Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΧΛΩΡΙΔΑΣ ΜΑΣ






Παιώνια η Ροδία
(Αυτοφυές, εξαιρετικά σπάνιο, προστατευόμενο φυτό της Ρόδου)



Στην έγκριτη εφημερίδα «Ροδιακή» δημοσιεύτηκε στις 19-6-2013 με τίτλο: «Αστυνομική διάταξη για τη ρίγανη...», άρθρο που παρουσιάζει την διάταξη της Διεύθυνσης Δασών Δωδεκανήσου, για την προστασία της χλωρίδας της Δωδεκανήσου. Η διάταξη υπογράφεται από την Διευθύντρια Δασών Δωδεκανήσου κυρία Μπαλατσούκα Αικατερίνη. Επειδή το άρθρο αυτό αντιγράφτηκε σε διάφορους ιστότοπους και μπλογκς με την προσθήκη υβριστικών εκφράσεων ιδιαίτερα κατά του προσώπου της κυρίας Μπαλατσούκα, αλλά και της Διεύθυνσης Δασών γενικότερα και επειδή με τις προσθήκες που επικολλήθηκαν, δίνεται ψευδώς η εντύπωση ότι ο υβριστικός χαρακτήρας ενυπάρχει ήδη στο αρχικό άρθρο που
δημοσιεύσατε και επειδή αντί της ύβρεως και της αγνοίας θα πρέπει να επικρατεί ο αλληλοσεβασμός και η γνώση, θέλοντας να αποκαταστήσω την αλήθεια σας στέλνω αυτό το άρθρο που επιθυμώ να δημοσιεύσετε.

Στους καλόπιστους, αλλά αφελείς συνομωσιολόγους που θεωρούν ότι το Δασαρχείο της Δωδεκανήσου έγινε όργανο αυτών που επιβουλεύονται την ελευθερία μας, έχω να πω τα εξής:
Αφήστε αυτού του είδους την ανόητη συνωμοσιολογία και βρείτε αυτούς που πραγματικά επιβουλεύονται την ελευθερία και την ευημερία σας!
Η διάταξη είναι καλή και προστατεύει την χλωρίδα του τόπου μας. Εγώ θα έλεγα ότι είναι μάλλον χαλαρή αφού επιτρέπει 1/2 χιλιόγραμμο κατ’ άτομο την ημέρα. Έχετε σκεφτεί πόσο μεγάλο δεμάτι είναι 1/2 κιλό ξηρής θαμνώδους βλάστησης;
Μέχρι τώρα ίσχυε από ότι γνωρίζω για το θυμάρι πολύ αυστηρότερη διάταξη. Η κοπή του απαγορευόταν εντελώς για την προστασία του πολύτιμου αυτού μελισσοκομικού φυτού! Τώρα αν κόβει καθένας κάθε μέρα από μισό κιλό και γίνει αυτό συστηματικά, το είδος αυτό θα εξαφανιστεί εντελώς, αλλά όχι μόνο αυτό το είδος!
Ας πάμε και στην ορχιδέα, γνωρίζετε ότι κάθε φυτό ορχιδέας είναι μοναδικό όσον αφορά τις ταξιανθίες του.
Ας δούμε και την Παιώνια Ροδία: Είναι τόσο σπάνια που την έχω συναντήσει μόνο σε δύο σημεία σε όλη την έκταση της Ρόδου, παρά το ότι στα 60 χρόνια που περπατώ πάνω σ’ αυτό το όμορφο νησί το έχω περπατήσει πολύ.

Ασχοληθείτε λίγο περισσότερο με την φύση, διαβάστε για αυτήν και επισκεφτείτε την με σεβασμό πριν αρχίσετε τα ανόητα σενάρια συνωμοσιολογίας. Και προ πάντων μην βρίζετε, έχετε κάθε δικαίωμα να εκφέρετε, λανθασμένες, αφελείς ακόμα και βλακώδεις απόψεις αλλά δεν έχετε δικαίωμα να βρίζετε, και ειδικά να βρίζετε ανθρώπους που εκτελούν σωστά το καθήκον τους.

Σε πρόσφατες επισκέψεις μου στο Ροδίνι αλλά και αλλού έχω διαπιστώσει ότι έχει γίνει συστηματική καθολική εκρίζωση των κονδύλων (ριζών) των ορχιδέων. Σε κάθε σημείο που ήξερα ότι υπάρχουν ορχιδέες έβρισκα μόνο σκαμμένους λάκκους. Το είδος αυτό τουλάχιστον από το Ροδίνι έχει εξαλειφθεί εντελώς. Το καταγγέλλω αυτό και προς το Δασαρχείο Ροδου! Θα ήθελα να έπιανα τα καθάρματα που την ξεριζώνουν. Η ορχιδέες ξεριζώνονται γιατί από τις κονδυλώδεις ρίζες τους, μεταξύ άλλων, φτιάχνεται και το σαλέπι, άσε που κάποιοι ηλίθιοι πιστεύουν ότι οι κόνδυλοι λόγω του ορχεοειδούς σχήματος τους αυξάνουν και την σεξουαλική ικανότητα στα ανήμπορα αντράκια.

