Η Πρόεδρος πρέπει να διαλέξει: Το Σύνταγμα ή τον παραβάτη Αρχιεπίσκοπο;

[Ας τολμήσει να δώσει μάθημα Δημοκρατίας και συνέπειας]

του Αναγνώστη Λασκαράτου

Από τη μια μεριά υπάρχει το Σύνταγμα. Στο άρθρο 3, αναγνωρίζει επίσημα πως «Eπικρατούσα θρησκεία» στην Ελλάδα είναι η χριστιανική αίρεση της Ορθοδοξίας και δηλώνει πως την εκφράζει επίσημα «η Eκκλησία της Eλλάδας», για την οποία όμως λέει, πως «γνωρίζει κεφαλή της τον Kύριο ημών Iησού Xριστό». Είναι ξεκάθαρο

πως το Σύνταγμα απαιτεί από την Εκκλησία αυτή να τηρεί τις εντολές της «Κεφαλής της» και όχι να κάνει του κεφαλιού της. Στο θέμα του όρκου ο Χριστός υπήρξε σαφέστατος: «Εγώ δε λέγω υμίν, μη ομόσαι όλως….Εστω δε ο λόγος υμών, ναι ναι, ου ού, το δε περισσόν τούτων εκ του πονηρού». Όσο κι αν η κρατική Εκκλησία δεν τα παραδέχεται αυτά και μάλιστα έμπρακτα, θεωρώντας πιθανόν πως ο Χριστός μίλησε στο συγκεκριμένο ζήτημα πρόχειρα και επιπόλαια, τα λόγια αυτά του Χριστού τα ομολόγησαν και τα υπογράμμισαν ως πάρα πολύ ουσιώδη και ο αδελφός του ο Απόστολος Ιάκωβος («Προ πάντων δε, αδελφοί μου, μη ομνύετε….ίνα μη εις υπόκρισιν πέσητε»), αλλά και Ορθόδοξοι εκκλησιαστικοί πατέρες, όπως οι σε λίγες ημέρες επίσημα τιμώμενοι (προς το παρόν) από το Κράτος και την Εκκλησία του, Βασίλειος και Χρυσόστομος. Συνέχεια →