Οι περισσότεροι Έλληνες μέσα από την παραπληροφόρηση τής εκκλησίας και της ανθελληνικής πολιτικής εξουσίας αγνοούν παντελώς το τρόπο επιβολής του χριστιανισμού στην πατρίδα μας. Aν τύχει και ρωτήσεις κανένα πιστό θα σου πει ότι οι "ειδωλολάτρες" Έλληνες έγιναν χριστιανοί με τον λόγο του Ιησού και με την διδασκαλία του Σαούλ! Αυτό είναι μεγάλο ψέμα γιατί ο χριστιανισμός επιβλήθηκε δια τής βίας στους Έλληνες και τους Ρωμαίους πολλά χρόνια μετά τον θάνατο του Ιησού και του Σαούλ! Θα δούμε παρακάτω τα ιστορικά ντοκουμέντα που
αποδεικνύουν την αλήθεια του θέματος. Θα ήθελα να σημειώσω εδώ ότι η προσωπική μου άποψη είναι ότι ο Ιησούς είναι ένα μυθικό κατασκεύασμα του Κωνσταντίνου.
Η Σκυθόπολις ή Μπετσηάν ή Beit She'an στο Ισραήλ, είναι μια πόλη άγνωστη στους περισσότερους από εμάς. Στη Βίβλο μνημονεύεται ως Βεθσηάν ή Βεθσάν και βρίσκεται 8 χιλιόμετρα δυτικά του ποταμού Ιορδάνη και 28 χιλιόμετρα νότια της λίμνης Τιβεριάδας. Ο Ηρόδοτος μας λέει ότι οι Έλληνες την αποκαλούσαν "Σκυθόπολη" λόγω της κατάληψής της από τους Σκύθες το 631 π.α.χ.χ Ωστόσο, σύμφωνα με τον έγκριτο Ρωμαίο στρατιωτικό και ιστορικό Αμμιανό Μαρκελλίνο, φαίνεται ότι εκεί λειτούργησε το πρώτο στρατόπεδο θανάτου της Ιστορίας, ιδρυθέν περίπου το 341 μ.α.χ.χ. από τον Κωνστάντιο τον Β', δευτερότοκο γιο του "Μεγάλου" Κωνσταντίνου - και θύματα δεν ήσαν αυτήν τη φορά Εβραίοι, αλλά Εθνικοί που αρνήθηκαν να ασπασθούν το χριστιανισμό.
Πού αναφέρονται όλα αυτά; Στο 19ο τόμο του έργου του με τίτλο "Res Gestae Libri XXXI". Το έργο αυτό ως τώρα δεν γνωρίζω να έχει μεταφρασθεί στα ελληνικά και, μέχρι τώρα, μοναδικές αναφορές σ' αυτά τα γεγονότα σε ελληνικές πηγές είναι η αναφορά του Ροΐδη στις "Σημειώσεις εις την "Πάπισσαν Ιωάνναν" (σελ. 200) και ένα άρθρο του Παν. Κουβαλάκη στο περιοδικό "Δαυλός" (τεύχος 258, Ιούνιος 2003, σελ. 16866-16870).
Ας δούμε τι γράφει ο Ροΐδης:
Ουχ ήττον επιβαρυντική είναι και η μαρτυρία του Αμμιανού Μαρκελλίνου, ην πιστώς μεταφράζομεν: «Ήρκει να κατηγορηθή τις υπό κακοβούλου κατασκόπου, ότι έφερ περί τον τράχηλον φυλακτήριον κατά του πυρετού ή εφάνη παρακαθήμενος πλησίον τάφου ή ερειπίου, ίνα καταδικασθή εις θάνατον ως ειδωλολάτρης ή νεκρόμαντις. Εκ των απωτάτων άκρων της αυτοκρατορίας, εσύροντο αλυσόδετοι πάσης τάξεως και ηλικίας πολίται, ων οι μεν απέθνησκον καθ' οδόν, οι δε εν τοις δεσμωτηρίοις· οι δε επιζώντες εστέλλοντο εις Σκυθόπολιν, απόκεντρον εν Παλαιστίνη Πόλιν, όπου είχον στηθή τα βασανιστήρια και το σφαγείον. Ο πρώτος βασανισθείς ην ο Σιμπλίκιος, μετά τούτον Παρνάσιος, είτα ο Ανδρόνικος...
Εμπνευστής και οργανωτής του σφαγείου αυτού ήταν, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Αμμιανού, ο επίσκοπος Αλεξανδρείας Γεώργιος. Στο 11ο κεφάλαιο του 17ου τόμου του έργου του, ο Αμμιανός αναφέρει: "ο Γεώργιος με τη συμμορία του προχωρούσε στους δρόμους των Ελλήνων της Αλεξάνδρειας κομματιάζοντας ανθρώπους και καίγοντας τα πάντα" και είχε αναρριχηθεί στη θέση του επισκόπου εξοντώνοντας πολλούς ανθρώπους».
