Διαβάζοντας για τα κακά δαιμόνια, δημοσιεύω ένα ακόμα κείμενο για τους εξορκισμούς των χριστιανών. Ας μου συγχωρεθεί παρακαλώ η σατυρική διάθεση, γιατί δεν ξέρω πως αλλιώς να αντιμετωπίσω τα χριστιανικά κείμενα. Ο πόλεμος απέναντι στο κακό, στον διάβολο, το πονηρό φίδι, τον σατανά είναι το βασικό καθήκον κάθε χριστιανού. Με κάθε τρόπο θα προσπαθήσει να εκδιώξει τα δαιμόνια, τους αρχαίους θεούς των ελλήνων, τους μάγους, τους αιρετικούς, τους αστρολόγους, την μαντεία και ότι δεν είναι απόλυτα ίδιο με αυτούς, υποταγμένο στο δόγμα και το σύμβολο της πίστεως. Στον αγώνα αυτό βέβαια οι χριστιανοί της δύσεως είναι αρχηγοί αλλά τα όπλα που χρησιμοποιούν είναι παλαιά, κατάρες και εξορκισμοί με αρχαιότατη καταγωγή.
Οι προσευχές ακολουθούν μια σειρά, υπάρχει μια διαδικασία η οποία θεωρείται η πιο λογική κι εκείνη που επιθυμεί πραγματικά ο θεός, ώστε να είναι η πιο επιτυχημένη. Κάθε προσευχή ξεκινά με την ευχαριστία. Ευχαριστούμε τον θεό για όσα μέχρι τώρα έχει κάνει για εμάς και δηλώνουμε έτσι ότι συμφωνούμε με τις αποφάσεις του. Ακόμα και σε μια δύσκολη κατάσταση να βρισκόμαστε θεωρούμαι ότι δικαίως έχουμε βρεθεί σε αυτήν και ο θεός δεν μας έχει αδικήσει. Ακολουθεί η κολακεία του θεού με λόγια όπως εσύ είσαι μεγάλος, ένδοξος και παντοδύναμος. Επειτα ευχόμαστε να γίνει το θέλημα του θεού και τέλος προσεκτικά αναφέρουμε και καμιά επιθυμία, να γίνει ρε παιδί μου και το δικό μας συμφέρον.
Μην τον βλέπετε ετσι γλυκούλη και πράο αυτός εδώ είναι η ενσάρκωση του κακού στη γη που τόλμησε να απειλήσει τους αγαθούς χριστιανούς. |
Οι εξορκισμοί και οι κατάρες των ιερέων ακολουθούν την ίδια περίπου τακτική. Μελέτησα τους εξορκισμούς που διαβάζονται στην βάπτιση και τους εξορκισμούς του Αγίου Κυπριανού και είδα ότι ακολουθούν την ίδια τακτική. Ακόμα και ο εξορκισμός του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος έγραψε και την θεία λειτουργία, είναι όμοιος με αρχαίες ελληνικές κατάρες εναντίον των κακών δαιμόνων, όπου απειλούνται τα δαιμόνια από την δύναμη της Θεάς Άρτεμης και εκδιώκονται στα όρη τα ψηλά βουνά και τις ερήμους. Η θεά Αρτεμη θεωρείται θεά της μαγείας, είναι όμως η λευκή δύναμη καθώς αντιπροσωπεύει το λευκό φως της σελήνης που διαλύει τα σκοτάδια της νύχτας.