Ας πάμε τώρα και στο ξερίζωμα. Την δεκαετία του 1970 (από τότε παρακολουθώ την καταστροφή της φύσης στην Ρόδο, και ήδη από το 1960, παιδί ακόμα, έχω λάβει μέρος σε κατάσβεση πυρκαγιών), την δεκαετία του 1970 λοιπόν, το δασαρχείο δυστυχώς έδινε άδεια σε κάποιους εμπόρους να μαζεύουν για εμπορικούς σκοπούς, μεταξύ άλλων φασκομηλιά. Οι κύριοι αυτοί ανέθεταν στους φτωχούς τότε κατοίκους κάποιων χωριών να μαζεύουν φασκομηλιά (δεν θα αναφέρω εδώ τα ονόματα αυτών των χωριών που τότε τα μάστιζε η φτώχια). Οι άνθρωποι που οι έμποροι τους είχαν αναθέσει να μαζεύουν φασκομηλιά κατ’ αποκοπή με το βάρος, ξερίζωναν τα φυτά για να πάρουν τα χοντρά κοτσάνια, και τα έβαζαν μέσα στα σακιά για να φτουρήσουν σε βάρος, έτσι ξεριζώθηκε το είδος αυτό και εξέλειπε για πάντα από εκτεταμένους βιοτόπους του νησιού.
Και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θα πρέπει να ξεριζώσεις ένα φυτό για να το βάλεις στην γλάστρα σου, ενώ κάλλιστα θα μπορούσες να μαζέψεις τους σπόρους του και να τους καλλιεργήσεις, αν ξέρεις να καλλιεργείς και αν σέβεσαι αυτά που καλλιεργείς, γιατί αν δεν τα σέβεσαι δεν θα μάθεις ποτέ να τα καλλιεργείς και θα σου ξεραθούν αδυνατώντας να συμβιώσουν μαζί σου.
Μην ακούς την προσταγή του Γιαχβέ του θεού των Εβραίων, που άλλωστε απευθύνεται μόνο προς τους Εβραίους:
«Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε την Γην»!
Άκου την φωνή των Ελλήνων Ιεροφαντών:
«Φύσιν σέβου και βίωνε εν αρμονία εν αυτή»! Να σέβεσαι την φύση και να ζεις αρμονικά μέσα σ’ αυτήν!

Γιάννης Αλεξάκης
ΥΓ1: Αντί για 1/2 κιλό την ημέρα θα αρκούσε 1/2 κιλό κορφολογημένα κλαδάκια 1 φορά τον χρόνο, για κάθε άτομο, από κάθε είδος, επειδή το κορφολόγημα κάνει και καλό στα φυτά. Με αυτό το άρθρο επιδιώκω να συνεγείρω τον Μελισσοκομικό Συνεταιρισμό και της περιβαλλοντικές οργανώσεις της Ροδου αλλά και το κοινό, και να ζητήσω την ενίσχυση της προστασίας της χλωρίδας μας.
ΥΓ2: Όσο για την Monsanto, δρα με την υποστήριξη των δουλικών κυβερνήσεων της Παγκοσμιοποίησης και επιδιώκει χρησιμοποιώντας τον “Codex Alimentarius” - τον Διατροφικό Κώδικα δηλαδή - που η παγκοσμιοποίηση φρόντισε να θεσπίσει για χάρη της Monsanto και των άλλων που επιβουλεύονται την ελευθερία των ανθρώπων του Πλανήτη, και αποκτά (η Monsanto), το μονοπώλιο των σπόρων στον Πλανήτη καταργώντας συνάμα και την βιοποικιλότητα στην Φύση, αποβλέποντας μόνο στο πώς θα συσσωρεύσει πλούτη, και πάλι κατ’ επιταγή του Γιαχβέ.

Αν εσύ ξεριζώνεις ή κόβεις ή καις ή καταστρέφεις φυτά ανεξέλεγκτα συμβάλλεις στην κατάργηση της βιοποικιλότητας και στην καταστροφή της χλωρίδας του τόπου μας, άσε που αν τα κάνεις αυτά χωρίς αυτοέλεγχο θα έρθουν αυτοί που ισχυρίζονται ότι είσαι ανίκανος να αυτοκυβερνηθείς για να σε «κυβερνήσουν» οι ίδιοι, όπως σου κάνουν ήδη σε ότι αφορά την οικονομία.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html