Είναι σημαντικό εδώ να τονίσουμε και να αναφέρουμε ότι οι Εθνικοί (κυρίως ελληνόθρησκοι) ήταν ακόμη πλειοψηφία μεταξύ των υπηκόων της αυτοκρατορίας και κατείχαν, λόγω καταγωγής, μορφώσεως και προϋπηρεσίας, όλες σχεδόν τις διοικητικές θέσεις στις ρωμαϊκές επαρχίες. Μην ξεχνάμε ότι εκείνο τον καιρό οι μετέπειτα "άγιοι" της εκκλησίας επεδίδοντο σε έναν αδυσώπητο αγώνα εξόντωσης των "ειδωλολατρών" ώστε να επικρατήσει το δικό τους δόγμα. Ο Γεώργιος λοιπόν, φαίνεται ότι έθεσε ως στόχο την εξόντωση των Εθνικών, αφού η παρουσία τους αποτελούσε εμπόδιο στο στόχο της απόλυτης επικράτησης του Χριστιανισμού. Προσφέρθηκε στον αυτοκράτορα να γίνει "υπερασπιστής του", ζητώντας τη συνδρομή του για να καταπνίξει κάθε συνωμοσία που μπορεί να οργανωνόταν κατά του προσώπου του αυτοκράτορα.
Ο Αμμιανός απορεί (ο.π., 19:12) πως «ο στενόμυαλος Κωνστάντιος, ενώ κώφευε σ' άλλα σοβαρά ζητήματα και ήταν πάντοτε καχύποπτος, στην προκειμένη περίπτωση πείσθηκε πλήρως από το Γεώργιο». Νομίζω ότι κακώς απορούσε ο Αμμιανός, γιατί και ο ίδιος ο αυτοκράτορας επιθυμούσε την εξόντωση των Εθνικών, που με τη μόρφωσή τους σκέπτονταν ανεξάρτητα από τη βούλησή του και δεν υποτάσσονταν τυφλά.
Έτσι, ο Κωνστάντιος δέχθηκε και έστειλε στη Σκυθόπολη τον αρχιγραμματέα του τον Παύλο, αποκαλούμενο και "Τάρτατο", θεωρούμενο ως επαγγελματία εξολοθρευτή και διαβόητο για τη σκληρότητά του. Από κοινού ο Γεώργιος και ο Παύλος οργάνωσαν το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Σκυθόπολης.
Αναφέρει ο Αμμιανός: «το θέατρο των βασανιστηρίων και του θανάτου, η Σκυθόπολη, μια πόλη της Παλαιστίνης, έμοιαζε για δυο λόγους καταλληλότερη από κάθε άλλη: ήταν η πιο απομονωμένη και κυρίως βρισκόταν ανάμεσα στην Αντιόχεια και την Αλεξάνδρεια, από τις οποίες προερχόταν ο μεγαλύτερος αριθμός των κατηγορουμένων» (ο.π.).
Η κύρια κατηγορία ήταν βέβαια αυτή της «εσχάτης προδοσίας» και σταδιακά άρχισε να απαγγέλλεται εναντίον όλων των Εθνικών αδιακρίτως. Χαρακτηρίζονταν υπονομευτές του αυτοκράτορα, συλλαμβάνονταν και οδηγούνταν στη Σκυθόπολη, μόνο και μόνο επειδή διατηρούσαν τις θρησκευτικές τους παραδόσεις: «έφτανε να φορά κανείς στο λαιμό του ένα φυλαχτό κατά του πυρετού ή άλλης αρρώστιας ή να κάθεται κοντά σε τάφο για να κατηγορηθεί ότι επικαλείται φαντάσματα και δαίμονες και να θανατωθεί» (ο.π., 19:12, παρ. 14).
Το κολαστήριο άρχισε γρήγορα να δέχεται "πελάτες" όχι μόνο απ' την Ανατολή, αλλά και από όλη την αυτοκρατορία. Γράφει ο Αμμιανός: «Απ'όλο σχεδόν τον κόσμο ευγενείς ή απλοί πολίτες οδηγούνταν αλυσοδεμένοι στη Σκυθόπολη. Μερικοί υπό το βάρος των αλυσίδων και τις κακουχίες της φυλακής πέθαιναν πριν καν δικαστούν» (ο.π., 19:12, παρ. 7).
Ελάχιστοι γλίτωσαν - είτε γιατί "είδαν το φως" (όπως οι "αντιφρονούντες" στη Μακρόνησο) είτε γιατί κατάφεραν να αποδείξουν την αθωότητά τους. Αυτοί οδηγούνταν στην εξορία και οι περιουσίες τους κατάσχονταν, για να τροφοδοτήσουν τα χριστιανικά κοινόβια. Τέτοιας "επιείκιας" έτυχαν και γλίτωσαν το θάνατο (όχι όμως και τα βασανιστήρια) επιφανείς άνδρες όπως ο Σιμπλίκιος, ο Παρνάσιος, ο Ανδρόνικος κ.α.
