ΣΥΝΤΟΜΗ ΣΚΙΑΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΣΜΟΥ

            Ο Ισλαμισμός-Μουσουλμανισμός ενεφανίσθη στην Αραβία τον 7ο αιώνα. Την εποχή εκείνη πέρα των Αραβικών φατριών και παραδόσεων της ερήμου υπήρ­χαν και πολλές δια­σ­πα­σ­τικές Χριστιανικές και Εβραϊκές αιρέσεις. Όλες αυτές οι ομάδες διαμάχοντο σφο­δ­ρώς η μια την άλλη. Τότε ο δαιμόνιος Άραβας

καμηλιέρης Μωάμεθ, ο οποίος ερχόταν σε συχ­νή επα­φή με την Αίγυπτο και την Παλαιστίνη, συνέλαβε την ιδέα της κατα­σ­κευής μίας ενο­ποι­η­τι­κής θρησκείας με βάση τον Εβραϊσμό, τον Χριστιανισμό και τις Αρα­βικές πα­ραδόσεις.

          Στην αρχή η θρησκεία αυτή δεν είχε την μορφή που έχει σή­μερα. Είχε στενότερη σχέση με τον Εβραιοχρι­στιανισμό απ'; ότι έχει σήμερα. Μέ­σα σε 4 αιώνες όμως έλαβε σταδιακά την σημερινή μορφή και απέκ­τησε τα ιερά βι­β­λία και τους μύθους που γνωρίζομε σή­μερα. (Βλέπε την μελέτη του E. Dermenghem, Χρισ­τιανισ­μός και Ισλα­μισμός, Μετάφρα­ση από τα Γαλ­λικά Δρ Λε­ω­νίδας Παυλί­δης, Σύγ­χρονη Σκέψη 21, Εκδό­σεις Γκοβόστη.). Η τεραστία έκταση που έλαβε οφείλε­ται σε ιερούς πο­λέ­μους, τζιχάντ, και κόστισε τη ζωή εκα­τομμυρίων αθώ­ων θυμάτων. Αν συ­νεχίσει την αύξησή της με τον σημε­ρινό ρυθμό θα εί­ναι αριθμητικά η πρώτη θρη­σ­κεία στον κόσμο μέσα σε 50 χρόνια, όπως υπολογίζουν. Τώρα είναι πολύ κοντινή δεύτερη με πρώ­τη τον Χριστι­α­νισμό, αν βάλ­λομε όλες τις χριστιανικές αιρέ­σεις μέσα στο ίδιο τσουβάλι.

          Έτσι ο Μουσουλμανισμός φτιάχτηκε από Άραβες, και στην αρχή για Άραβες, που πήραν δάνεια από τον Εβραϊσμό και τον Χριστιανισμό τα οποία συνεταίριασαν με δικές τους παραδόσεις και ιδιοσυγκρασίες της ερήμου. Ως γνωστόν οι δύο πατρο­γονικές του θρησκείες, Εβ­ραϊσμός και Χρι­σ­τιανισμός, της ερήμου και αυτές, φτιάχ­τη­καν εξ ολοκλήρου από Εβ­ραίους. Για λίγα χρόνια στην αρ­χή, ως ήταν φυσικό, περιο­ρίστηκε στον Αραβικό κό­σμο. Εντός ολίγου όμως, ως φτιαχτή, κα­ταστρο­φική και κοσ­μοπο­λι­τι­κή θρησ­κεία, βγήκε από την έρημο και τις πόλεις της Αραβί­ας και εξη­π­λώθη ανά τον κόσμο με τεράστιες σφαγές και καταστροφές.

          Ο Θεός του, ο Αλλάχ είναι ο Θεός των Εβραί­ων Γι­αχ­βέχ και όχι η Αγία Τριάδα των Χριστιανών του 4ου αιώνος. Ο Ιη­σούς Χρισ­τός εί­ναι απ­λώς ένας προφή­της του και ο Μωάμεθ ο τελευταίος και ύπατος των προ­φη­τών. Όπως πιστεύουν, μετά τον θάνατό του ανελήφθη στους ουρανούς από το βράχο που ευρίσκεται εντός του τεμένους του Ομάρ στην Ιερου­σαλήμ (πρώην τόπος του Ναού του Σολομώντος)!  Κα­θώς πιστεύ­ε­ται, σ'; αυτόν υπαγόρευσε ο αρχάγγελος Γαβρι­ήλ το Κοράνιο σ'; ένα ερημικό μέρος λίγα χιλιόμετρα ανατολικά της Μέκκας! Κάθε χρόνο καθ'; οδόν προς τα κεί, τσαλαπατιόνται και σκοτώνονται ή πεθαίνουν από αφυδά­τωση ή νυκτερινό ψύχος μπόλικοι άνθρωποι, νέοι, γέροι, γυ­ναίκες, παι­διά.

