Η Μυστηριώδης Τιμωρία Του Ιξίωνα Στο Διάστημα;…

Στην Ελληνική μυθολογία, ο Ιξίων (Ιξίωνας) ήταν ένας από τους Λαπίθες, βασιλιάς της Θεσσαλίας (με έδρα πιθανόν την Ιωλκό) και γιος του Φλεγύα. Γιος του ήταν ο Πειρίθους. 
Έλαβε ως σύζυγο τη Δία, θυγατέρα του Δηιονέα ή Δηίονα, υιού
του Αιόλου, βασιλέα της Φωκίδας. Υποσχέθηκε στον πεθερό του ένα πολύτιμο δώρο, αθέτησε όμως την υπόσχεσή του.

Ο Δηϊονεύς σε αντίποινα έκλεψε μερικά από τα άλογα του Ιξίωνα. Ο τελευταίος απέκρυψε την οργή του και προσκάλεσε τον πεθερό του σε εορταστικό γεύμα στη Λάρισα. Μόλις έφτασε ο Δηϊονέας, ο Ιξίωνας τον δολοφόνησε, σπρώχνοντάς τον στην πυρά. Με τη φρικτή αυτή πράξη, ο Ιξίωνας παραβίασε τον ιερό για τους Έλληνες νόμο της φιλοξενίας, προστάτης του οποίου ήταν ο Ξένιος Ζεύς.

Οι γειτονικοί άρχοντες, προσβεβλημένοι, αρνήθηκαν να του προσφέρουν άσυλο ή να εκτελέσουν τα τελετουργικά που θα του επέτρεπαν να αποκαθαρθεί από την ενοχή του.

Έκτοτε, ο Ιξίωνας κηρύχθηκε εκτός νόμου, έζησε ως απόβλητος και τον απέφευγαν οι πάντες. Σκοτώνοντας τον πεθερό του, έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην Ελληνική μυθολογία που σκότωνε συγγενή του. Η τιμωρία που επέσειε κάτι τέτοιο ήταν τρομερή.

Κάποτε, ο Ιξίωνας, για να ξεφύγει από τους διώκτες του, κατέφυγε ικέτης σε ναό του Δία. Εκείνος συμπόνεσε τον Ιξίωνα, για την κατάσταση και τον έφερε στον Όλυμπο μαζί του.

Ο Ιξίωνας λοιπόν από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε ανάμεσα στους 12 Θεούς του Ολύμπου, έλαβε την αθανασία τρώγοντας την θεϊκή τροφή τους, την αμβροσία, και πίνοντας το νέκταρ και ζούσε ανάμεσα τους. Σύντομα άρχισε να ποθεί την Ήρα, την βασίλισσα των υπολοίπων Θεών και την προστάτιδα του γάμου.

Αρχικά η Ήρα προσπάθησε να τον αποκρούσει διακριτικά, σύντομα όμως οι βλέψεις του Ιξίωνα έγιναν εμφανείς και στους υπόλοιπους Θεούς, ακόμα και στον Δία. Για αυτό το λόγο κάλεσε κοντά του μια νύμφη του ουρανού, τη Νεφέλη, και της έδωσε τη μορφή της Ήρας.

Ο Ιξίωνας λοιπόν πέφτοντας στην πλάνη αυτή ενώθηκε με τη Νεφέλη κι από την ένωση αυτή γεννήθηκε ο πρώτος Κένταυρος. Εξοργισμένος όμως ο Δίας με την αισχρότητα αλλά και την ασέβεια που του επέδειξε ο Ιξίωνας, του επέβαλε ένα τρομερό αιώνιο μαρτύριο, μιας κι εκείνος δε μπορούσε να πεθάνει αφού είχε γίνει αθάνατος.

Ο Ιξίωνας κεραυνοβολήθηκε και αποβλήθηκε από τον Όλυμπο. Ο Δίας διέταξε τον Ερμή να δέσει τον Ιξίωνα σ’ έναν τροχό. Έτσι δεμένος, ο Ιξίωνας περιφέρεται αιώνια στον Τάρταρο.

Κατά τον Σχολιαστή των “Φοινίκων” του Ευριπίδη (1185), ο τροχός αποτελούνταν από φλεγόμενες ακτίνες. Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος (3,62) παραδίδει πως ο Ιξίωνας συγκρατούνταν στον τροχό από χάλκινα δεσμά, ενώ κατά τον Βιργίλιο (Γεωργικά 3, 38 και Myth. Vat. I 14, II 106) από φίδια. Επίσης και πάλι κατά τον Βιργίλιο (Γεωργικά 4, 484) τον τροχό με τον Ιξίονα κατεδίωκαν δύο φίδια – σε σχέση ίσως με το πρώτο έγκλημα, καθώς η τιμωρία για την παρενόχληση της Ήρας ήταν ο αέναα σε κίνηση τροχός.

Αποδεχόμενοι πως οι ελληνικοί μύθοι κρύβουν μία ιστορία, μία αλληγορία, ή μία πολύ προχωρημένη αλήθεια, τότε στον συγκεκριμένο μύθο του Ιξίωνα, η αποκρυπτογράφηση είναι αρκετά δύσκολη.

Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες υποψίες που, ίσως, θα μπορούσαν να πλησιάσουν την πραγματικότητα που, ενδεχομένως, υπάρχει.

Σύμφωνα με περιγραφές του Ομήρου, η κατοικία των θεών, ο Όλυμπος,  δεν μπορεί να βρίσκεται στο ομώνυμο βουνό της Ελλάδας. Δεν μπορεί να βρίσκεται ούτε καν στην Γη…

Ακολουθώντας αυτή την λογική, ούτε ο Κάτω Κόσμος μπορεί να βρίσκεται στα έγκατα της Γης, αλλά κάπου στο διάστημα. Αν λάβουμε υπόψη μας μηνύματα των Ολύμπιων, τα Τάρταρα, βρίσκονται στην περιοχή του αστερισμού του Κάνωπος, όπου εγκλείονται οι κακούργες ψυχές προς σωφρονισμό.

Αν ευσταθεί ο συλλογισμός ότι ο Όλυμπος και τα Τάρταρα βρίσκονται κάπου εκτός του ηλιακού μας συστήματος, τότε θα μπορούσαμε να βγάλουμε πολλά συμπεράσματα, για το τι ήταν τα φίδια, τι σημαίνουν τα χάλκινα δεσμά του Ιξίωνα και, κυρίως, τι συμβολίζει ο τροχός…

Ίσως, να μοιάζει με μία παρατραβηγμένη ιστορία, αλλά σίγουρα αποτελεί έναν προβληματισμό…
ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΆