ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ >Ε-Δ< ΕΝΤΟΠΙΣΑΜΕ ΤΟΝ ΝΑΟ ΤΗΝ ΘΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΣΤΗΝ ΔΑΜΑΤΡΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΠΑΖΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ!!!!!!

Στο χωριό της Ρόδου Δαματριά υπήρχε μέγας ναός της Θεάς μάνας γης Δήμητρας που ύψωνε το ανάστημα του αρχαίου κλέους ώς και το 1866  ώσπου κάποιο αμόρφωτο πλήθος
φανατικών  Ιουδαιοχριστιανών γκρέμισε τον ναό των "ειδωλολατρών Ελλήνων" και έχτισαν το μοναστήρι του Τίμιου σταυρού-εξαγνιζοντας δήθεν  τα δαιμόνια των προγόνων μας!!!

{εις έδαφος φέρειν }

Λίγο σκληρό καταλαβαίνω αλλά δεν υπάρχουν άλλες κόσμιες λέξης για να το περιγράψουμε  διαφορετικά

Αναφορές και στοιχεία  εμφανίζονται στον Ε.Κ.Δαματριάς από την καταγραφή του 1866.[πηγή οικουμενικό πατριαρχειο]

Στο μοναστήρι βλέπουμε τριγυρνώ  αρχαιοελληνικά  μέλη από τον ναό της Θεάς Δήμητρος τα οποία καταμαρτυρούν την ύπαρξη του αρχαίου ναού των Ελλήνων!!

  

Ωστόσο  ο ναός της Θεάς Δημητρας  είναι μπαζωμένος κάτω από το μοναστήρι ,ο λοφίσκος που βρίσκεται το μοναστήρι δεν είναι φυσικό μόρφωμα  αλλά χώματα και μπάζα για να καλύψουν τις ογκώδη μαρμάρινες βάσεις του αρχαίου ναού,όμως ο ναός ήταν μέρος του συγκροτήματος του ιερού,δίπλα η πίσω από το σημερινό μοναστήρι υπάρχουν υπόγειες στοές που χρησιμοποιόντουσαν για τα μυστήρια.

Η μεγαλύτερη γιορτή  γινόταν προς τιμήν της Θεάς Δήμητρας ήταν τα Θεσμοφόρια, το μήνα Θεσμοφόριο Ρόδου δηλαδή μέσα Σεπτεμβρίου με μέσα Οκτωβρίου, την εποχή της σποράς. Τελόντουσαν σε όλη την Ελλάδα και ήταν γιορτή που συμμετείχαν μόνο παντρεμένες γυναίκες. Όσο διαρκούσαν τα Θεσμοφόρια οι γυναίκες απείχαν από σαρκικές απολαύσεις, νήστευαν και αντάλλασσαν μεταξύ τους άσεμνα αστεία, πιθανώς προς τιμήν των αστείων της Ιάμβης που έκανε τη Δήμητρα να γελάσει. Η γιορτή ολοκληρωνόταν με τα Καλλιγένεια όπου οι γυναίκες γλεντούσαν. Από τη γιορτή των Θεσμοφορίων αποδόθηκαν στη Δήμητρα τα ονόματα Θεσμοφόρος και Καλλιγένεια. 

Επίσης στην έρευνα μας κάποιος χωρικός μας πλησίασε και μας αποκάλυψε εν κρυπτώ φοβούμενος κάτι, την μπαζωμένη είσοδο των υπογείων στοών που συνδεόντουσαν με τον κύριο ναό της Θεάς,επίσης μας αποκάλυψε πως μικρός όταν  ήτανε μπήκε μέσα και είδε μια αίθουσα,φοβήθηκε και έτρεξε έξω,αυτό το κουβαλούσε όλη του την ζωή όσπου πήγαμε εμείς και μας τα μαρτύρησε!!!!

Επίσης έχουμε μαρτυρίες χωρικών που λένε ότι βλέπουν  ένα παιδί με κόκκινα ρούχα που τρέχει στην αυλή του μοναστηριού 2 φορές τον χρόνο να ψάχνει κάτι!!!!!!

Ομως έχουμε και άλλες μαρτυρίες Δαματρινών που λένε ότι μέχρι σήμερα ακούνε φωνές και βουητά από τα έγκατα της γης,? αλλά και αόρατες παρουσίες που σε κάνουν να αισθανθείς ακόμα και την ανάσα τους!!!!!!!!!

Το ερώτημα που γεννάτε είναι γιατί εμφανίζονται στο συγκεκριμένο μέρος οι αόρατες παρουσίες και το μικρό παιδί ? για σκεφτείτε το λίγο

Άλλη απόδειξη που μας έδωσε το συμπέρασμα ότι όντως εδώ είναι το μέρος είναι το σφραγισμένο πηγάδι και δεν είναι τίποτα άλλο από  Καλλίχορον Φρέαρ.

Σύμφωνα με τον Ομηρικό Ύμνο, εδώ κάθισε η Δήμητρα, όταν ήρθε στην Ελευσίνα.

Τελούνταν και οι χοροί των γυναικών της Ελευσίνας, που αποτελούσαν μέρος των ιεροτελεστιών προς τιμή της θεάς Δήμητρας,Έτσι ονομάζει ο Παυσανίας το πηγάδι το βάθος του φθάνει τα 6 μέτρα. Τρεις θύρες επέτρεπαν την είσοδο στο φρέαρ, όπου χόρευαν οι ιέριες και γυναίκες των Ελευσινίων και έψαλαν  ύμνους προς τιμή της Δήμητρας.          Έτσι λοιπόν, περνούσαν την υπόλοιπη νύχτα με ύμνους και χορούς, νοσταλγώντας την επόμενη μέρα για τον εξαγνισμό τους, με αυστηρή νηστεία που έληγε με τον "κυκεώνα" (μείγμα κριθάλευρου και νερού ανακατεμένο με καλοτριμμένο δυόσμο), το ειδικό ποτό των Ελευσίνιων Μυστηρίων

Αυτός ο ογκόλιθος βρίσκεται στο χωράφι πλαγια του μοναστηριού

και είναι βάση στήριγμα του ναού, αρχαιολόγος επιβεβαίωσε !!

 Τα χωράφια δίπλα στο μοναστήρι κρύβουν αρχαιολογικούς θυσαυρούς αλλά  και την είσοδο στα υπόγεια τούνελ.

“… Άνθρωποι ανίδεοι και μωροί, τη μοίρα που σας πέφτει καλή και αν είναι ή κακή,
 δεν τη μαντεύετε!
Και συ πολύ παραπλανήθηκες με την αστοχασιά σου.
Δόξα θα χάριζα άφθαρτη στο λατρεμένο σου το γιο, 
αθάνατο και αγέραστο θα σου τον είχα κάνει.
ΝΑΙ! Μα τον όρκο των θεών, τα’ αμάλαγο, άτεγκτο νερό της Στύγας!
Αλλά τώρα πια, του θανάτου τη μοίρα να τη γλιτώσει δε μπορεί στ’ αλήθεια.
Μα θα του δοθεί άφθαρτη δόξα και τιμές, αφού στα γόνατά μου κάθισε 
και στην αγκαλιά μου έγειρε ν’ αποκοιμηθεί…
… Η τιμημένη Δήμητρα, θεών και ανθρώπων η χαρά το πιο τρανό χάρισμα,
 εγώ είμαι, ΝΑΙ! …”

  

ΜΑΘΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΕΔΩ

Αk:ΟΛΑ ΣΤΟ ΦΩΣ ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΩΡΑ ΠΑΝΤΟΥ