Στην αρχή ο Μωάμεθ (γύρω στο +622-623) κατάφερε να πείσει μια φούχτα αν­θρώπων στην Μεδίνα και Μέκκα. Εε... αυτό ήταν. Μετά αυτοί οι ολίγοι κατάφεραν με όλα τα θεμιτά και αθέμιτα μέσα να επικ­ρατήσουν στην Αραβία και στην συνέχεια να εξαπλωθούν. Σήμερα δε εί­ναι παρόντες σχεδόν σε όλα τα μέρη του πλανήτη. Αυτό δε το γεγονός, ότι δηλαδή ο αμόρφωτος προφήτης τους και ολί­γοι αμόρφωτοι οπαδοί του κατάφεραν αυτό το κατόρθωμα, το χρη­σιμοποιούν οι μου­σουλμάνοι για να απο­δείξουν την εκ θεού προέλευση και αλήθεια της θρησκείας των και ότι ήταν θέλημα του θεού τους, Αλλάχ, η εξάπλωσή της. Ακό­μα δε σκοπό και κα­θήκον έχουν την κα­θολική επικράτησή τους. Τέτοια ανά­λο­γα επι­χειρήματα έχομε και με τους χρισ­τι­α­νούς. Καυχώνται για την αγ­ραμματοσύνη των αλιέων και την «εξ αγίου πνεύματος», βάλε Κων­σ­ταντίνου, «με­τέ­πει­τα καταπληκτική επιτυχία των»... και πολλά τοιαύτα.

          Η πλήρης μισαλλοδοξία του Μουσουλμανισμού, όπως και των πατρικών της θρη­σκειών του Εβραϊσμού και του Χριστιανισμού, βασίζε­ται σε πολλά χωρία της Πα­λαι­άς Διαθήκης. Αν και υπάρχουν εκατοντά­δες τέτοια χωρία επιγραμματικά μόνον ανα­φέρομε τα παρακάτω τρία. Μέσα στα κείμενα που ακολουθούν αναφέρομε και πολ­λά άλλα. Μόνοι σας μπορείτε να τα εντοπίσετε όλα με ένα καλό διάβασμα αυ­τού του άχρηστου και αισχρού βιβλίου.

1.     Το πα­ρα­κά­τω χω­ρίο εί­ναι το θα­να­τη­φό­ρο διάταγμα που δό­θη­κε στο Σι­νά, όπως το δια­βά­ζου­με στην Έξο­δον 22: 20: «Ε­κείνος που θα προ­σφέ­ρει θυ­σία σε άλ­λους θε­ούς θα εξο­λο­θρεύ­ε­ται διά θα­νά­του. Μό­νο στον Γιαχβέχ θα προ­σφέ­ρε­τε θυ­σί­ες.».

2.     Για το ίδιο θέ­μα δια­βά­στε και Δευ­τε­ρο­νό­μιον 17: 1-13.

3.     Το άκρον άω­τον δηλαδή της θε­ϊ­κής νο­μο­θε­σί­ας και ζη­λό­τυ­πης μι­σαλ­λο­δο­ξί­ας βρί­σκε­ται σε αυ­τό εδώ το θε­ό­πνευ­στο τυ­ραν­νι­κό φιρ­μά­νι που με­τα­ξύ άλ­λων πε­ρι­λαμ­βάνε­ται στα κε­φά­λαια 13 και 17 του Δευ­τε­ρονο­μίου. (Πα­ρα­κα­λού­με τον ανα­γ­νώστη να με­λε­τή­σει προ­σε­κτι­κά αυ­τά τα δύο κε­φά­λαια για να απο­κτή­σει πλή­ρη γ­νώ­ση του θέ­ματος. Εδώ θα του υπο­κι­νή­σου­με το εν­δια­φέ­ρον με το πα­ρα­κά­τω από­σπα­σ­μα, Δευ­τε­ρο­νό­μιον 17: 7-10). «Ε­άν ο αδελ­φός σου, ο γιος της μη­τέ­ρας σου δη­λα­δή, ή η κό­ρη σου, ή η σύ­ζυ­γος της καρ­δίας σου, ή ο φί­λος σου που εί­ναι τό­σο δι­κός σου όσο και η ψυ­χή σου, σε πα­ρα­κι­νή­σουν κρυ­φά λέ­γο­ντάς σου, «ας πά­με να λα­τρεύ­σου­με άλ­λους θε­ούς», εσύ δεν πρέ­πει να συμ­φω­νή­σεις μ'; αυ­τόν, μή­τε να δώ­σεις προ­σο­χή σ'αυ­τόν· ού­τε τα μά­τια σου θα τον λυ­πη­θούν, ού­τε πρέ­πει να τον σώ­σεις, ού­τε να τον απο­κρύψεις. Αλ­λά οπωσ­δή­πο­τε πρέ­πει να τον σκο­τώ­σεις· τα χέ­ρια σου οφεί­λουν να εί­ναι τα πρώ­τα που θα πέ­σουν επά­νω του για να τον θα­να­τώ­σουν και έπει­τα τα χέ­ρια όλου του κό­σμου. Και τα χέ­ρια σας θα τον λι­θο­βο­λή­σουν με λί­θους, μέ­χρις ότου απο­θά­νει.».