Ο Παύλος είχε, σύμφωνα με τον Αμμιανό, τόση εξουσία στα χέρια του, ώστε «με μια κίνηση του κεφαλιού του, με ένα του μόνο νεύμα εξαρτιόταν η ζωή όλων όσων περπατούσαν στη γη» (ο.π., 19:12, παρ. 13). Αληθινός πρόδρομος των διοικητών των χιτλερικών στρατοπέδων συγκέντρωσης ο Παύλος...
Η διάρκεια ζωής του σφαγείου της Σκυθοπόλεως παραμένει άγνωστη. Θεωρώ βέβαιο ότι ο Ιουλιανός (ο "παραβάτης"), αν το βρήκε εν ενεργεία, το έκλεισε το 361 μ.α.χ.χ. Ωστόσο η ζημιά είχε ήδη γίνει.
Έτσι, για περίπου 20 χρόνια λειτουργούσε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, με θύματα πρωτίστως Έλληνες Εθνικούς (αλλά και άλλους πολυθεϊστές). Η 20ετής λειτουργία αυτού του σφαγείου αποκαλύπτει περίτρανα, πώς επιβλήθηκε ο Χριστιανισμός στον ελληνικό κόσμο, και γιατί ακολούθησε ο Μεσαίωνας. Αποκαλύπτει επίσης και το γιατί τα μετέπειτα αυτοκρατορικά διατάγματα, που θέσπισαν την "επί ελληνισμώ" θανατική καταδίκη, εφαρμόσθηκαν χωρίς την παραμικρή αντίδραση. Αποκαλύπτει και την έλλειψη αντίδρασης όταν, σαράντα χρόνια αργότερα, ο Αλάριχος αποδεκάτισε τις ελληνικές πόλεις, συνοδευόμενος από ορδές μοναχών. Στα γεγονότα εκείνα εξοντώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες. Όσοι απέμειναν, μπήκαν στο "ποίμνιο" για να σώσουν τις ζωές τους, δεχόμενοι άκοντες-εκόντες την αλλοίωση της εθνικής και πολιτιστικής τους ταυτότητας.
Αυτά που οι ομόθρησκοι σας χριστιανοί, της μικρής ψεύτικης αγάπης και του Μεγάλου αληθινού μίσους έκαναν στην Σκυθόπολη δεν τα βλέπετε;
«η θα γίνεις χριστιανός η θα πεθάνεις» έλεγαν τότε στους Έλληνες προγόνους μας, αυτοί που νομίζετε αδερφούς σας, κι αντί να ανοίξετε τα μάτια σας και να διαβάσετε ιστορία, έχετε πέσει με τα μούτρα μέσα στο πορνογράφημα της δήθεν αγίας γραφής σας!
Τι ήταν η Σκυθόπολις;
Το περιγράφει ο Εμμανουήλ Ροϊδης στην Πάπισα Ιωάννα... «Και ου μόνον κατά των λίθων επέδειξαν τον χριστιανικόν ζήλον των οι ακάματοι εκείνοι ειδωλοθραύσται, αλλά και κατά των δυστυχών εκείνων, όσους υπωπτεύοντο εμμένοντας εις των πατέρων των την θρησκείαν. Ο σφάζων πρόβατον προς οικογενειακήν ευωχίαν, ο προσφέρων άνθη εις του πατρός του τον τάφον, ο συλλέγων χαμαίμηλα εις το φως της σελήνης, ο αρωματίζων την οικίαν του ή φέρων ανηρτημένον περί τον τράχηλον φυλακτήριον κατά του πυρετού κατεμηνύετο υπό κουκουλοφόρων κατασκόπων ως μάγος ή ειδωλολάτρης, κατεβαρύνετο δι αλύσεων και εστέλλετο εις Σκυθούπολιν, όπου είχε στηθεί το χριστιανικόν κρεουργείον. Εκεί συνεδρίαζον ευσεβείς δικασταί, αμιλλώμενοι τις πλείονας ειδωλολάτρας να οπτήσει επί εσχάρας, να βράση εντός ζέοντος ελαίου ή να κατακόψη μεληδόν. Μυριάδες μαρτυρολογίων διηγούνται τας αθλήσεις των χριστιανών ομολογητών, εκ των πληγών των οποίων έσταζε γάλα, και τους εδρόσιζον αι φλόγες, αλλ' ουδείς έγραψεν ακόμη το αψευδές συναξάριον των μαρτύρων εκείνων, οίτινες αντί μυθώδους γάλακτος έχυσαν αίμα αληθές και αντί να δροσίσει κατέκαυσε το πυρ της χριστιανικής ανεπιεικίας, καυστικότερον όν, φαίνεται, του πυρός της πολυθεϊκής ωμότητος».