Στους εξορκισμούς διαβάζονται πάντα πολλές ευχές, και η κάθε μία ευχή χρησιμοποιεί το δυνατό της στοιχείο. Είναι όπως οι αγώνες πόκεμον ένα πράμα. Κάθε ευχή είναι ένα διαφορετικό όπλο εναντίον του κακού πνεύματος και διαβάζονται η μία μετά την άλλη όπως πυροβολεί κανείς τον εχθρό του. Ο Άγιος Κυπριανός στην πρώτη ευχή ξεκινάει με την παρουσίαση του Τιμίου και Ζωοποιού σταυρού, σε μια κλασική σκηνή όπου ο ιερέας σηκώνει τον σταυρό μπροστά στον δαιμονισμένο ή άτυχο άνθρωπο και τον σφραγίζει λέγοντας «Ιδού ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός του Κυρίου, δι' Αυτού σε σφραγίζω και σε σημειώνω σε δούλε του θεου (δείνα) για να γίνεις με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος καθαρό δοχείο Αυτου και άγιον από πάσης αδικίας μαγείας, δεσμού…»
Έξελθε καταραμένε .. Ο Θεός ο άγιος, ο φοβερός, ο ένδοξος σε προστάζει.... |
Αυτό όμως που είναι το όπλο του χριστιανού ιερέα είναι ο θεός του και γι αυτό οι περισσότερες ευχές ξεκινούν με αναφορές στον θεό, τους αγγέλους του και την δύναμη του. Στους αφορκισμούς του βαπτίσματος η δεύτερη ευχή λέει: Ο Θεός ο άγιος, ο φοβερός, ο ένδοξος, ο επί πάσι τοις εργοις και τη ισχύι αυτου ακατάληπτος και ανεξιχνίαστος υπάχων αυτός ο προορίσας σοι Διάβολε, της αιωνίας κολάσεως τιμωρίαν» Το διάβολε γραφεται με κεφαλαίο βέβαια, όπως και το θεός, εφόσον του αναγνωρίζεται μια ισότητα με τον Κύριο, βεβαίως όμως θα ηττηθεί από τον φοβερό και ένδοξο Θεό, όπως είναι προορισμένο να γίνει και θα πάει στην αιώνια κόλαση.
Ενας αρχαίος τρόπος, ηπιότερος βέβαια εκδίωξης πειρασμού δαίμονα με παντόφλα. |
Ο δεύτερος αφορκισμός της βαπτίσεως περιγράφει καλύτερα τον θεό γράφοντας: Κύριε Σαβαώθ, ο Θεός του Ισραήλ, ο ιώμενος πασαν νόσον κα πάσαν μαλακίαν, επίβλεψον επί τον δούλον σου και απέλασον απ αυτού παντα τα ενεργήματα του Διαβόλου… σύντριψον τον Σατανάν» Εδώ ο Έλληνας ιερέας ζητάει από τον Σαβαώθ, έτσι τον λένε αυτόν, τον Θεό του Ισραήλ να θεραπεύσει από κάθε ασθένεια και κάθε μαλακία τον δουλο του θεου και να απελάσει, όπως ένα αλοδαπό ας πούμε από την χώρα, τον διάβολο και να συντρίψει τον σατανά.
Ο διάβολος είναι ο μισητός εχθρός κάθε χριστιανού. Εδω δαιμόνιον μεσονυκτικόν, πονηρον... |
Ο Αγιος Κυπριανός στην τέταρτη ευχή του κάνει ακόμα πιο εκτενή αναφορά στον θεό αυτόν και αναφέρει και όλες τις βοηθητικές δυνάμεις που τον ακολουθούν. «Κύριε ο Θεος ημών, ο παντοκράτωρ και παντοδύναμος, ο του ουρανού και της γης πάσης κτίστης και δημιουργός, ο δεχόμενος των αμαρτωλών την μετάνοιαν … ο Θεός Αβραάμ και ο Θεός Ισαάκ, και ο Θεός Ιακώβ και ο Θεός Μωυσέως, ο Θεός του ουρανού και της γης, ο Θεός των αγγέλων Μιχαήλ, Γαβριήλ, Ουρουήλ και Ραφαήλ και παντων των ουρανίων ταγματων Χερουβείμ, Σεραφείμ, Αγγέλων, Αρχαγγέλων, θρόνων, κυριοτήτων, αρχών, εξουσιών, δυνάμεων και παντων των προφητών και πατριαρχών, Μαρτύρων, ομολογητών και παρθενων, και δια των ευχών του αγίου αποστολου Φιλίππου, φύλαξον τουν δούλον σου δείνα του μη αδικήσαι αυτόν ή βλαψαι κακόν τι, μαντικόν η τον αρχέκακον διάβολον και τους υπουργούντας αυτον….»
Δαιμόνιον ξανθόν, ερωτομανές. |
Την ίδια τακτική ακολουθεί και η πρώτη ευχή του βαπτίσματος, θεωρώντας ο ιερέας ότι ο Διάβολος θα φοβηθεί μαθαίνοντας ότι έρχεται ο θεός με τους αγγέλους του. Πρόκειται δηλαδή για ένα επιχειρούμενο εκφοβισμό του Διαβόλου. Στο βάπτισμα ο ιερέας λέει: Φοβήθητι, έξελθε και υπαναχώρισον από του πλάσματος τούτου… Φοβήθητι τον θεόν τον καθήμενον επί των Χερουβιμ, και επιβλέποντα αβύσσους, ον τρέμουσι οι άγγελοι, αρχάγγελοι, θρόνοι …. Κτλπ… Τα πολυόμματα χερουβίμ και τα εξαπτέρυγα σεραφιμ, ον τρέμει ο ουρανός και η γη, η θάλασσα και παντα τα εν αυτοις.»
