα, όταν τριακόσια λάφυρα και πανοπλίες των Περσών, αφιερώθηκαν από αυτόν στην Παλλάδα Αθηνά.Τέλος, ας μην λησμονούμε και τις γραφές του Πλούταρχου, στο βιβλίο του «Ηθικά περί της Αλεξάνδρου τύχης ή αρετής»: «ΑΝΗΛΙΑΓΟΣ ΕΜΕΙΝΕ Ο ΤΟΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΔΕ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ».
alt
(Το άγαλμα που φιλοτέχνησε ο αείμνηστος εξαίρετος γλύπτης, ακαδημαϊκός στην Ελλάδα και στη Γαλλία καθώς και Πρύτανης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, Γιάννης Παππάς)

Στη νέα του επιστολή ο Γ. Σούρλας αναφέρει: « Τοποθετούν αγάλματα και γιορτάζουν τα γενέθλια του Μ. Αλεξάνδρου στα Σκόπια και στην Αθήνα δεν βρέθηκε ακόμη χώρος για το άγαλμά του» και προσθέτει:

alt«Πέρασαν 44 χρόνια, από τότε που ο διακεκριμένος γλύπτης, ακαδημαϊκός και Πρύτανης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, Γ. Παππάς φιλοτέχνησε το άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου. Πέρασαν 24 χρόνια, από τότε που το άγαλμα το απέκτησε το Υπουργείο Πολιτισμού (στο διάστημα αυτό. Σε αυτό το χρονικό διάστημα παρά τις επανειλημμένες κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις και επιστολές (τελευταία στο Δήμαρχο Αθηναίων κ. Καμίνη), Υπουργοί Πολιτισμού και Δήμαρχοι Αθηναίων δεν κατέστη εφικτό να βρουν χώρο για να το τοποθετήσουν στην Αθήνα, ούτε διέθεσαν χρόνο να οργανώσουν τιμητικές εκδηλώσεις για το Μεγάλο Στρατηλάτη.

Και ενώ όλα αυτά τα περίεργα συμβαίνουν στην πατρίδα του Μ. Αλεξάνδρου, τα Σκόπια το 2011 τοποθέτησαν άγαλμα στην κεντρική πλατεία, συνολικού ύψους 23 μέτρων και δαπάνης 9.4 εκατομμυρίων ευρώ και το 2006, στο νέο κτίριο του αεροδρομίου καθώς και του Φιλίππου του Β' στο Μοναστήρι.

Στις 21 Ιουλίου, προγραμματίζουν εκδηλώσεις που όπως γράφει ο σκοπιανός τύπος, είναι η μέρα που γεννήθηκε ο Μ. Αλέξανδρος πριν από 2.372 χρόνια στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας στην Πέλλα, από το Βασιλιά Φίλιππο Β' και τη βασίλισσα Ολυμπιάδα, μαθητής του Μακεδόνα φιλόσοφου Αριστοτέλη. 

Είναι προφανές ότι όλα αυτά εντάσσονται στα πλαίσια διαπαιδαγώγησης, της «μακεδονοποίησης» του σλαβικού πληθυσμού. Πρέπει επιτέλους να αντιληφθούν οι πάντες ότι όταν δεν τιμούμε την ιστορία μας, όταν δεν προβάλλουμε σύμβολα και μάλιστα παγκόσμιας απήχησης, όπως αυτά του Μ. Αλεξάνδρου, αμβλύνεται η εθνική συνείδηση και αποθρασύνονται οι ανιστόρητοι, παραχαράκτες της ιστορίας, όπως είναι οι Σκοπιανοί.

Κάπως έτσι φθάσαμε στην εθνική παρακμή. Εάν όλο αυτό το σίριαλ είχε ολοκληρωθεί δεν θα κάναμε λόγο σήμερα για ιστορική απρέπεια. Το άγαλμα αυτό, του εκπολιτιστή της ανθρωπότητας, πρέπει να τοποθετηθεί σε μια περίοπτη θέση της πρωτεύουσας.

Για να μην λησμονούμε την πραγματική Ιστορία που κάποιοι σκόπιμα παραχαράσσουν.