Σε εκτενέστερη περικοπή ο Ροϊδης επισημάνει: «Κατά τας αρχάς του Μεσαίωνος επί Ουάλεντος, Ουαλεντινιανού και Θεοδοσίου συνεστήθη εν Ανατολή αληθής «Ιερά Εξέτασις», ής αι θηριωδίαι, αι καταπιέσεις και αι σφαγαί δεν έχουσι τι να φθονήσωσιν εις τους Ιεροδικαστάς της Ισπανίας, οίτινες άτομα μόνον κατεδίωκον επί κακοδοξία, ενώ οι Ορθόδοξοι «σωφρονισταί» της Ανατολής προυτίθεντο να εξαλείψωσιν αθρόους από του προσώπου της γης πάντας τους ελληνίζοντας ή φιλοσοφούντας. Τα περί τούτων χωρία των συγχρόνων ιστορικών εξαλείφουσι παν ίχνος αμφιβολίας, διεγείροντα αγανάκτησιν και φρίκην κατά των ελθόντων «βαλείν μάχαιραν και ουχί ειρήνην».
Παρά του χριστιανού χρονογράφου Σωζομένου, ον ουδείς βεβαίως θέλει κατηγορήσει ως συκοφαντούντα τους ομοθρήσκους του, μανθάνομεν ότι «των ελληνιστών μικρού πάντες κατ' εκείνο διεφθάρησαν, και οι μεν πυρί, οι δε ξίφει απολέσθαι προσετάχθησαν. Παραπλησίως δε δια την αυτήν αιτίαν διεφθάρησαν οι ανά πάσαν την αρχομένην λαμπρώς φιλοσοφούντες. Αλλά και εις μη φιλοσόφους, εσθήτι δε τη εκείνων χρωμένους εχώρει ο φόνος- ως μηδέ τους τα- άλλα επιτηδεύοντας κροκωτοίς τριβωνίοις αμφιένυσθαι, δι υπόνοιαν κινδύνου και δέος» (Ερμ. Σωζομένου, "Εκκλ. Ιστορ.", βιβλ. Στ', κεφ. 35).
Αντιλαμβάνεστε τι λέει ο χριστιανός Σωζόμενος; Η τρομοκρατία είχε φτάσει σε τέτοια επίπεδα που οι άνθρωποι φοβόντουσαν τι ρούχα θα φορέσουν για να μην τους περάσουν για φιλόσοφους!!!!
Δεν γνωρίζω πόσοι θανατώθηκαν στο σφαγείο της Σκυθόπολης. Ο Χίτλερ σκότωσε "εκατομμύρια" Εβραίους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μέσα σε λιγότερο από 5 χρόνια. Δεν έχω κανένα λόγο να θεωρώ απίθανη την εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων, αν όχι εκατομμυρίων Εθνικών, με δεδομένη την κατοπινή έλλειψη αντίδρασης εκ μέρους των Εθνικών στις εναντίον τους βιαιοπραγίες εκ μέρους των Χριστιανών και των βαρβάρων συνεργατών τους (π.χ. Αλάριχος - αυτός μάλιστα καυχιόταν ότι σκότωσε 15 εκατομμύρια ανθρώπους) και το γεγονός ότι αυτό το "σωφρονιστήριο" λειτούργησε για περίπου 20 χρόνια.
Με όλα αυτά, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να βάλουμε οριστικά την ταφόπλακα στα μυθεύματα της "ελληνικότητας του Βυζαντίου" και του "ελληνοχριστιανικού πολιτισμού".
ΑΙΑΣ ΑΛΕΥΡΑΣ
ΠΗΓΗ: http://www.facebook.com/?tid=1421142629115&sk=messages
Πηγή...
Περισσότερα: http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=42446%3A2011-02-11-140000&catid=13%3Axenos-christianismos&Itemid=194#.Um7hkKyKKwR#ixzz2j3d37SBm
Στη Σκυθούπολη δεν ήταν Χριστιανοί, αλλά Αρειανιστές, όπως ο Κωνστάντιος ο αυτοκράτορας, και όπως ο καθαιρεμένος Αρειανιστής επίσκοπός της Σκυθόπολης Πατρόφιλος, του οποίου το κρανίο οι ομόθρησκοι των νεοΕθνικών, ειδωλολάτρες, το μετέτρεψαν σε λυχνάρι μετά την βεβήλωση του τάφου του, επί του αυτοκράτορα Ιουλιανού (Πηγή: Πασχάλιον Χρονικόν, Βόννη 546).
