Μπορεί κανείς να κάνει αναδρομές σε προηγούμενες ζωές;

Αν και κάποιοι εθελοτυφλούν επειδή τα περιοριστικά συρταράκια της κοσμοθεωρίας τους δεν χωράνε φαινόμενα που ανατρέπουν πολλά απ΄ αυτά που ξέρουν ή έμαθαν μέχρι...


σήμερα, ναι, υπάρχει η δυνατότητα κάποιος να αναδράμει σε προηγούμενη ζωή.

Όπως το έθεσε και ο ψυχίατρος Brian Weiss όταν βρέθηκε άθελά του αντιμέτωπος με ένα τέτοιο
φαινόμενο αναδρομής «τίποτα στ εκπαιδευτικό μου υπόβαθρο δεν με είχε προετοιμάσει γι΄ αυτό. Είχα μείνει κυριολεκτικά άφωνος καθώς τα γεγονότα ξετυλίγονταν μπροστά στα μάτια μου».

Μπορεί κανείς να θεραπευτεί με την ανάκληση εμπειριών που πηγάζουν απ προηγούμενες ζωές;

Η απάντηση είναι θετική. Υπάρχει μία ολόκληρη σχολή που ασχολείται με αυτόν τν κλάδο κ ονομάζεται Αναδρομική Θεραπεία (Regression Therapy). Η διαδικασία βασίζεται στην προσπάθεια να εντοπίστει την ρίζα κάποιου προβλήματος ψυχολογικής φύσης. Αυτό γίνεται με την ανάκληση, αναβίωση κ επεξεργασία καταστάσεων που υπήρξαν τραυματικές σε προηγούμενες ζωές και που εξακολουθούν να παρεμβάλλονται στην ικανότητα του ατόμου να λειτουργήσει στη καθημερινή του ζωή. Με την ανάκληση, αναβίωση και επεξεργασία όμως, επέρχεται συνήθως μία κάθαρση που συνοδεύεται απο έντονη ανακούφιση των συμπτωμάτων και μια μακροπρόθεσμη αλλαγή στην στάση ζωής. Αυτό που διαφοροποιεί την αναδρομική θεραπεία απο άλλες σχολές συμβατικών θεραπειών είναι το γεγονός πως αποδέχεται το ενδεχόμενο η πηγή του προβλήματος ενός ατόμου να μην βρίσκεται απαραίτητα στις εμπειρίες που έζησε κατα την διάρκεια της ζωής του, ή ως έμβρυο στην κοιλιά της μητέρας του, αλλά πιό πίσω στο χρόνο, πίσω σ΄αυτό που πολλοί μελετητές ονομάζουν προηγούμενες ζωές. H πλειονότητα των αναδρομέων θεραπευτών παραδέχονται την προύπαρξη των ψυχών, την επιβίωση της συνείδησης μετά τον σωματικό θάνατο και την μετενσάρκωση.

Μ'άλλα λόγια οι αναδρομείς θεραπευτές θεωρούν ότι όντως συγκεκριμένα προβλήματα στην τωρινή ζωή ενός ατόμου μπορεί να οφείλονται σε άκρως τραυματικές εμπειρίες που αποκόμισαν σε προηγούμενες ενσαρκώσεις και που έχουν αντίκτυπο μέχρι και στη σημερινή τους ζωή. Δεκάδες χιλιάδων άνθρωπων έχουν οριστικά θεραπευθεί απο χρόνιες ασθένειες που τους ταλάνιζαν με ελάχιστες συνεδρίες ή ακόμα και με μία μόνο αναδρομή. Παθήσεις που αντιστέκονταν σε συμβατικές θεραπείες επιλύθηκαν με την θεραπεία μέσω αναδρομών σε προηγούμενες ζωές.

Έτσι φοβίες, κρίσεις πανικού, αλλεργίες, επαναλαμβανόμενοι εφιάλτες, σεξουαλικά προβλήματα και πολλά άλλα επιλύθηκαν με αυτή την πρωτοποριακή μέθοδο. Η αναδρομή ως διαδικασία επιφέρει συνήθως τροποποίηση και αλλοίωση της συνείδησης που απ' ό, τι φαίνεται είναι επιθυμητή για την επίτευξη του στόχου, δηλαδή του εντοπισμού της ρίζας του προβλήματος. Κάποιοι απο τους τρόπους που χρησιμοποιούνται περισσότερο για να εισέλθει κανείς σε τέτοιου είδους καταστάσεις "τροποποιημένης συνείδησης" είναι η ύπνωση, η ολοτροπική αναπνοή, η χρήση των συναισθηματικών, σωματικών ή πνευματικών γεφυρών, η υπνοσκόπηση καθώς και ο δημιουργικός οραματισμός.

Αν κάποιος έψαχνε για την απαρχή αυτού του τύπου θεραπείας ίσως να κατέφευγε στην αρχαιότητα. Υπάρχουν ερευνητές που τοποθετούν την απαρχή της αναδρομικής θεραπείας στην αρχαιότητα. Στην Αίγυπτο καθώς και στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχαν πρακτικές που κάποιοι θα μπορούσαν να τις προσιδιάσουν με τις σύγχρονες μεθόδους. Ιδιαίτερα στα Ασκληπεία η πρακτική της εγκοίμησης στο άβατον των Ασκληπείων είχε ως αποτέλεσμα την θεραπεία των ασθενών μετα την έλευση ενός οράματος (όναρ)απο τον Θεό της ιατρικής. Μία θαυμάσια ανασκόπηση αυτής της περιόδου έγινε απο τον ψυχοθεραπευτή Edward Tick στο βιβλίο H Θεραπεία της Ψυχής μέσα απο τα Όνειρα . Υπάρχουν επίσης εικασίες για αντίστοιχες πρακτικές στα Ελευσίνια Μυστήρια, απουσιάζουν όμως οι ενδείξεις που να το τεκμηριώνουν.

Στην Σύγχρονη Εποχή ο πρώτος ερευνητής που δημοσίευσε τα ευρήματα του σε σχέση με την δυνατότητα των ανθρώπων να ανακαλούν τις προηγούμενες (αλλά και τις επόμενες) ενσαρκώσεις ήταν ο συνταγματάρχης Albert de Rochas. Το 1911 δημοσίευσε το βιβλίο του "Les Vies Succesives" όπου και εξαιτίας αυτού και της ενασχόλησης του με το "απόκρυφο" έχασε την θέση του διευθυντού του Ecole Polytechinque de Paris. Αργότερα , το 1937 η Αγγλίδα Joan Grant δημοσιεύει το βιβλίο της, "Ο φτερωτός Φαραώ" στου οποίου τις σελίδες αναγράφονται με εντυπωσιακή λεπτομέρεια αναμνήσεις απο την ενσάρκωση της ως ιέρεια της αρχαίας Αιγύπτου. Οι ιέρειες του Φαραώ εξασκούνταν στην τεχνική της μακράς μνήμης (εμείς θα την λέγαμε υπέρμνημη). Ακολούθησαν πολλά ακόμη δικά της βιβλία με μνήμες που αφορούσαν ενσαρκώσεις απο άλλες περιοχές και εποχές. Αργότερα ένας συμπατριώτης της ο Sir Alexander Cannon (1953) ιατρός με πτυχία απο εννέα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια δημοσιεύει τις δικές του μαρτυρίες απο εκατοντάδες αναδρομές που έκαναν ασθενείς του στην προσπάθεια να βρούν την πηγή του προβλήματος τους στο βιβλίο του "The Power Within".

Μετά την δεκαετία του '50 έχουμε πολλές ανεξάρτητες και μεμονωμένες μαρτυρίες. Απο την Σουηδία ο Dr. John Bjorkehm, απο τη Σοβιετική Ένωση η Δρ. Βαρβάρα Ιβάνοβα και από την Αμερική ο Ron Hubbard. Όλοι έχουν παρόμοια ευρήματα αλλά απουσιάζουν οι σχετικές δημοσιεύσεις.