Ελλην δαίμων καλικάντζαρος βγήκε παγανιά ο παγανιστής. |
Σύμφωνα λοιπόν με τον ιερέα τον φοβερό θεό αυτόν τον τρέμουν όλοι οι αγγέλοι και οι αρχες και η γη και ο ουρανός, άρα και αυτός ο διάβολος αν είναι λογικός καλά θα κάνει να φοβηθεί και να φύγει από το πλάσμα αυτό ,τον δούλο του θεού. Όταν λοιπόν ο ιερέας έχει εκφοβίσει για τα καλά τον διάβολο και έχει πάρει το πάνω χέρι σε αυτή την διένεξη, μετά νιώθει ασφαλής να αρχίσει το βρίσιμο. Μετά τον εκφοβισμό ακολουθεί ένα βρίσιμο όπου ο διάβολος αποκαλείται ακάθαρτος, πονηρός, βρώμικος, άθλιος, προφανώς σε μια απόπειρα να καταρρακωθεί το ηθικό του διαβόλου και να αποχωρήσει. Την τακτική αυτή ακολουθει ο ιερέας στους αφορκισμούς της βάπτισης αλλα και ο Αγιος Κυπριανός.
Ο αρχηγος της ανταρσίας, ο μέγας διδάσκαλος των δαιμόνων Βεελζεβούλ, Σαταν, Διάβολος... με ολη την πομπη αυτού. |
Από τον δεύτερο αφορκισμό του βαπτισματος: Ορκίζω σε ουν, παμπόνηρον και ακάθαρτον και μιαρόν και εβδελυγμένον και αλλότριον πνεύμα κατά της δυνάμεως του Ιησου Χριστού.
Και ο Κυπριανός παρομοίως λέγει στην Τρίτη ευχή. «Φυγαδεύθητε, άθλιοι και πονηροί, εντεύθεν..» ή στην δεκάτη «κατηρεμένε διάβολε .. έξελθε η ερημος σε αναμένει, ταπείνωσον εαυτόν, διάβολε, όφι δόλιε»
Όπως βλέπουμε μετά το βρίσιμο ακουλουθεί η απειλή. Ο διάβολος δεν θα φύγει μόνο από το πλάσμα του θεού αλλά θα πάει μακριά στην έρημο να κατοικίσει. Αυτό είναι ένα κοινό στοιχείο με τις αρχαίες ελληνικές κατάρες. Στην ενατη ευχή του Αγίου Κυπριανού διαβάζομαι αυτές τις απειλές εναντίον του σατανά, οπου γινεται και φανερό ότι οι εξορκισμοί αυτοί δεν είναι ευχές αλλά κατάρες . «Καταράσσομαι, εκβάλλω και εκδιώκω υμάς πονηρά και ακάθαρτα πνεύματα και πάσαν την συνεργόν σαν δύναμιν του διαβόλου, του διδασκάλου υμών του σατανά του μεγάλου άρχοντος, εστέ καταραμένοι και τυραννούμενοι εν παντί τόπω, εν αέρι, εν ύδατι, εν γη, εν πάση μαγεία ή αστρομαντεία, να έχετε πάντοτε βασάνους ανυπομονήτους και αβαστάκτους υπομένοντες, εάν μη υποχωρήσητε από του πλάσματος τούτου του δούλου του θεού δεινα. Αμην»
Διάφορα δαιμόνια θηριόμορφα, ερπετοειδή μπροστά στην δύναμη του Χριστού. |
Στην δέκατη ευχή ο Αγιος Κυπριανός γίνεται περισσότερο απειλιτικός. «διάβολε όσο γαρ βραδύνεις τοσούτον σε περιμένει περισσότερον ο τάρταρος και η αιώνιος κόλασις και γαρ ουκ εμέ καταφρονεις μη εξερχόμενος αλλά τον ποιήσαντα σε Κύριον τον θεόν»
«Διάβολε όσο καθυστερείς τόσο περισσότερο ο τάρταρος σε περιμένει και η αώνια κόλαση για δεν περιφρονείς εμένα όταν δεν βγαίνεις, αλλά τον δημιουργό σου τον θεό.»