Αυτές οι διατάξεις ισχύουν ακόμα και σήμερα στις ισλαμικές χώρες μαζί με διάφορες άλλες ιδίου τύπου. Διαβάσετε το Κοράνιο να τις βρείτε. Ο Ισλαμικός Νόμος της Σα­ρί­α δεν δι­α­φέρει πολύ από τον Θεϊκό Μωσαϊκό Νόμο, στον οποίον έχουν προσθέσει πολλές δικές τους πα­λαι­ές παραδό­σεις.

          Αλλά και η βία και η μισαλλοδοξία της Καινής Διαθήκης συνεπλή­ρωσε το κα­κό. Διαβάστε προσεκτι­κά όλη την Καινή. Στα κείμενα που ακολουθούν αναφέρομε πολλά τέτοια χωρία. Αλ­λά μόνοι σας μπορείτε να τα εντοπίσετε όλα με ένα καλό δι­ά­βασμα αυ­τού του άχρη­σ­του και αισχρού βιβλίου. Π. χ. διαβάστε:

Ματ­θαί­ος 3: 10, 12 (φωτιά), 7: 6 «Μη δώτε το άγι­ον τοις κυ­σί μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων, μή­ποτε καταπα­τή­σωσιν αυτούς εν τοις ποσίν αυτών και στραφέντες ρήξωσιν υμάς.», 8: 22, 10: 21, 32-38, 12: 30, 13: 30, 40 (φωτιά), 15: 13, 18: 34-35 (βα­σανι­στή­ρια), 21: 44, 22: 7, 25: 29-30, .Λου­κάς 3: 9, 17, 11: 23 «ο μη ων μετ'; εμού κατ'; εμού εστι, και ο μη συνάγων μετ'; εμού σκορπί­ζει.»)., 12: 47-53 (48 ξυ­λο­δαρ­μός), 14: 23 («ανάγ­κασον εισελθείν», το «cogito intra­re» του Ιερού Αυγουστίνου), 26, 17: 34, 19: 27 («πλήν τους εχθ­ρούς μου εκείνους, τους μη θελή­σαν­τάς με βασιλεύ­σαι επ'; αυτούς, αγάγετε ώδε και κατασφάξατε αυ­τούς έμπροσθέν μου.», 22: 36-38, 49-50, Ιω­άν­νης 12: 48, 15: 6, («εάν μη τις μείνη εν εμοί, εβλήθη έξω ως το κλήμα και εξηράνθη, και συν­άγουσιν αυτά καί εις το πυρ βάλλουσι, και καίεται.»), κλπ. κλπ.

          Όπως και με τους Εβραίους το ίδιο ισχύει και με τους Μουσουλμά­νους για την μανία των κατά των καλών τεχνών της γλυπτικής και της ζωγραφικής, βασισμένοι στην δευτέρα εντολή του έτσι καλουμένου Εβ­ραϊκού «δεκαλόγου» (ενώ είναι 1192 νομοθετικές διατάξεις, σύμφωνα με τον Εβραίο εβραιολόγο Markus Jost), Έξοδος 20: 4 - 6, κ. α.,

ου ποιήσεις σεαυτω είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα, όσα εν τω ουρανω άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υπο­κάτω της γης. ου προσκυνήσεις αυτοίς, ουδέ μη λατρεύσεις αυ­τοίς· εγώ γαρ ειμι Κύριος ο Θεός σου, Θεός ζηλωτής, αποδι­δούς αμαρτίας πατέρων επί τέκνα, έως τρίτης και τετάρτης γενεάς τοις μισούσί μεκαι ποιών έλεος εις χιλιάδας τοις αγαπώσί με και τοις φυλάσσουσι τα προστάγματά μου.

Ενώ οι αντιφατικοί Χριστιανοί από τον δεύτερο αιώνα Κ. Ε. αθετούν αυ­τή την εντολή πλήρως και με ζωγραφιστές εικόνες και με γλυπτά, στους Μουσουλμάνους παρατη­ρού­με τα λεγόμενα αραβουργήματα, που είναι σχέδια επί επιφανειών φτιαγ­μένα με διάφορες εμπλεκόμενες καμπύλες που πα­ρουσιάζουν διάφορες διατάξεις και συμμετρίες, αλλά που δεν δι­δάσκουν τίποτα απολύτως. Καταντούν βαρετά και επικίνδυνα διά την ομαλή εξέλιξη του εγκεφάλου και της νοήσεως.

          Όσον αφορά τον θρησκευτικό καμικαζισμό των Μουσουλμάνων που την ση­μερινή εποχή έχει λάβει διάσταση μάστιγας, πέραν των διε­θ­νών πολιτικών αδικιών που συνεχώς διαπράττονται κυρίως από χριστια­νικά ανεπτυγμένα έθνη, οφείλεται σε δύο θρησκευ­τικούς λόγους. Ο ένας είναι ότι σ'; αυτές τις χώρες οι πιστοί είναι υπερ­βολικά καταπιεσμένοι και υποφέρουν φρικτά. Ειδικά οι γυναίκες που κοινωνικά και θρησ­κευτικά θεωρούνται κατώτερα όντα «πληρώνουν τα επί­χειρα της κακίας των...»! Έτσι περιμένουν την άλλη ζωή για να απολαύσουν ό,τι έχα­σαν εδώ στη γη. Όσοι δε δώσουν την ζωή τους για την αιτία αυ­τής της θρησκείας θα απολαύσουν τα πάντα που επιθυμούν εδώ στη γη και στον μέγιστο βα­θμό δίπλα στον Αλλάχ! Όλες οι δια­τά­ξεις για το τζιχάντ είναι επισήμως γραμμένες εντός των ιερών βιβλίων τους μαζί με όλες τις μετέπειτα απολαβές «καλώς στοιχειοθετημέ­νες»! Ο κατάλογος των απο­λα­βών του μουσουλμανικού παραδείσου και των τιμωρι­ών της μουσουλμανικής κο­λά­σεως προκαλεί αποβλάκωση και σχιζοφρένια σε όσους τον πισ­τεύουν και γέλωτα με ειρωνεία σε όσους δεν τον πιστεύουν ή τον ακούνε για πρώτη φορά. Πρόκειται για μια πολύ μεθοδευμένη και πονηρή επινόηση για την εξαθλίωση και καταρράκωση των απλο­ϊ­κών!

          Τι οξύμωρο αλήθεια! Οι πιο καταπιεσμένοι από την ζωή της ερή­μου, τις κοι­νωνικές επι­βολές, σεξουαλικές καταπιέσεις και αμαρτω­λές απαγορεύσεις που έθεσαν στα κεφά­λια τους, ονειρεύονται μέσω της θρη­σκείας τους ότι μετά θάνατον θα απο­λαύσουν όλες τις υλικές απολαύ­σεις που εστερήθησαν στην εδώ ζωή. Ενώ στην εδώ ζωή όλες αυτές είναι αμαρτίες που τιμωρούνται σκληρά τόσο από τον τωρινό θρη­σ­κευ­τικό νό­μο όσο και από τον Αλλάχ μετά, στην άλλη ζωή θα είναι ανταμοιβές δίπ­λα στον Αλλάχ! Δένδρα, ίσκιοι, δροσιές, δροσερά νερά, ξεγνασιά, καμία κούραση, ποτά­μια τα μέλια, βουνά τα πιλάφια, λίμνες τα καλά κρασιά και πιοτά και προ πάντων μέ­γας αριθμός γυναικών τόσο για σεξουαλική ικανο­ποίηση όσο και για τεκνοποιία και ιδιαιτέρως χουρί (νεαρές διαφα­νείς παρθέ­νες που συνεχώς ανακτούν την παρθενία τους). Οι διά την θρησκεία πεσόντες θα λάβουν 72 χουρί! Άλλοι αναλόγως. Κλπ.! Αυτή είναι θρη­σκεία! Πίστευέ την και δώσε την ζωή σου γι'; αυτήν και μετά τον θά­νατό σου θα τρως θα πίνεις και θα ... αιωνίως! Τί άλλο θέλεις...;

          Ο ίδιος τραγέλαφος ισχύει και με τη νηστεία κατά τον μήνα του ραμαντάν. Κατά την διάρκεια της ημέρας οφείλεις να διατηρείς πλήρη αποχή από κάθε φαγητό. Αλλά μόλις δύσει ο ήλιος μπορείς να καταβρο­χ­θίζεις ότι θέλεις όλη τη νύχτα. Κοι­μή­σου λοιπόν την ημέρα ή κάνε την ημέρα νύχτα και τη νύχτα ημέρα και όλα μπαί­νουν σε κάποιο δρόμο. Ανθυγιεινό μεν, αλλά αφού έτσι θέλει η θρησκεία πρέπει να υπα­κούσεις!

