Αυτά που υπάρχουν πραγματικά

Η φιλοσοφία που άσκησε σκοπό είχε να λυτρώσει και να ελευθερώσει από τέτοια δεσμά και φυλακές τον νου που έχει τοποθετηθεί μέσα μας΄ χωρίς αυτόν δεν μπορεί κανείς να μάθει τίποτα το υγιές και αληθές ούτε να το κατανοήσει, οποιαδήποτε αίσθηση κι αν είναι σε λειτουργία. Γιατί ο νους, κατά τον Πυθαγόρα, τα πάντα βλέπει και τα πάντα ακούει, τα άλλα είναι κουφά και τυφλά. Αφού εξαγνιστεί ο άνθρωπος, τότε μπορεί να οδηγηθεί προς κάτι από τα ωφέλιμα. Και καθοδηγούσε προς αυτά, έχοντας επινοήσει διάφορους τρόπους΄ πρώτα πρώτα οδηγώντας τον εαυτό του με τρόπο ήπιο προς την παρατήρηση των αέναων και ομοειδών του άυλων μορφών, που μένουν πάντα ίδια και αναλλοίωτα, προχωρώντας σιγά σιγά, μήπως κάποιος ταραγμένος από την ξαφνική και ολοκληρωτική αλλαγή, αποστραφεί και τα παρατήσει εξαιτίας του τόσο πολύ και για τόσο καιρό κακού τρόπου ζωής.

Με μαθήματα λοιπόν και γνώσεις που είναι στο μεταίχμιο μεταξύ των υλικών και των άυλων πραγμάτων προετοίμαζε σιγά σιγά τα μάτια της ψυχής προς αυτά που υπάρχουν πραγματικά, αρχίζοντας από τις υλικές μορφές, που δεν μένουν ποτέ οι ίδιες και στην ίδια κατάσταση, ούτε για λίγο, και οδηγώντας τους με έντεχνο τρόπο στην επιθυμία αυτής της αγωγής. ΄Ετσι, φέρνοντάς τους αντιμέτωπους με τη θέαση αυτών που υπάρχουν πραγματικά, τους έκανε ευδαίμονες. Η προετοιμασία λοιπόν με τα μαθήματα σε αυτό αποσκοπούσε. http://www.to-en.gr/afos/Pythagoras/p03.htm