Ο Αγιος Κυπριανός προσπαθώντας να εκδιώξει τον ανυποχώρητο διάβολο καταφεύγει βέβαια και σε περίεργα τεχνάσματα. Προσπαθεί να στριμώξει τον πονηρό διάβολο λέγοντας του: Αυτός σε διώκει ο Θεός, ινα κατέλθεις εις τον δάκτυλον του αριστερού ποδός τουτου του ανθρώπου (του δείνος) και πασας σου τας δυνάμεις αυτόθι καταβιβάσεις, μη δυναμενος αναβηναι εις άλλο μέρος του σωματος αυτού ή μέλος χωρίς του εμού θελήματος. Ειδέ μη ούτως ποιήσεις, αλλά θέλει μου παρακούσεις την επιτίμησην ταύτην δεν έχεις να κάμης εις εμένα τον ταπεινόν και ελάχιστον (Δείνα) ιερέα αλλά προς τον θεόν του Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ».
Ο δαίμων νικημένος εξέρχετε για να πάει στα όρη στα άγρια βουνά. |
Αφού λοιπόν με αυτόν τον πονηρό τρόπο ο ιερέας σπρώχνει το πονηρό και κακό πνεύμα να κατέβει στο κάτω στο δάχτυλο του αριστερού ποδιού στο όνομα του θεου του Αβραάμ, έπειτα συνεχίζει τον εξορκισμό για να τον εκδιώξει και από αυτό το μικρό κομματι οπου κατάφερε να τον περιορίσει.
«Ορκίζω σε εν βαρει αφορισμού αλύτου .. αναθεματίζω και σε τον Εωσφόρον, και παντας τους ζοφωδεις αγγέλους και καταχθονίους γενομένους δια την έπαρσιν. Προστάσσω και επιτιμώ σε και εξορκίζω σε, και παντας τους πονηρούς διαβόλους, υποταγηναι ημίν και εξελθείν από του δουλου του Θεού (δείνος).
Εδώ ένα απόσπασμα από τον εξορκισμό του Μεγάλου Βασίλειου.
Εξορκίζω σε τον αρχέκακον της βλασφημίας, τον αρχηγόν της ανταρσίας και των άλλων κομμάτων, και τον αυτουργόν της πονηρίας. Ορκίζω σε πνεύμα ακάθαρτον κατά του θεου Σαβαώθ και πασης στρατιάς αγγέλων θεού, Αδωνάι, Ελωί, θεου παντοκράτορος, έξελθε και υπαναχωρησον από του δούλου του θεού τούδε.
Εσένα σίγουρα θα σε φοβηθεί το κορίτσι !!! |
Φοβήθητι, μπουουουου φυγε, να πας αλλου, δραπέτευσον, αναχώρησον, δαιμόνιον ακάθαρτον και εναγές, καταχθόνιον βύθιον, απατηλόν, άμορφον, θεατόν δι αναίδειαν, αθέατον δια την υπόκρισην, Βεελζεβούλ, δρακοντοειδής, θηριοπρόσωπος, ερπετο, μαλακία, αστρομαγικόν, ερωτομανες, την σελήνη συναλλοιούμενον ή ορθρινόν, η μεσημβρινόν ή μεσονυκτικόν, Φοβήθητι, φιμώθητι, φυγε, να πας αλλου, δε σε θελουμε … ειπα, να πας κατω στο δακτυλο του αριστερου ποδιου και να μεινεις εκει και να μην ξανανέβεις πανω στο σώμα του δουλου του θεου, μεχρι να σου πω εγω, καταραμενε δολιε, βρωμιαρη, και μετα να φυγεις να πας αλλου και να μην ξαναγυρίσεις.
Με τον ίδιο τρόπο ο μεγάλος προστάτης της ελληνοχριστιανικής παιδείας δηλώνει το μεγαλείο του θεού Σαβαώθ και τρομάζει τα δαιμόνια. Διαβάστε αποσπάσματα από τις ευχές ή κατάρες του Ιωάννου του Χρυσσοστόμου. Όνομα και πράμα χρυσόστομος ο αθεόφοβος !!!!