Την ίδια περίοδο η Gina Cerminara συντάσει μία περίληψη των δοξασιών που σχετίζονται με την μετενσάρκωση απο τις χιλιάδες συνεδρίες που έκανε ο γνωστός Αμερικανός διάμεσος και θεραπευτής Edgar Cayce. Οι αναδρομές σε προηγούμενες ζωές όμως δεν είχαν ιδιαίτερη απήχηση στο ευρύ κοινό μέχρι την δημοσίευση ενός βιβλίου που έγινε best-seller την δεκαετία του '50, "The Search for Bridey Murphy", του Morey Bernstein(1956)...

Μπαίνοντας στην δεκαετία του '60 συναντάμε μια ακόμη εισροή ευρημάτων απο τον υπνοθεραπευτή Arnall Bloxham. Οι περιβόητες κασσέτες του Bloxham κινηματογραφήθηκαν απο το BBC και έγιναν ντοκυμαντέρ. Η πελάτισσα του υπνοθεραπευτή ήταν μια κοινή νοικοκυρά που ενώ μπήκε σε βαθιά ύπνωση βρέθηκε να αναβιώνει εμπειρίες που διαδραματίζονταν σε άλλους τόπους και χρόνους, αποκαλύπτοντας συγκλονιστικές λεπτομέρειες που αφορούσαν τις "προηγούμενες ενσαρκώσεις" της. Ο παραγωγός του BBC Jeffrey Iverson εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ που συνέπτυξε όλες αυτές τις συνεδρίες σε ένα βιβλίο με τον τίτλο "More Lives than One" το 1976.

Παράλληλα στο νοσοκομείο του Bath στην Αγγλία ένας ψυχίατρος έρχεται αντιμέτωπος με το φαινόμενο της ομαδικής μετενσάρκωσης μίας ομάδας εκτελεσθέντων απο την Ιερά Εξέταση αιρετικών στην μεσαιωνική Γαλλία. Η ιστορία ξεκίνησε απο την προσπάθεια μίας γυναίκας να ξεπεράσει τους επίμονους και επαναλαμβανόμενους εφιάλτες της που αφορούσαν την ζωή της με τους Καθαρούς απ' ό,τι προέκυψε αργότερα. Οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις και μετέπειτα επαληθεύσεις λεπτομερειών οδήγησαν τον Dr. Arthur Guirdham να δημοσιεύσει τα ευρήματα του στο βιβλίο του "The Cathars and Reincarnation". Μετέπειτα, ακολούθησαν και άλλα βιβλία που παρουσίαζαν όλο και περισσότερες διαστάσεις και πτυχές στο θέμα όπως το «We are one Another» και το «The Lake and the Castle».

Σημαντική συνεισφορά ήταν και του Dr. Robert Crookall ο οποίος συνόψισε τα μέχρι τότε ευρήματα της Βρεττανικής Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών τα οποία συνέτειναν στην αντίληψη ότι η συνείδηση επιβιώνει του σωματικού θανάτου.

Προς τα τέλη της δεκαετίας του '60 έρχεται ένας ακόμη Βρεττανός ψυχίατρος, o Dennys Kelsey (1967) να δημοσιεύσει τα δικά του εντυπωσιακά ευρήματα γράφοντας μαζί με την γυναίκα του (την χαρισματική Joan Grant) ένα βιβλίο με τον τίτλο "Many Lifetimes" .

Μέχρι αυτή τη περίοδο είχαμε ερευνητές απ' όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη να παρατηρούν το φαινόμενο της δυνατότητας κάποιων ανθρώπων να ανακαλούν στο συνειδητό μνήμες που μοιάζουν να έρχονται απο προηγούμενες ζωές.

Τότε μπαίνουμε στην δεκαετία του '70 όπου ένα νέο κύμα κατακλύζει τις βιβλιοθήκες με νέα ευρήματα απο διάφορους θεραπευτές. Απο εδώ και στο εξής είναι πλέον ξεκάθαρη η χρήση της αναδρομής όχι για αναζήτηση της υπόθεσης της μετενσάρκωσης, αλλά της χρήσης της για θεραπευτικούς σκοπούς. Η δρ. Helen Wambach (1978) με την μέθοδο της ύπνωσης και την συνδρομή δεκάδων βοηθών οδηγεί σε αναδρομές χιλιάδες εθελοντές. Τα ευρήματα της είναι ιδιαίτερα σημαντικά και απεικονίζουν με ακρίβεια της συνθήκες ζωής που επικρατούσαν κατά την περίοδο στην οποία οι αναδρομούντες αναφέρονταν. Οι στατιστικές της αναλύσεις επιβεβαιώνουν με ακρίβεια τα δημογραφικά χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης περιόδου. Την ίδια περίοδο ο ψυχολόγος Morris Netherton(1978) δημοσιεύει το βιβλίο του Past Lives Therapy, όπου επιδυκνύει την ιδιαίτερη τεχνική που χρησιμοποιεί ως γέφυρα, όπου δεν χρησιμοποιεί τον κλασσικό δρόμο της ύπνωσης αλλά την λανθάνουσα γλώσσα ή τις ιδιάζουσες λεκτικές φράσεις που φέρουν ιδιαίτερη συναισθηματική φόρτιση. Την ίδια χρονιά η Δρ. Edith Fiore (1978) δημοσιεύει το "You Have Been Here Before" ενώ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ο Γερμανός ψυχολόγος Thorwald Detlefsen (1976) δημοσιεύει τα δικά του ευρήματα στο Voices from Other Lives.

Ίσως εδώ δεν θα έπρεπε κανείς να παραλείψει την συνεισφορά ενός μεγάλου ψυχιάτρου του Stanislav Grof όπου κατά την δεκαετία του 1960 στην πατρίδα του Τσεχοσλοβακία χρησιμοποιούσε για θεραπευτικούς λόγους το LSD σε ασθενείς του για να επιφέρει αλλαγές στην συμεριφορά. Μετέπειτα μετανάστευσε στις ΗΠΑ όπου για λίγο διάστημα μπόρεσε να συνεχίσει την θεραπεία με ψυχοδηλωτικά φάρμακα μέχρι να καταργηθεί δια νόμου η χρήση τους για θεραπευτικούς σκοπούς. Τότε ο Τσέχος ψυχίατρος δημοσίευσε τα ευρήματα του σε πολλά βιβλία του κλονίζοντας την επικρατούσα άποψη πως η συνείδηση δεν υφίσταται στα περιγεννητικά ή προγεννετικά στάδια. Όχι μόνον αυτό αλλά οι ασθενείς του Grof μοιάζουν να έχουν μνήμες που πηγάζουν απο προηγούμενες ζωές. Αντίστοιχα ευρήματα είχε και ο Έλληνας Ψυχίατρος Αθανάσιος Καυκαλίδης. Απο το 1966 δημοσίευσε αντίστοιχες περιπτώσεις. Το 1980 δημοσίευσε το βιβλίο του "Η Γνώση της Μήτρας, αυτοψυχογνωσία με ψυχοδηλωτικά φάρμακα".

Καθώς εισερχόμασταν στην δεκαετία του '80 οι δημοσιεύσεις πληθαίνουν. Ο Βρεττανός υπνωτιστής Joe Keeton μετά απο χιλιάδες αναδρομές σε προηγούμενες ζωές δημοσιεύει τα ευρήματα του στο βιβλίο του "Encounters with the Past" , όπου στις σελίδες του αναφέρει τις πιό πειστικές και συγκλονιστικές περιπτώσεις που συνέλεξε. Ο Δρ. Bruce Goldberg (1982) γράφει το μπέστ-σέλλερ Past Lives Future Lives όπου αναφέρει εντυπωσιακές θεραπείες που προκύπτουν σε χρόνιες παθήσεις με την χρήση της αναδρομής σε προηγούμενες ζωές αλλά και της προδρομής σε επόμενες. Την ίδια περίοδο στις μεσοδυτικές πολιτείες η συνταξιούχος γιατρός Irene Hickman (1983) δημοσιεύει τα δικά της ευρήματα στο "Mind-Probe Hypnosis".

Την ίδια περίοδο ο Αυστραλός Dr. Peter Ramster (1985) υπνωτίζει τέσσερεις κυρίες και τις οδηγεί σε προηγούμενες ζωές τους. Μετέπειτα, ταξιδεύουν απο την Αυστραλία στις χώρες όπου είχαν τις αναμνήσεις τους. Με έκπληξη όχι μονο διαπιστώνουν την αλήθεια όσων βίωσαν κατα την διάρκεια της υπνωτικής αναδρομής αλλά οι λεπτομέρειες που είχαν αποκαλύψει εντύπωσιασαν ανεξάρτητους παρατηρητές που παρέστησαν στο πείραμα. Το φίλμ του ντοκυμαντέρ διατίθεται στο you tube με τον τίτλο Reincarnation και το αντίστοιχο βιβλίο λέγεται In Search of Lives Past.

