Ήταν κοντά στο 1992 όταν κυκλοφόρησε η φήμη ότι θα ξεκινήσει ένας μεγάλος πόλεμος, στον οποίο θα μπλεχτεί και η Ελλάδα, γιατί τότε έπεφταν δύο πασχαλιές μαζί, όπως είχε προφητέψει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Πράγματι τότε συνέπιπταν
ημερολογιακά δύο μεγάλες γιορτές μαζί, το Πάσχα και ο Ευαγγελισμός και αυτό
θεωρήθηκε από κάποιους σαν ερμηνεία της προφητείας του αγίου.
Η φήμη διανθιζόταν και με άλλες λεπτομέρειες.
Στο Άγιον Όρος Χριστιανοί (μοναχοί και λαϊκοί) αναμετέδιδαν την φήμη σαν σίγουρο γεγονός και....
κάποιοι άλλοι δεν ήθελαν να ακούσουν τίποτα και τα θεωρούσαν όλα αυτά ανοησίες. Τα πράγματα δικαίωσαν τους τελευταίους.
Λίγο πριν το 2004 κυκλοφορούσε η φήμη ότι δεν θα γίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αθήνα, γιατί θα ξεσπάσει πόλεμος. Πάλι εμφανίσθηκαν οι τρεις παρά πάνω κατηγορίες ανθρώπων. Μερικοί μάλιστα αγόραζαν και τρόφιμα...Πάλι τα πράγματα απέδειξαν ότι η φήμη ήταν μία σαπουνόφουσκα. Αυτές είναι δύο από αρκετές άλλες φήμες μικρότερης έκτασης που έφτασαν στα αυτιά μου.
Τι συμβαίνει;...Υπάρχουν κάποιοι που παριστάνουν τους χαρισματικούς, ενώ δεν είναι, κινούνται στα όρια της ψυχασθένειας και της απάτης, επιθυμούν τον θαυμασμό και τον σεβασμό του πλήθους, γι' αυτό διαδίδουν αυτές τις φήμες έστω και αν γνωρίζουν υποσυνείδητα ότι αυτό το παιχνίδι έχει ημερομηνία λήξης; Περιπαίζονται από την ματαιοδοξία;
Κοντά σ' αυτούς υπάρχει και μία κατηγορία ανθρώπων που αρέσκονται να ακούν και να πιστεύουν τέτοιες φήμες χωρίς να εξετάζουν την εγκυρότητα της πηγής που τις διαδίδει, χωρίς να κοσκινίζουν τα πράγματα, χωρίς να βάλουν την απλή λογική να δουλέψει. Προφανώς μια τέτοια φήμη τους δημιουργεί μια ψυχική διέγερση που τους ευχαριστεί, κάνει την ζωή τους πιο συναρπαστική και έρχεται να καλύψει κάποια ψυχολογικά κενά. Από που αλλού μπορεί να πηγάζει αυτή η ανώριμη συμπεριφορά; Έτσι κάπως εξηγούσα τα πράγματα για αρκετά χρόνια.
Πριν από τα Χριστούγεννα του 2008 κυκλοφόρησε μια άλλη φήμη, εξαιρετικά επείγουσα. Έλεγε ότι θα γίνει πόλεμος μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα. Μέσα στον Ιανουάριο του 2009. Καλούσαν τον κόσμο να πάρει τρόφιμα και κάποια χρήματα για να αντιμετωπίσει την δύσκολη κατάσταση, που θα δημιουργηθεί και θα διαρκέσει γύρω στους τρεις με έξι μήνες. Την φήμη την απέδιδαν σε κάποιους λαϊκούς αλλά και ρασοφόρους. Αυτή την φορά κατονόμαζαν και την πηγή. Ήταν ο γέροντας Εφραίμ από την Αμερική. H φήμη εξαπλώθηκε πολύ, σ' όλη την Ελλάδα. Έφτασε να κυκλοφορεί και στο διαδίκτυο. Πολλοί άνθρωποι συμμορφώθηκαν προς τις οδηγίες.
Τι είχε συμβεί; Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που είχαν δώσει βάση στο όνομα του γέροντος Εφραίμ έσπευσαν να αγοράσουν τρόφιμα και όχι απο την αγορά αλλά απο το Άγιον Όρος και απο Μητροπολίτες.
Το ίδιο ακριβώς διάστημα έπαιζε και ένα άλλο σενάριο, που αφορούσε τον γέροντα Παΐσιο, και συνδυαζόταν με το σενάριο που προσπαθούσαν να το αποδώσουν στον π. Εφραίμ.
Είναι γεγονός ότι ο γέροντας Παΐσιος είχε πει ότι θα φέρει ο Θεός έτσι τα συμφέροντα των μεγάλων και στο τέλος θα μας δώσουν την Πόλη. Θα πολεμούν μεταξύ τους και στο τέλος θα πουν σαν συμβιβαστική λύση: Την Πόλη ούτε εμείς ούτε εσείς θα την πάρετε. Θα την δώσουμε στους Έλληνες. Μάλιστα είπε σε κάποιον νεαρό άνδρα που τον επισκεπτόταν για πρώτη φορά εσύ θα μπεις σημαιοφόρος στη Πόλη και ότι ο νέος αυτός ήταν αξιωματικός του Ελληνικού στρατού. Τίποτα απολύτως δεν έγινε.
Από την μέθοδο και τον τρόπο διάδοσης, από το γεγονός ότι κατόρθωσαν να διαδώσουν τόσο πλατιά τα ψέμματά τους, μήπως μπορούμε να συμπεράνουμε ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι το σχεδιασμένο και καλά οργανωμένο; Αν σκεφτούμε δε, ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε μια εποχή όπου η Εκκλησία προσπαθεί να δείξει την ισχύ της, ότι υπάρχει σε εξέλιξη μία πολιτική προβατοποίησης της ελληνικής κοινωνίας. Ζούμε στην εποχή του απόλυτου ελέγχου των μαζών, και προσπαθώντας να μας κάνουν να περιμένουμε τον σωτήρα μας με σταυρωμένα τα χέρια, με αποτέλεσμα να καθόμαστε στο σπίτι μας και να περιμένουμε κάποιον να μας σώσει.
Ας αφήσουμε λοιπόν όλους αυτούς να λένε οτι θέλουν κι ας κάνουμε την ανατροπή, γιατί εάν δεν κάνουμε εμείς κάτι το χάσαμε το παιχνίδι.
Πόσο δίκιο έχει.και έψαχνα από πότε οι θεωρίες πολέμου. Από ΤΟ 1992 έλεος δηλαδή.
ΑπάντησηΔιαγραφή