Ο Πλούταρχος υποστήριζε, όπως και ο Ορφεύς, ότι οι Έλληνες ήταν εκείνοι που δίδαξαν την λατρεία των θεών στους Αιγυπτίους:

 «...χρησιμοποιούν το όνομα Ίσις από το ίεσθαι (προχωρώ 

ορμητικά με γνώση
και κινούμαι), διότι είναι κίνηση που διαθέτει ψυχή και φρόνηση.
Στην πραγμα­τικότητα το όνομα τούτο δεν είναι βαρβαρικό, 


αλλά, όπως για όλους τους θεούς, υπάρχει όνομα κοινό, που


προέρχεται από το θεατός και το θέων (αυτός πού τρέχει), 

έτσι και την Θεά τούτη από

την ακριβή γνώση και συνάμα την κίνηση Ίσιδα εμείς, Ίσιδα 

και οι Αιγύπτιοι αποκαλούν. Ο Όσιρις πάλι έχει όνομα 

σύνθετο από τα όσιος και ιερός, διότι είναι κοινός λόγος 

ανάμεσα στα πράγματα τον ουρανού και τον Άδη. 

Δεν πρέπει όμως να απορεί κανείς με τον εξελληνισμό των 

ονομάτων, διότι βέβαια και πολλά αλλά, που έφυγαν μαζί με 

τους ξενιτεμένους Έλληνες, συνεχίζουν και υπάρχουν μέχρι 

και σήμερα σε άλλους λαούς, διότι θεωρώ, πώς το πρώτο 

(Σάραπις) είναι ξενικό, ενώ το δεύτερο (Όσιρις) ελληνικό...» 

(Πλούταρχος, Ηθικά, «Περί Ίσιδος και Όσίριδος», 375C και D).

https://www.facebook.com/PeriandrosAthinades7