          Ακόμα η προσκύνηση στον αερόλιθο Κααβά στη Μέκκα, του­λά­χιστον μια φορά στη ζωή του Μουσουλμάνου, είναι απαράβατη εντολή. Αυτοί πιστεύουν ότι τον αερόλιθο αυτόν τον έστειλε ο προφήτης τους Μωάμεθ. Επί τη ευκαιρία πετροβολούν έναν τοίχο για να σκοτώσουν ή να διώξουν τον σατανά με τους διαβόλους του.

          Η κόλαση του Μουσουλμανισμού έχει επτά ορόφους. Περιγράφε­ται και αυτή διά υλικών και σωματικών βασανιστηρίων που μόνο νοση­ρές φαντασίες μπορούν να διανοηθούν. Είναι πολύ πιο τρομακτική και βασανιστική από κάθε άλλη κόλαση. Δεν θα επεκταθούμε εδώ στο να την αναφέρομε εν λεπτομε­ρεία. Όποιος ενδιαφέρεται ή έχει την περιέρ­γεια ας μελετήσει την σχετική βιβλιογρα­φία, ειδικά το σχετικό  κεφά­λαιο του βιβλίου του Εμ. Γιαροσλάβσκυ, Μετάφραση από τα Ρωσικά, Πως Γεννι­όν­ται, Ζουν και Πεθαίνουν οι Θεοί και οι Θεές, Εκδόσεις «Γνώσεις», και Μάριος Βε­ρέττας.

          Ο άλλος λόγος θρησκευτικού καμικαζισμού προέρχεται από τον πρώτο θρησ­κευτικό καμικαζισμό που απαντάται στην Παλαιά Διαθήκη με τον Σαμψών:

          Κριταί ιστ΄: 30

«και είπε Σαμψών· αποθανέτω ψυχή μου μετά των αλλο­φύλων· και εβάσταξεν εν ισχύϊ, και έπεσεν ο οίκος επί τους άρ­χοντας και επί πάντα τον λαόν τον εν αυτω· και ήσαν οι τεθνηκότες, ους εθανά­τω­σε Σαμψών εν τω θανάτω αυ­τού, πλείους ή ους εθα­νάτωσεν εν τη ζωή αυτού.».

          Εδώ με ολίγες ανεπαρκείς και αδρές γραμμές γράψαμε για τα χά­λια, την κατα­στροφικότητα, την αντίφαση και την ανοησία του Μου­σουλμανισμού. Το κεφάλαιο αυ­τό είναι επίσης τεράστιο και θα ήταν ευ­χής έργο να εκτεθεί και να καταγγελθεί παγκοσμίως. Αν κανείς επιθυμεί να επε­κ­τείνει τις γνώσεις του επ'; αυτής της μάστιγας δεν έχει παρά να δι­αβάσει το Κοράνιο, την Ιστορία, τα συγγράμματα των Ibn Warraq, Salman Rushdie, κ. ά. Ειδικά τα συγγράμματα τού ανατραφέντος και γα­λουχηθέντος μουσουλμάνου που τελικά αντελήφθη τι γίνεται και αρνή­θηκε τον Μουσουλ­μανισμό Ibn Warraq, φέρουν πολύ μεγάλη βαρύτητα. Έχει γρά­ψει γύρω στα επτά βιβλία πάνω στο ζήτημα αυτό. Ακόμα διαβά­στε και το βιβλίο του Εμ. Γιαροσλάβσκυ, που προαναφέραμε.

Δρ Ιωάννης, Νεοκλής Φιλάδελφος, Μ. Ρούσσος

Πανεπιστημιακός Καθηγητής Μαθηματικών

Ερευνητής Χριστιανικών και Βιβλικών Ζητημάτων

Twin Cities, Minnesota, USA, Οκτώβριος 2008

...και για την μεταφορά

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ

πηγή: http://www.geocities.com/infroussos/mousoulmanismos.html