ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΩΔΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΕΘΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ;

εθνικισμός (ο) (ουσ. αρσ.) (απο το επιθ. εθνικός) η υπέρμετρη προσήλωση στην παράδοση και στα εθνικά ιδεώδη.
εθνισμός (ο) (ουσ. αρσ.) (απο το ουσ. έθνος) η εθνική συνείδηση, η φιλοπατρία
Απο το Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσα της Υδρίας – Cambridge – Ήλιος
Η διαφορά ανάμεσα στους ορισμούς Εθνισμός και Εθνικισμός που παρέθεσα παραπάνω είναι ουσιαστικά μια λέξη. Μια τέτοια λέξη όμως που προκαλεί ζημιά. Η λέξη αυτή είναι η λέξη: «υπέρμετρη» δηλαδή υπέρ του μέτρου. Όταν όμως
σε μια ιδέα υπερβαίνουμε το μέτρο τότε αυτό γίνετε πάθος και το πάθος είναι νόσος σε τέτοιο βαθμό που κάνει τον Εθνικισμό να διαφέρει από τον Εθνισμό όσο διαφέρει ο Χούλιγκαν μιας ποδοσφαιρικής ομάδας από τον Φίλαθλο της ομάδας. Ο Εθνικιστής λοιπόν ένεκα της νόσου του, του πάθους του θεοποιηθεί το Έθνος του, το θεωρεί ανώτερο όλων των άλλων, θεωρεί τα πάντα σε αυτό άριστα, παραβλέπει τα μεμπτά, τα σφάλματα, τα λάθη με αποτέλεσμα ποτέ να μην επιχειρεί διόρθωσή τους. Επιπλέον θεωρώντας άριστο το έθνος του έναντι όλων των άλλων κατατάσσει όλα τα άλλα έθνη ως εχθρικά απέναντι του, που διαρκώς τον επιβουλεύονται και επιζητούν το κακό του. Πάρτε για παράδειγμα τον τρόπο που καλλιεργήθηκε ο γερμανικός Εθνικισμός κατά τους δυο παγκοσμίους πολέμους και πόσο μεγάλη ζημιά προξένησε αυτός σε ολόκληρο τον κόσμο. Ή φανταστείτε τον Εθνικισμό να φουντώνει σε κάθε γήινο έθνος με αποτέλεσμα το κάθε έθνος να βλέπει γύρω του εχθρούς και φαντάσματα.
Αυτά απέχουν πολύ από την υγειά αγάπη ενός ανθρώπου για το έθνος του, την επιθυμία για την διατήρηση των όποιων θετικών πολιτιστικών και πολιτισμικών στοιχείων του έθνους του, παράλληλα με την επιθυμία διόρθωσης των όποιων σφαλμάτων του, την επιθυμία για πραγματική πολιτισμική πρόοδο του έθνους του και δημιουργίας καινοτόμου πολιτισμού, μια επιθυμία όμως που θα εκφράζεται με την πραγματική συμβολή του ατόμου προς αυτή την κατεύθυνση και όχι με την στείρα πολεμική του έναντι των άλλων εθνών.
Το Έθνος δεν είναι μόνο το έδαφος, το κομμάτι γης, το οικόπεδο, η παρτίδα. Το έθνος είναι κάτι πολύ περισσότερο, είναι κυρίως το σύστημα της κοσμοθέασης που διαμορφώνει τον τρόπο σκέψης και πράξης ενός λαού.
Και για να πάμε τώρα και στα ημέτερα, όπως έχω πει και άλλες φορές δυστυχώς σήμερα το έθνος τούτου του τόπου καταχρηστικώς λέγετε Ελληνικό μιας και στον τρόπο σκέψης και πράξης του δεν θυμίζει τίποτε το Ελληνικό. Ιουδαιορωμαίικο είναι με το πραγματικό Ελληνικό Έθνος να περιορίζεται μόνο σε μερικές δεκάδες χιλιάδων ανθρώπων. Και ο Εθνικισμός που καλλιεργείτε σε αυτό το ιουδαιορωμαίικο έθνος έχει τέτοιου είδους προέλευση ιουδαιορωμαίικη προβάλλοντας τάχα μια ψευδεπίγραφη ελληνική φιλοπατρία για το έδαφος, το κομμάτι της γης, το οικόπεδο το ελληνικό αλλά όχι για την κοσμοθέαση την ελληνική, για το οικόπεδο που έχουν στην κατοχή τους οι ιουδαιονεορωμιοί αλλά όχι οι έλληνες. Πατρίδα με ιουδαιορωμαίικη κοσμοθέαση δεν θέλουμε, από τέτοιου είδους «πατρίδες» είναι γεμάτος όλος ο πλανήτης. Πατρίδα στην οποία το πραγματικό Ελληνικό έθνος θα εξακολουθεί να είναι υποδουλωμένο στους ιουδαινερωμιούς δεν θέλουμε. Δεν έχει καμία διαφορά το ποιοι θα είναι οι δυνάστες μας. Θέλουμε πρώτα απελευθέρωση της πατρίδας μας και μετά θα την υπερασπίσουμε από όποιον την απειλήσει. Για την ώρα είμαστε εξόριστοι μέσα και έξω και πατρίδα δεν έχουμε. Την έχουν άλλοι.
ΠΗΓΗ /http://molonlabe.blog.com