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Σκυθόπολη ήταν φυσικά τόπος εξορίας (και όχι εξόντωσης) και Ορθοδόξων επισκόπων. «Ο Ευσέβιος, εκ Σαρδηνίας, αρχικά λέκτορας στη Ρώμη και μετά επίσκοπος στο Vercelli, εξορίστηκε από τον αυτοκράτορα Κωνστάντιο στην Σκυθόπολη και αργότερα στην Καππαδοκία, εξ αιτίας της ομολογίας της πίστης του» (Άγιος Ιερώνυμος, De viris illustribus, 96)
Όμως ενώ οι Χριστιανοί διώκονταν από τον Αρειανό αυτοκράτορα Κωνστάντιο, για τους Εθνικούς δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα εκεί. Απόδειξη είναι τα γεγονότα που παραδίδει ο Αμμιανός Μαρκελλίνος τον οποίο επικαλούνται οι Νεοπαγανιστές, ελπίζοντας ότι κανείς δεν θα κάνει τον κόπο να δει τι έγραψε στην πραγματικότητα. Έτσι η ελευθεροτυπία αναφέρει πως ο Αμμιανός Μαρκελλίνος έγραψε το έργο του στα λατινικά (Res gestae) με πρότυπο το Ρωμαίο ιστορικό Τάκιτο, τον οποίο και συνεχίζει, καλύπτοντας τα γεγονότα των ετών 96 - 378. Έχει διασωθεί όμως μόνο το τμήμα που αφορά τα έτη 353 - 378
Τα δικαστήρια της Σκυθόπολης δεν στήθηκαν για να εξολοθρεύσουν τους Εθνικούς ή όποιον ήταν Εθνικός, αλλά για να δικάσουν εκείνους τους συγκεκριμένους πολίτες που ζήτησαν χρησμό από κάποιο συγκεκριμένο μαντείο της Ανατολής, στέλνοντας σε αυτό γραπτές λίστες με τις επιθυμίες τους να αποκτήσουν ανώτερα κρατικά αξιώματα. Συνεπώς φάνηκαν ύποπτοι ότι συνωμοτούσαν κατά του αυτοκράτορα. (Βλέπε παράγραφο 3, 9)
ΑπάντησηΔιαγραφή-Δηλαδή το πρόβλημα δεν ήταν οι θυσίες και οι χρησμοί αυτοί καθεαυτοί, αλλά αν όλα αυτά έγιναν κατά του αυτοκράτορα, με σκοπό την ανατροπή του! Δεν αποτελούν δηλαδή δίκες/διωγμούς κατά Εθνικών, αλλά κατά πιθανών συνωμοτών. Αν ήταν διωγμός κατά Εθνικών, δεν θα προσάγονταν να δικαστούν ΜΟΝΟ αυτοί που έστειλαν τις γραπτές πολιτικές επιθυμίες τους σε ένα μαντείο, αλλά όλοι οι αλλόθρησκοι από τους Χριστιανούς Εθνικοί . Η προσαγωγή έγινε λοιπόν βάσει της υποψίας μήπως οι εν λόγω πολίτες, έστω και Εθνικοί, ήταν συνωμότες˙ δεν υποπτεύθηκε ο αυτοκράτορας όλους τους Εθνικούς. Άρα είναι Μέγιστη Ηλιθιότητα να αποκαλούν οι Νεοπαγανιστές «στρατόπεδα θανάτου των Χριστιανών» τις δίκες κατά πιθανών συνωμοτών στη Σκυθόπολη
Οι γραπτές επιθυμίες προς το μαντείο των κατηγορουμένων δόθηκαν στον αυτοκράτορα Κωνστάντιο. Αλλά από ποιους; «Μερικές από αυτές τις γραπτές λίστες με επιθυμίες στάλθηκαν, με κακό σκοπό, στον αυτοκράτορα», όπως ρητά γράφει ο Αμμιανός, χρησιμοποιώντας παθητική φωνή. Δεν είναι απαραίτητο λοιπόν ότι οι καταγγελίες έγιναν από Χριστιανούς˙ αλλά από αντίζηλους προς τα πρόσωπα αυτά, Εθνικούς και μη (βλέπε παράγραφο 5). Εξάλλου, το λογικό είναι ότι μόνον οι Εθνικοί είχαν πρόσβαση εντός του μαντείου, όπου υπήρχαν οι γραπτές επιθυμίες, και όχι οι Χριστιανοί. Ώστε οι Εθνικοί που φθονούσαν Εθνικούς είναι οι ηθικοί αυτουργοί για όλη αυτή την ιστορία.
-Ο αυτοκράτορας όρισε κάποιον Παύλο να διεξάγει ΔΙΚΕΣ κατά των υπόπτων, κι όχι «να ξεκινήσει γενοκτονία», όπως ξεδιάντροπα ισχυρίζονται οι Νεοπαγανιστές (βλέπε παράγραφο 5). «Δίκη» σημαίνει «κάποιοι αθωώνονται», «κάποιοι καταδικάζονται». Δεν σημαίνει «γενοκτονία», ενώ δεν γνωρίζει κανείς τι θρήσκευμα ήταν ο Παύλος.
