|  (...)  «Μήπως οι καλλιτέχνες όπως ο 
Φειδίας και ο Πραξιτέλης», είπε, «ανέβηκαν στον  ουρανό και αποτύπωσαν 
τις μορφές των θεών και κατόπιν έφτιαξαν τα αγάλματα ή  υπήρχε κάτι άλλο
 που επιστατούσε στην  εργασία τους;» «Ναι, υπήρχε κάτι άλλο», απάντησε,
 «κάτι που το χαρακτηρίζει η  σοφία». «Και ποιο είναι αυτό;» ρώτησε. 
«Και μη μου πεις  κάτι άσχετο με τη μίμηση». «Τα έργα τους ήταν αποτέλεσμα της φαντασίας τους. Η φαντασία είναι δημιουργός σοφότερος από τη μίμηση. Η μίμηση δημιουργεί αυτό που είδε, ενώ η φαντασία και αυτό που δεν είδε. Θα συλλάβει το πρότυπό της με αναφορά σε αυτό που πραγματικά είναι΄ και πολλές φορές η μίμηση ανακόπτεται από τρόμο, ενώ η φαντασία προχωρεί ατρόμητη στον στόχο που έχει βάλει.  | 
        |
Πρέπει, πιστεύω, όταν  
οραματίζεται κανείς τον Δία, να τον βλέπει μαζί με τον ουρανό, τις 
εποχές και  τα άστρα, όπως ο Φειδίας τότε επεδίωξε να το παρουσιάσει». 
(...)  
 | |

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html