Στην Βρεττανία δύο ψυχολόγοι οι Glenn Williston και Judith Johnstone (1983) μοιράζονται με το ευρύ κοινό εντυπωσιακές ιστορίες απο εκείνη την περίοδο στο βιβλίο τους "Discovering your Past Lives" . Λίγο πιο μετά ενας άλλος Βρεττανός Γιουνγκιανός αναλυτής ο Δρ. Roger Woolger (1988) δημοσίευει το Other Lives Other Selves . Χωρίς την συνδρομή της ύπνωσης αλλά με την χρήση των σωματικών πόνων, ενοχλήσεων ή χρόνιων παθήσεων ως γέφυρα οδηγεί τους πελάτες του σε προηγούμενες ενσαρκώσεις τους για να εντοπίσει τη ρίζα του προβλήματος τους. Μετέπειτα, θεμελιώνει την τεχνική Βαθείας Μνήμης (Deep Memory Process) ενώ γίνεται ένας εκ των σημαντικώτερων δασκάλων στην τεχνική ανάκλησης προηγούμενων ζωών εκπαιδεύοντας χιλιάδες θεραπευτές σε όλο τον κόσμο.

Την ίδια χρονιά στις ΗΠΑ ένας διακεκριμένος ψυχίατρος συγκλονίζει την κοινή γνώμη αλλά και την ιατρική κοινότητα με την δημοσίευση του βιβλίου του "Πολλές Ζωές, Πολλοί Δάσκαλοι" . Στις σελίδες του ξετυλίγεται η ιστορία μίας ασθενούς του γιατρού που αρχίζει να θεραπεύεται απο τις διαταραχές της ανακαλώντας εμπειρίες που έμοιαζαν να έρχονται κατευθείαν απο προηγούμενες ζωές. Το βιβλίο θα ακολουθήσουν και άλλα όπως το "Μέσα απο τα Πέπλα του Χρόνου", "Μόνον η Αγάπη Είναι Αληθινή" και άλλα.

Πάλι στις ΗΠΑ ένας ψυχολόγος ο Dr. Garrett Oppenheim δημοσιεύει το "Who Were You Before You Were You". Για άλλη μία φορά έχουμε ευρήματα που επαληθεύουν το γεγονός πως οι ασθενείς μπορούν να θεραπευθούν με εντυπωσιακή πρόοδο εάν αναδράμουν σε προηγούμενες ζωές και αναβιώσουν τραυματικές εμπειρίες που δεν αφομοιώθηκαν στο διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα σε δύο ενσαρκώσεις. Ιδιαίτερη αναφορά γι' αυτό ακριβώς διάστημα γίνεται απο τον Καναδό Ψυχαναλυτή Joel Whitton (1986) και τον συμπατριώτη του Joe Fisher στο βιβλίο τους "Life between Life" κάτι που είχε προηγούμενα από την Dr. Wambach στο"Life before Life"(1979).

Την δεκαετία του '80 εμφανίζεται στο προσκήνιο και ένας άλλος ψυχοθεραπευτής που ανακαλύπτει τη θεραπευτική δύναμη απο την ανάκληση και αναβίωση των προηγούμενων ζωών, ο Ολλανδός Hans TenDam. Αργότερα θα έμελλε να γίνει αυτός που έχει εκπαιδεύσει τους περισσότερους αναδρομείς-θεραπευτές στον πλανήτη. Το βιβλίο του "Exploring Reincarnation" αποτελεί ορόσημο στον κλάδο και θεωρείται ίσως το σημαντικώτερο έργο που συγκεντρώνει διεξοδικά όλες τις έρευνες και δημοσιεύσεις που σχετίζονται με την αναδρομική θεραπεία, τις μνήμες απο προηγούμενες ζωές και πως αυτές καθορίζουν την σημερινή ζωή, το κάρμα και τις προεκτάσεις του. Επίσης άλλο έργο του ιδίου είναι το "Deep Healing" ένα εγχειρίδιο στο οποίο αναφέρεται στις τεχνικές επαγωγής αναδρομών χωρις την χρήση της ύπνωσης.