Παρ’ όλο που στην παράγραφο 7. ο Α.Μ. γράφει ότι οι κατηγορούμενοι «ήρθαν από κάθε γωνιά του κόσμου», στην παράγραφο 8. αναφέρει ρητά ότι οι περισσότεροι από τους κατηγορούμενους προέρχονταν από την Αντιόχεια και την Αλεξάνδρεια. Αυτό ενισχύει την άποψη πως δεν επρόκειτο για «διωγμό κατά Εθνικών όλης της αυτοκρατορίας», αλλά για δίκες κατά συνωμοτών μιας περιοχής. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που επιλέχτηκε η Σκυθόπολη: ήταν στο μέσο της απόστασης Αντιόχειας-Αλεξάνδρειας. Αν επρόκειτο για διωγμό κατά όλων των Εθνικών, τότε ο Α.Μ. δεν θα έλεγε ότι οι περισσότεροι κατηγορούμενοι κατάγονταν από τις δύο αυτές πόλεις.
Ο ΡΟΙΔΗΣ ΔΕΝ ΤΑ ΕΖΗΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ...ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΝΕΙ.....ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΕΞΑΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΜΑΡΚΕΛΛΙΝΟΥ...ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΤΑ ΕΖΗΣΕ ΚΑΙ ΤΑ ΕΓΡΑΨΕ....
Πολλοί επώνυμοι κατηγορούμενοι (όπως λ.χ. ο πρώην έπαρχος Σιμπλίκιος, ο πρώην έπαρχος Παρνάσιος, ο ποιητής Ανδρόνικος, ο φιλόσοφος Δημήτριος Κυθράς) που δικάστηκαν, είτε αθωώθηκαν είτε εξορίστηκαν. (βλέπε παράγραφο 9,10, 11, 12) Σε ένα «στρατόπεδο θανάτου» βέβαια ούτε γίνεται λόγος για αθώωση ή εξορία. Μόνο για εκτέλεση. Ο Δαυλός, όπως και ο Ρασιάς, χρησιμοποιεί εξ επίτηδες λανθασμένη ορολογία. Εν γνώσει του παραποιεί την αλήθεια. Ενώ διαβάζει ότι αθωώθηκαν κατηγορούμενοι, επιμένει να είναι ψεύτης και να αποκαλεί «στρατόπεδα θανάτου» τα δικαστήρια. Παραβλέπει όμως πως στην αρχαία Ελλάδα οι θρησκευτικά αντιφρονούντες φιλόσοφοι και βασανίζονταν και εκτελούνταν.
ΑπάντησηΔιαγραφή-Αλλά ακόμη και για τους υπόλοιπους -που ίσως έγιναν κατηγορούμενοι έπειτα από συκοφαντίες εχθρών τους- δεν θανατώνονταν απαραιτήτως. Κάποιοι εξορίζονταν, κάποιοι θανατώνονταν, άλλων η περιουσία δημεύονταν (βλέπε παράγραφο 13). Σε ένα «στρατόπεδο θανάτου» δεν υπάρχει (πλην άλλων) δήμευση περιουσίας (αλλά όχι θάνατος) και εξορία (δηλαδή όχι θάνατος). Υπάρχει μόνο θανάτωση. Αλλιώς δεν είναι «στρατόπεδο θανάτου», όσο κι αν το αποκαλούν έτσι οι Νεοπαγανιστές.
-Το ότι ΜΕΡΙΚΟΙ μόνο εξ αυτών δέθηκαν με αλυσίδες, δεν σημαίνει τίποτα ιδιαίτερο. Το να φοράει κάποιος υπόδικος αλυσίδες ήταν πολύ συνηθισμένο, όπως φορούσε ο Παύλος όταν είχε συλληφθεί από τους ειδωλολάτρες και περίμενε τη δίκη του, και παρ’ όλα αυτά του επέτρεπαν να δέχεται επισκέψεις και να στέλνει επιστολές (Πράξεις 28/κη΄ 20. Β΄ Τιμόθεον 1/α΄ 16. 2/β΄ 9. Εφεσίους 6/ς΄ 20 κλπ).
Είναι επίσης ενδιαφέρον, να πούμε ότι σύμφωνα με τον Αμμιανό, «άλλοι αδυνάτισαν από την αγωνία της φυλάκισης». Δεν αδυνάτισαν λόγω κακοπέρασης, αλλά από την αγωνία τους ότι θα φυλακισθούν! Και αυτό σημαίνει δύο πράγματα. Αφ’ ενός ότι δεν υπήρχε κακοπέραση όπως θέλουν να την παρουσιάσουν οι Νεοπαγανιστές, και αφ’ ετέρου ότι δεν φοβόντουσαν τον θάνατο ή τα βασανιστήρια, αλλά τη φυλάκιση. Αν ήταν στρατόπεδα θανάτου όπως το θέλουν οι ψευδοκατήγοροι, θα φοβούνταν τα χειρότερα και όχι τη φυλάκιση.
