Πρώτοι άνθρωποι στην Κύπρο πριν από 13,000 χρόνια περίπου

Παραθέτω πιο κάτω απόσπασμα από το βιβλίο του Άδωνη Μυλωνά με τίτλο: Θησαυρός Γενικών Γνώσεων, το οποίο αναρτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2018 στη σελίδα Μυστική Κύπρος στο Facebook.

Στην περιοχή του Ακρωτηρίου «αετόγκρεμμος», «Θέση Ε»
(εντοπίστηκε από έναν κυνηγό απολιθωμάτων, τον Lt Brian Pile), η αρχαιολογική σκαπάνη, υπό τον A. Simmons, έφερε στο φως ευρήματα που συνηγορούν στην ύπαρξη μιας ομάδας κυνηγών που ζούσε στην περιοχή πριν 13,000 χρόνια περίπου. 

Υπάρχουν όμως και αμφιλεγόμενες αρχαιολογικές απόψεις (Stockton (1968), Vita-Finzi (1973), Adovasio et al. (1975, 1978) και άλλοι), που βασίζονται σε τυχαία ευρήματα, από περιοχές της Κερύνειας, του Ακάμα (Ανδρολίκου), του Ζυγίου, αλλά και περιοχές κοντά στον Καταλιόντα, Μαθιάτη και στα Πέρα Ορεινής στο εσωτερικό του νησιού, που δεικνύουν ότι σε φάσεις της Μέσης ίσως και της Ανώτερης Παλαιολιθικής περιόδου, δηλαδή πριν 100,000 έως 20,000 χρόνια στο νησί, υπήρχαν Άνθρωποι (Sapiens) ίσως και Νεαντερντάλιοι (μάλιστα η πρόσφατη ανακάλυψη καταλοίπων Νεαντερντάτλιων στις εγγύς ηπειρωτικές ακτές ειδικά της Παλαιστίνης δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη). 

Ωστόσο, οι ασαφείς αναφορές σε μη στρωματογραφημένα σύνολα τεχνέργων και οι ελλιπείς δημοσιεύσεις τους, είτε απορρίφθηκαν αμέσως, είτε αντιμετωπίστηκαν με μεγάλο σκεπτικισμό από το σύνολο σχεδόν της ερευνητικής κοινότητας. 

Οι πιο πάνω ερευνητές έκαναν λόγο για εύρεση συνόλων εργαλείων και απολεπισμάτων από αποκρουσμένο λίθο στις αναφερθείσες περιοχές. Ο γράφων σε εκτενή, χρονολογικά και γεωγραφικά, επισκόπηση των περιοχών, με επίγεια και εναέρια μέσα δεν εντόπισε κανένα κατάλοιπο αυτής της περιόδου, θεωρούμε όμως ότι είναι ένα τομέας της κυπριακής προϊστορίας που σαφέστατα χρήζει συστηματικής επιστημονικής διερεύνησης. 

Κατά την ταπεινή άποψη μας οι πρώτοι άνθρωποι έφτασαν στο νησί προς το τέλος αυτής της τελευταίας «εποχής των παγετώνων», δηλαδή 13,000-12,000 χρόνια, ίσως και λίγο πιο πριν. Η στάθμη της θάλασσας πρέπει να ήταν χαμηλή, λόγω της παρακράτησης υδάτων από τους παγετώνες που πρέπει να έφταναν μέχρι την κεντρική Ευρώπη (επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η στάθμη της θάλασσας ήταν χαμηλότερη μέχρι και 90 μέτρα από τη σημερινή στάθμη) και ίσως μια λωρίδα γης, από το ακρωτήριο του Αποστόλου Ανδρέα μέχρι και τα όρια του κόλπου της Αλεξανδρέττας ή από το ακρωτήριο Κορμακίτη μέχρι το ηπειρωτικό ακρωτήριο Ανεμούριο να μην ήταν πλήρως καλυμμένη με νερό. 

Πράγματι οι σύγχρονες χαρτογραφήσεις του βυθού δείχνουν ανυψωμένο τον θαλάσσιο φλοιό στις συγκεκριμένες περιοχές. Αυτή η λωρίδα γης, ίσως και με μικρές αποστάσεις που καλύπτονταν από αβαθή ύδατα, αποτέλεσε την πρώτη δίοδο προς το νησί. Αυτοί οι πρώτοι επισκέπτες του νησιού, πιθανώς υποκινούμενοι από εύρεση νέων θηραμάτων και τροφοσυλλεκτικών επιλογών, αλλά και από την έμφυτη ανθρώπινη περιέργεια, έφταναν στο νησί μας από τις εγγύς ηπειρωτικές ακτές, επιτελούσαν τους σκοπούς της άφιξής τους και επέστρεφαν. Με το λιώσιμο των πάγων και την ανύψωση της θάλασσας, αλλά και με την τροφοσυλλεκτική αυτάρκεια που παρείχε η Κύπρος, κάποιοι παρέμειναν ως μόνιμοι κάτοικοι. 

(Αξίζει να σημειώσουμε τον λαϊκό μύθο ότι η Κύπρος ήταν ενωμένη με την Ασία στο σημείο του ακρωτηρίου του αποστόλου Ανδρέα που τοπογραφικά ταιριάζει (σαν ένα πάζλ) με τον κόλπο της Αλεξανδρέττας. Θεωρία πανάρχαιων χρόνων και μύθος των Κυπρίων, που απορρίφθηκε, όμως, από την επιστήμη της γεωλογίας, ίσως όμως διασώζει αυτό τον πρώτο αποικισμό στην τοπική λαϊκή παράδοση).

http://damianlampidonitis.blogspot.gr/2018/03/13000.html