Εις μνήμην

Ένας χαρισματικός λαοπρόβλητος δάσκαλος πολιτικών νέας γενιάς.
Σφετεριστής της ελπίδας ενός λαού για χρόνια στριμωγμένου στην γωνία, αναιδώς λαϊκίζων , και ο πρώτος διδάξας - στους οπαδούς του πρωτίστως - την τέχνη

του πώς να μεταμορφωθείς απ την όποια τυχαία συνειδητοποίηση σε μια λούμπεν κοινωνική τάξη , που θα την ονομάσει Αλλαγή. 

Τέτοιοι πολιτικοί με το ανάστημα του Ανδρέα Παπανδρέου δεν χρειάζονται τα «δαχτυλίδια» των γονιών τους για να αποδείξουν το πολιτικό «λίμπρο ντ όρο» τους ..
Γνωρίζουν πώς να ελιχθούν για να μην αλλάξει τίποτα για την χώρα που υποστηρίζουν πως είναι Πατρίδα τους έχοντας μελετήσει καλά τα κακώς κείμενα άλλων πολιτικών και τις κάθε φορά αντιδράσεις ενός αφελούς λαού απ τη μια , ενός λαού με ραγιάδικες αντιλήψεις απ την άλλη , και ενός λαού απογοητευμένου δικαίως ή αδίκως απ την Αριστερά. 

 Βλέπουμε λοιπόν πως ένας τέτοιος πολιτικός δεν ήταν καθόλου τυχάρπαστος σε αντίθεση με το κακέκτυπο αντίτυπό του που μας κυβερνά σήμερα , που όμως τα καταφέρνει μια χαρά , πράγμα που δείχνει πως Α. Παπανδρέου άφησε πίσω του σχολή , και όχι κληροδότημα σε όσους πίστευαν - αρχικά τουλάχιστον - πως ο Σύριζα είναι η συνέχεια του Πασόκ.. 

 Θα ξεπεράσει ο μαθητής τον δάσκαλο στην συνείδηση του λαού ? 
Θα τον βάλλουν σε βάθρο οι οπαδοί του κι αυτόν ,όταν περάσει στην ιστορία ως πρωθυπουργός ?? 
 Σαφέστατα όχι , εκτός και αν γίνει κάτι πολύ χειρότερο απ το χειρότερο που έρχεται.. 

Ο Παπανδρεϊσμός που είχε μπει για τα καλά στο DNA όλων των πολιτικών κομμάτων, επί Σύριζα μεταλλάσσεται , δημιουργώντας καθίζηση σε ότι θετικό μπορούσε να υπάρξει… 

 όχι προερχόμενο απ τα κόμματα αλλά απ τους ίδιους τους Έλληνες .