-Αυτοί που εκτελούνταν ήταν κυρίως έμποροι φαρμάκων και γητειών και μαύροι μάγοι που επικαλούνταν πνεύματα (βλέπε παράγραφο 14). Αλλά είναι πασίγνωστο ότι και οι Παγανιστές αυτοκράτορες και οι αρχαίοι Έλληνες τιμωρούσαν τη μαύρη μαγεία με νόμους και ποινές.
ΤΑ ΤΟΥ ΡΟΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΝΑ ΝΑΙ...ΑΛΛΩΣΤΕ Ο ΡΟΙΔΗΣ ΗΤΑΝ ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΕ ΟΤΙ ΝΑ ΝΑΙ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ...ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΚΠΛΗΣΕΙ
ΑΡΑ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΝΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΛΟΓΟ Ο ΜΑΡΚΕΛΛΙΑΝΟΣ....ΚΑΙ ΡΩΤΑΣ '''ΠΩΣ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ''' ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΦΕΡΝΕΙΣ ΩΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗ ΣΚΥΘΟΥΠΟΛΗ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ....ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ;;...Η ΜΗΠΩΣ Η ΕΚΕΙ ''ΕΘΝΙΚΟΙ''' ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ;;;....ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ '''ΕΘΝΙΚΟΙ''' ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΕΚΕΙΝΩΝ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΣΟ Η '''''ΕΛΛΗΝΙΣ ,ΣΥΡΟΦΟΙΝΙΚΙΣΣΑ ΤΟ ΓΕΝΟΣ'''' ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Η ΓΡΑΦΗ....ΔΗΛΑΔΗ ΕΙΔΟΛΟΛΑΤΡΙΣΑ [ ΕΛΛΗΝΙΣ ΣΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ] ΑΛΛΑ ΣΥΡΟΦΟΙΝΙΚΙΣΣΑ [ ΑΡΑ ΜΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ] ΣΤΟ ΓΕΝΟΣ....ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΚΕΙΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΕΙ '''''ΕΘΝΙΚΟΙ'''' ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ;;;;;......ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΜΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ
Αντιόχειας-Αλεξάνδρειας. Αν επρόκειτο για διωγμό κατά όλων των Εθνικών, τότε ο Α.Μ. δεν θα έλεγε ότι οι περισσότεροι κατηγορούμενοι κατάγονταν από τις δύο αυτές πόλεις. Λογικό είναι, βέβαια, ότι κάποιοι που ζήτησαν χρησμό από το συγκεκριμένο μαντείο προέρχονταν κι από άλλες περιοχές της Αυτοκρατορίας. Αλλά ούτε «διωγμός κατά των Εθνικών της περιοχής» μπορεί να θεωρηθεί, διότι δικάστηκαν μόνο όσοι Εθνικοί της περιοχής είχαν ζητήσει χρησμό από ένα μαντείο, και όχι όλοι οι Εθνικοί της περιοχής. Σχετικά με την αφηγητική τακτική του Αμμιανού να ΓΕΝΙΚΕΥΕΙ το λόγο του, παραθέτουμε ως παράδειγμα τη φράση του στο 13: «και από το νεύμα του (σχεδόν, μπορώ να πω) εξαρτιόταν η ζωή όλων όσοι περπατούν τη γη». Φυσικά όπως ήδη είχε πει, δεν είχε ο Παύλος εξουσία σε όλη τη γη, ούτε καν σε όλη την αυτοκρατορία, αλλά μόνο στην Ανατολή. Ας μην ηεχνά κανείς πως η Αλεξάνδρεια και η Αντιόχεια ήσαν πόλεις όπου ο χριστιανισμός είχε το προβάδιμα και δεν είχαν καμιά σχέση με τις τότε καθαρά ακόμη παγανιστικές πόλεις της Πελλοπονήσου, όπως π.χ. η Ολυμπία