Την δεκαετία του '80 προκύπτει και η ανάγκη να ταξινομηθούν όλα αυτά τα ευρήματα και δημιουργείται η Ένωση Αναδρομικής Έρευνας και Θεραπείας (ARRT) στην Καλιφόρνια για να αποτελέσει ένα φόρουμ διαλόγου. Το 1986 θεσπίζεται και η Επιθεώρηση Αναδρομικής Θεραπείας που απο τότε αποτελεί το πιο έγκυρο έντυπο του κλάδου. Μπαίνοντας στην δεκαετία του '90 ένα νέο κύμα δημοσιεύσεων έρχεται να προστεθεί στις ήδη υπάρχουσες. Διακεκριμένοι ψυχίατροι όπως οι Dr. Jarmon, Klein και Modi αψηφώντας την επίκριση συντηρητικών συναδέλφων τους αποκαλύπτουν τα ευρήματα τους. Ο υπνοθεραπευτής Michael Newton σπάει τα ταμεία με "Τα Ταξίδια της Ψυχής". Τελος η πρόεδρος του APRT Dr. Winafred Lucas (1993)συνόψισε τα ευρήματα της Αναδρομικής Θεραπείας στο έργο της "Regression Therapy: a handbook for professionals" παραθέτοντας και θεωρητικό πλαίσιο αλλά και τεχνικές για την εφαρμογής της στο θεραπευτικό πεδίο.

Το 1990 ο πρωτοπόρος ψυχίατρος Raymond Moody συνόψισε δώδεκα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις αναδρομές σε προηγούμενες ζωές.

1. Συνήθως οι εμπειρίες απο προηγούμενες ζωές είναι οπτικές και με ζωηρό χρώμα και ήχο. Οι εικόνες μοιάζουν να είναι πιο αληθινές απο τα όνειρα και δεν έχουν την αίσθηση της αλλοίωσης.

2. Οι αναδρομές σε προηγούμενες ζωές μοιάζουν να έχουν μια αυτονομη, δική τους ζωή. Οι σκηνές εξελίσσονται απο μόνες τους. Οι άνθρωποι που υπόκεινται σε αναδρομή δεν έχουν την αίσθηση ότι τα πλάθει η φαντασία τους όπως στην ονειροπόληση, ούτε μπορούν να αλλάξουν την έκβαση της ιστορίας. Μπορεί να αισθάνονται σαν να βλέπουν μία οικεία ταινία.

3. Οι εικόνες δημιουργούν μια μυστηριώδη αίσθηση του γνώριμου. Κάποιες στιγμές το υποκείμενο μπορεί να αισθανθεί νοσταλγία γι αυτό που μόλις ανακάλεσε.

4. Το υποκείμενο ταυτίζεται έντονα με κάποια προσωπικότητα παρά τις όποιες διαφορές σε φυσική εμφάνιση, στο φύλο, το επάγγελμα , την ηλικία , την φυλή, ή τις συνθήκες της καθημερινότητας.

5. Κατα την διάρκεια μίας αναδρομής εμφανίζεται στο προσκήνιο ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων.

6. Κάποιες στιγμές αυτοί που αναδράμουν μπορεί να αισθάνονται πως βρίσκονται μέσα στο σώμα με το οποίο ταυτίζονται και κάποιες άλλες φορές να βλέπουν την σκηνή απο εξωτερική προοπτική.

7. Η εμπειρία συνήθως καθρεφτίζει θέματα που απασχολούν την τρέχουσα πραγματικότητα του υποκειμένου. Οι συγκρούσεις και τα διλήμματα συνήθως καθρεφτίζουν τρέχουσες συνθήκες και διαμάχες

8. Η αναδρομή μπορεί να ακολουθηθεί από μία γνήσια βελτίωση της πνευματικής κατάστασης του ασθενούς. Απωθημένα συναισθήματα ή μπλοκαρίσματα μπορούν να απελευθερωθούν προκαλώντας ανακούφιση και κάθαρση.