Του Κυρίου δεηθώμεν
Την θείαν τε και άγιαν, και μεγάλην, και φρικτήν, και άστεγκτον ονομασίαν και επίκλησιν πουούμεν προς την σην εξέλασιν, αποστάτα, ωσαύτως και επιτίμησιν εις την εξολόθρευσιν Διάβολε. Ο Θεός, ο άγιος, άναρχος, ο φοβερός, ο αόρατος τη ουσία, ο ανείκαστος τη δυνάμει και ακατάληπτος τη θεότητι, ο Βασιλεύς της δόξης και παντοκράτωρ Δεσπότης, επιτιμήσει σε Διάβολε, ο εκ του μη όντος εις το είναι τα πάντα ευπραγώς λόγω συστησάμενος, ο περιπατών επί πτερύγων ανέμων. Επιτιμά σοι Κύριος, Διάβολε, ο υπό των αναριθμήτων ουρανίων ταγμάτων πυρίνων φόβω λειτουργούμενος και υμνούμενος, και υπό πλήθους χορών αγγελικών και αρχαγγελικών τρόμω προσκυνούμενος και διξαζόμενος. Επιτιμά σοι Κύριος, Διάβολε, ο τιμώμενος υπό των κύκλωθεν παρεστωσών Δυνάμεων, και φρικωδεστάτων Εξαπτερύγων και πολυομμάτων Χερουβίμ και Σεραφίμ, των τα πρόσωπα εαυτών ταις δυσί πτέρυξι σκεπόντων, δια την αθεώρητον αυτου και ανεξιχίαστον θεότητα, και ταις δυσί πτέρυξι τους εαυτους πόδας καλυπτόντων, εις το μη κατακαυθήναι εκ της αρρήτου δόξης και ακατανοήτου μεγαλειότητος αυτού και ταις δυσί πτέρυξι πετομένων, και τον ουρανόν πληρούντων εκ της βοής αυτών «Αγιος, Αγιος, Αγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης σου.
Το συγκεκριμένο απόσπασμα αναφέρεται στην δύναμη του θεού Σαβαώθ και τις δυνάμεις που τον τριγυρίζουν, και τον υπηρετούν με φόβο και τρόμο… και τα εξαπτέρυγα Χερουβείμ και τα πολυόμματα Σεραφείμ. Αναφέρει μάλιστα περιληπτικά πως τα Σεφαρείμ με τα δύο φτερά σκεπάζουν το πρόσωπο τους για να μην βλέπουν την θεότητα, με τα άλλα δύο φτερά σκεπάζουν τα πόδια τους για να μην καούν από την θερμότητα της θεότητας και τα άλλα δύο φτερά φωνάζουν στον ουρανό συνεχώς, άγιος άγιος άγιος Κύριος Σαβαώθ. Τώρα πως μια τέτοια δραστηριότητα μπορεί να προκαλέσει φόβο στον διάβολο αυτό δεν γίνεται κατανοήτο. Πάντως ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος συνεχίζει καταθέτοντας ένα σύντομο βιογραφικό του θεού Σαβαώθ, τα έργα που έκανε στην παλαιά και την καινή διαθήκη, μήπως έτσι εκφοβίσει τον διάβολο. Και καταλήγει :
Αυτός επιτιμά σοι Κύριος, Διάβολε, δια του φοβερού ονόματος αυτού. Φρίξον, τρόμαξον, φοβήθητι, αναχώρισον, εξολοθρεύθητι, φυγαδεύθητι, ο πεσών ουρανόθεν, και συν πάντα τα πονηρά πνεύματα, παν πνεύμα πονηρόν, πνεύμα ασελγείας, πνεύμα πονηρίας, πνεύμα νυκτερινόν και ημερινόν, μεσημβρινόν τε και εσπερινόν, πνεύμα μεσονυκτικόν, πνεύμα φανταστικόν, είτε χερσαίον, είτε ένυδρον…
Αυτά ο Χρυσόστομος, δεν χρειάζετε να συνεχίσω νε την ευχή εις βασκανίαν…
Αυτοί είναι λοιπόν οι προστάτες της ορθόδοξης παιδείας. Αυτοί είναι εκείνοι που παράτησαν την αρχαία ελληνική σοφία για να δεχτούν την μωρία της βίβλου και των ψαράδων.
ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ
Εξορκισμός του Μεγάλου Βασιλείου προς τους πάσχοντας υπό δαιμόνων και προς πάσαν ασθένειαν 3
Έτερος εξορκισμός του Μεγάλου Βασιλείου προς τους πάσχοντας υπό δαιμόνων και προς πάσαν ασθένειαν 5
Ευχή ετέρα, του αυτού 11
Ευχή του Χρυσοστόμου 15
Ευχή ετέρα του αυτού 16
Ευχή ετέρα του αυτού 17
Ευχή ετέρα του αυτού 18
Ευχή βασκανίας 27
Και τα παρόντα τροπάρια (ήχος πλ. δ΄) 28
Και την παρούσαν Ευχήν 29
Ο γεροντας μιλάει με τον διάβολο, διασκεδαστε ελεύθερα ....
Ο γεροντας μιλάει με τον διάβολο, διασκεδαστε ελεύθερα ....
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ Φ. ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html