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ '''ΕΙΣ ΕΔΑΦΟΣ ΦΕΡΕΙΝ'''...ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΑΥΤΟ ΕΠΑΡΚΕΙ ΩΣΤΕ ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ...ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΣΒΗΝΕΙ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ.....ΤΟ ΛΕΕΙ Ο ΣΤΡΑΒΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΑΙΩΝΑ ΜΧ ΓΙΑ ΤΑ ΙΕΡΑ ΤΙΣ ΕΛΛΑΔΟΣ...ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΗΤΑΝ ΗΔΗ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΠΩΣ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΔΗΛΑΔΗ ΕΡΕΙΠΩΜΕΝΑ[ ΟΠΩΣ Η ΔΩΔΩΝΗ] Η ΟΛΙΓΑΝΘΡΩΠΑ ΚΑΙ ΦΤΩΧΑ[ ΟΠΩΣ ΟΙ ΔΕΛΦΟΙ] Η ΠΛΕΟΝ ΛΑΤΡΕΥΑΝ ΜΗ '''ΠΑΤΡΩΟΥΣ ΘΕΟΥΣ''''' [ ΣΤΗ ΔΗΛΟ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΥΑΝΕ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΕΣ ΘΕΟΤΗΤΕΣ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ] ΚΛΠ ΚΛΠ ΚΛΠ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΠΑΝΤΩΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ '''ΕΙΣ ΕΔΑΦΟΣ ΦΕΡΕΙΝ''' ΗΤΑΝ ΟΙ ΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ ΡΩΜΑΙΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ......ΙΔΟΥ
τάς μὲν ἐκκλησίας εἰς ἔδαφος φέρειν, τάς δὲ γραφὰς ἀφανεῖς πυρὶ γενέσθαι, προστάττοντα καὶ τοὺς μὲν τιμῆς ἐπειλλημένους ἀτίμους, τοὺς δὲ ἐν οἰκετίαις, εἰ ἐπιμένοιεν ἐν τῇ τοῦ χριστιανισμοῦ προθέσει, ἐλευθερίας στερεῖσθαι» [Μτφρ: «..εδημοσιεύοντο πανταχού βασιλικά διατάγματα, προστάσσοντα αι μεν εκκλησίαι να κατεδαφισθούν, αι δε Γραφαί να εξαφανισθούν με πυρ και ορίζοντα οι μεν τιμημένοι με αξιώματα να τα χάσουν, οι δε ευρισκόμενοι εις την υπηρεσίαν ανωτάτων αξιωματούχων να στερηθούν της ελευθερίας των, εάν επιμένουν εις την ομολογίαν του Χριστιανισμού.
ΕΙΣ ΕΔΑΦΟΣ ΦΕΡΕΙΝ ΚΑΙ ΕΔΩ...ΟΜΩΣ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ ΟΠΩΣ Η ''ΠΑΤΡΩΑ'' ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΑΥΞΗΘΗΚΕ ΚΙΟΛΑΣ....
ΕΠΙΣΗΣ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΠΟΥ ΔΙΕΛΥΣΑΝ ΝΑΟΥΣ [ΟΛΟΥΣ ΜΑ ΟΛΟΥΣ ΟΜΩΣ] ΗΤΑΝ ΠΑΛΙ ΟΙ ΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ ΡΩΜΑΙΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΓΜΟΥΣ...ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΑΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΠΟΥ ΝΑ ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΤΑΙ ΠΡΙΝ ΤΟΝ Γ' ΑΙΩΝΑ ΜΕΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ....ΟΜΩΣ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΕΣΒΗΣΕ...ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΔΙΑΔΟΘΗΚΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ....
τι εκατομυρια νεκροι...δισεκατομυρια να λες....ετσι κι αλλιως εξηγησεις-αποδειξεις δε δινεις...μονο εικασιες΄...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλα ο αλαριχοσ εκανε αυτο που εκαναν οι παγανιστεσ ρωμαιοι κυριαρχοι πιο πριν...καταληστευσε ολα τα ιερα και τον πλουτο των ναων και τα πηρε μαζι του....
καλα για τον ιουλιανο και το κλεισιμο του ''''στρατοπεδου''' ....παλι αστηρικτες και χωρις στοιχεισ εικασιες ειναι αυτα που γραφει....
οι '''χριστιανοι''' συνεργατεσ του αλαριχου ηταν αρριανοι δηλαδη αιρετικοι...και εξοριξανε ενα σωρο χριστιανους μη αριαννους....και ειναι οι ''ιδιοι που και επι βυζαντιου καιγανε τις εικονεσ των αγιων των ορθοδοξων στην εικονομαχια....η συμπεριφορα τουσ δεν οφειλοτανε σε καποιον '''ιουδαιοχριστιανισμο''' η '''ανθελληνισμο''' αλλα στο μεσανατολιτικο πολιτιστικο προελληνιστικο τουσ υποβαθρο...για αυτο και ειχε και μεγαλη διαδοση στα γερμανικα φυλα....δηλαδη ειχε διαδοση σε φυλες οχι και τοσο '''ελληνιστικεσ''''....
nomine christianoroum deleto''γραφανετα νομισματα μετα την πραγματικη [ σε πραξεις και οχι με νομους ανεφαρμονστους στις περισσοτερες των περιπτωσεων ] γενοκτονια που εκαναν οι ρωμαιοι εναντιων των χριστιανων....και ομως ο χριστιανισμος δεν αφανιστηκε.....
ΑπάντησηΔιαγραφή