9. Οι αναδρομές μπορούν να επιφέρουν αλλαγές σε ιατρικές παθήσεις. Σε μερικές περιπτώσεις έχουμε δραματική βελτίωση ή ακόμη και αυτόματη αναστολή φυσικών συμπτωμάτων.

10. Όπως και στην φυσιολογική μνήμη οι αναδρομές αναπτύσσονται σύμφωνα με την σχέση τους σε ένα θέμα ζωής και δεν ακολουθούν μία ιστορική υπόδειξη ως προς το χρόνο.

11. Οι αναδρομές γίνονται όλο και πιο εύκολες με το χρόνο. Κάθε επόμενη φορά γίνεται όλο και πιο πιθανό τα υποκείμενα να βιώνουν την εμπειρία πιο έντονα και πιο γρήγορα.

12. Οι περισσότερες ζωές είναι εγκόσμιες. Οι περισσότεροι βιώνουν ζωές που είναι πολύ κοινές για την συγκεκριμένη χρονική περίοδο στην οποία αναδράμουν.

Στην νέα χιλιετία ο αριθμός των αναδρομέων θεραπευτών αυξάνεται συνεχώς. Νέες ιδέες και απόψεις προστίθενται στις παλαιότερες αυξάνοντας τα δεδομένα. Ο Βρεττανός ψυχοθεραπευτής Andy Tomlinson με δύο βιβλία του το "Healing the Eternal Soul" και το "Exploring the Eternal Soul", προσθέτει περαιτέρω δεδομένα απο κλινικές παρατηρήσεις που συνέλεξε απο την πρακτική του.

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι αρκετοί ιατροί εντάσσουν την αναδρομική θεραπεία στο οπλοστασιό τους προκειμένου να βοηθήσουν ασθενείς τους. Ο καθηγητής Δρ. Mario Simoes στην Πορτογαλία, ο Terumi Okuyama στην Ιαπωνία που υπήρξε ο πρώτος ιατρός στην χώρα του που ενσωμάτωσε την αναδρομική θεραπεία στο θεραπευτικό του πρωτόκολλο. Μεταξύ άλλων πρωτοπόρων είναι ο Ρώσσος Pavel Gyngazov, ο Bραζιλιάνος Julio Perez και ο Ινδός Newton Kondaveti.

Φυσικά, όπως σε όλους τους κλάδους της επιστήμης, έτσι και εδώ τα ευρήματα δεν είναι ομόφωνα. Πολλές φορές οι απόψεις διίστανται και τα ευρήματα διαφέρουν απο ερευνητή σε ερευνητή, με αποτέλεσμα να υπάρχουν κάποιες αναντιστοιχίες και διαφωνίες. Ωστόσο, τα σημεία όπου υπάρχει σύμπνοια απόψεων είναι πολύ περισσότερα απ' αυτά για τα οποία υπάρχουν διαφωνίες. Άλλωστε κάτι τέτιο είναι απολύτως θεμιτό σε μία εκκολαπτόμενη έρευνα που γίνεται στο περιθώριο της επιστημονικής προσέγγισης και χωρίς κονδύλια και επιχορηγήσεις.

Εφαρμογές Αναδρομικής Θεραπείας

Η Αναδρομική Θεραπεία έχει φανεί ιδιαίτερα χρήσιμη σε θέματα όπως η αυτοεκτίμηση, ή αυτοπεποίθηση και η αυτογνωσία. Έχει επίσης διαπιστωθεί πως η χρήση της βοηθά ιδιαίτερα στην υπέρβαση τραυματικών αποτυπωμάτων απο σεξουαλική και σωματική κακοποίηση. Επίσης έχει παρατηρηθεί η άμεση ανακούφιση απο συμπτώματα:

φοβιών
κρίσεων πανικού
συναισθηματικών μπλοκαρισμάτων
κατάθλιψης
ανεξήγητων χρόνιων σωματικών πόνων
προβλημάτων ταυτότητας
καταπολέμηση εθιστικών συμπεριφορών
εφιαλτών και νυχτερινών τρόμων
αϋπνιών, διάσπασης προσοχής, ημικρανιών και πονοκεφάλων.

Εχουν αναφερθεί επίσης και περιπτώσεις επίλυσης προβλημάτων παχυσαρκίας και βουλιμίας, καταπολέμηση του μετα-τραυματικού στρές, εξάλειψη εμμονών και άγχους.

Τέλος, και πάνω απο όλα οι περισσότεροι αναδρομείς πιστεύουν πως η σημαντικώτερη κατάκτηση των πελατών τους είναι η απόκτηση του νοήματος στην ζωή τους και η αποκατάσταση της ψυχικής και πνευματικής ισορροπίας. Η ανακάλυψη και η εναρμόνιση με τον σκοπό της ζωής ενός ανθρώπου ίσως είναι και ο σημαντικότερος στόχος της αναδρομικής θεραπείας.

Σε μία έρευνα που έγινε απο την Dr. Wambach, στις ΗΠΑ την δεκαετία του '80, όπου χρησιμοποίησε τα ευρήματα 26 θεραπευτών που είχαν εργαστεί με ένα σύνολο 17350 πελατών, βρέθηκε ότι το 63% των ερωτηθέντων είδαν βελτίωση στα συναισθηματικά και σωματικά τους προβλήματα, ενώ ένα 40% είδαν πρόοδο στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.

Σε άλλη μία έρευνα που έγινε στις ΗΠΑ απο την Δρ. Hazel Denning διευθύντρια της Ένωσης Αναδρομέων Θεραπευτών μελέτησε τα ευρήματα 8 θεραπευτών με ένα σύνολο σχεδόν χιλίων πελατών μεταξύ του 1985 και του 1992. Μετά απο πέντε χρόνια εντόπισε τους 450 πελάτες και είχε τα ακόλουθα αποτελέσματα. Το 24% των πελατών είχε πλήρως απαλλαγεί απο το προβλημα για το οποίο είχε καταφύγει στην αναδρομική θεραπεία. Το 23% είδε δραματική βελτίωση και το 17% είδε μερική βελτίωση. Οι υπόλοιποι δεν διαπίστωσαν κάποια ιδιαίτερη διαφορά ή βελτίωση.

Στην Ολλανδία το 1992 ο Ronald Van der Maessen ερεύνησε την αποτελεσματικότητα της αναδρομικής θεραπείας με 401 πελάτες 32 θεραπευτών. Τα αποτελέσματα επήλθαν με ένα μέσο όρο 15 ωρών αναδρομικής θεραπείας που έγιναν στη διάρκεια έξη συνεδρίων. Οι περισσότεροι ασθενείς είχαν προσπαθήσει τα πάντα για να απαλλαχτούν απο το προβλημά τους πριν καταφύγουν στην αναδρομική θεραπεία. Έξη μήνες μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας οι ασθενείς ανέφεραν: περισσότεροι απο το 50% ανέφεραν σημαντική έως ολοκληρωτική βελτίωση. Το 25% είδαν μικρή βελτίωση ενώ ένα 20% δεν είδε βελτίωση.

Άλλες έρευνες βρήκαν πως προβλήματα που προηγουμένως δεν είχαν επιλυθεί με την παραδοσιακή ψυχοθεραπευτική προσέγγιση, επιλύθηκαν με την επιστράτευση της αναδρομικής θεραπείας. Ο δρ. Ron Van der Maesen εργάστηκε με 54 ασθενείς που άκουγαν φωνές απο πηγές που δεν μπορούσαν να εντοπιστούν(κατά το DSM-IV ακουστικές ψευδαισθήσεις στην σχιζοφρένεια) εκ των οποίων το 80% παρακολουθούνταν απο ψυχιάτρους. Η έρευνα εποπτεύονταν απο το Τμήμα Κλινικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ στην Ολλανδία. Έξη μήνες μετά την θεραπεία και μετά απο κλινική εξέταση διαπιστώθηκε πως οι ενοχλητικές φωνές είχαν εξ'ολοκλήρου εξαφανιστεί στο 25% και πως 32% των ασθενών μπορούσαν πλέον να διαχειριστούν και να ανεχτούν αυτές τις φωνές.

http://www.fotovoltos.gr/2014/05/blog-post_2736.html