Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016

Παραίτηση βόμβα από τους ΑΝΕΛ! "Άδειασε" τον Πάνο Καμμένο κι έφυγε...!



Την παραίτηση του από τους ΑΝΕΛ ανακοίνωσε, με επιστολή του, ο
πρώην βουλευτής Κοζάνης Χάρης Κάτανας, ο οποίος εκφράζει τις διαφωνίες του με επιλογές του κόμματος.

«Βρήκα μπροστά μου λάθος επιλογές με τις οποίες έπρεπε να διαφωνήσω, αντιμετώπισα ιδεοληψίες, προσπάθησα να αλλάξω κάποια πράγματα, και να διορθώσω καταστάσεις. Οι απόψεις μου ήταν μειοψηφικές και δεν βρήκαν ανταπόκριση», σημειώνει ο Χάρης Κάτανας.

Τονίζει ότι επέλεξε να μην αποδεχθεί «τη σιωπή των σκοπιμοτήτων» και «το αντίδωρο του συμβιβασμού», αλλά να παραμείνει σταθερός στο δρόμο ευθύνης που επέλεξε όταν εισήλθε στην πολιτική.

Ο πρώην βουλευτής των ΑΝΕΛ Χάρης Κάτανας αναφέρει ότι, δεν μπορεί άλλο να σιωπά, «για να μην ενοχλεί εσωκομματικά» και δηλώνει απερίφραστα ότι «δεν μπορώ να παραμείνω σε έναν πολιτικό φορέα, που στηρίζει μια κυβέρνηση καταστροφική για τη χώρα».
Δήλωση παραίτησης  από τους ΑΝΕΛ.

Στις αρχές του 2015, σε μια κρίσιμη για την χώρα και την κοινωνία πολιτική και οικονομική συγκυρία, δέχθηκα πρόταση από τους ΑΝΕΛ και αποφάσισα να ασχοληθώ με την πολιτική, ως ενεργός πολίτης αλλά και ως νέος άνθρωπος, βιώνοντας την αγωνία και τις δυσκολίες της γενιάς μου και της περιοχής μου, πιστεύοντας ότι μέσα από ένα τέτοιο πολιτικό εγχείρημα, θα μπορούσα να υπηρετήσω δράσεις, πρωτοβουλίες και πολιτικές, ικανές να υπηρετήσουν την παραγωγική ανασυγκρότηση και τον αναπτυξιακό προσανατολισμό της χώρας.

Οι συμπολίτες μου, με τίμησαν με την ψήφο τους, με εξέλεξαν βουλευτή των ΑΝΕΛ και από την πρώτη ημέρα του κοινοβουλευτικού μου βίου, προσπάθησα να σταθώ κοντά στο Νομό μας, να είμαι πάντα στο πλευρό του κάθε πολίτη, να ενθαρρύνω και να υλοποιώ δράσεις και πρωτοβουλίες, με στόχο την τοπική και εθνική ανάπτυξη.

Από την πρώτη ημέρα που εκλέχθηκα βουλευτής, είναι απαράβατη αρχή μου και βασική επιλογή μου, να μη σιωπώ επειδή έτσι βολεύει, να μη συμβιβάζομαι για λόγους σκοπιμότητας, αλλά να λειτουργώ με ευθύνη και κυρίως χωρίς να κρύβομαι. Με αυτές τις προθέσεις, με αυτές τις αρχές, με τέτοιες επιλογές, κινήθηκα ως βουλευτής και ως πολιτευτής, σχηματίζοντας μια ευθεία διαδρομή, έντιμη και ξεκάθαρη.

Σε όλη αυτή τη διαδρομή, δεν ήταν όλα σύμφωνα με τους αρχικούς σκοπούς, για τους οποίους αποφάσισα να ασχοληθώ με την πολιτική. Βρήκα μπροστά μου, λάθος επιλογές με τις οποίες έπρεπε να διαφωνήσω, αντιμετώπισα ιδεοληψίες με τις οποίες έπρεπε να συγκρουστώ.

Προσπάθησα να αλλάξω κάποια πράγματα, επιχείρησα να διορθώσω καταστάσεις, παρεμβαίνοντας έγκαιρα με τις απόψεις μου και εκφράζοντας τις διαφωνίες μου, χωρίς να αιφνιδιάζω κανέναν και λειτουργώντας πάντα συλλογικά, έστω και ως μειοψηφία.



Οι προσπάθειες μου δεν βρήκαν ανταπόκριση και έφθασα πλέον στο σταυροδρόμι μιας κρίσιμης επιλογής. Να επιλέξω ανάμεσα στον βολικό δρόμο της σιωπής και των σκοπιμοτήτων, αποδεχόμενος ενδεχομένως κι ένα «αντίδωρο» συμβιβασμού ή να συνεχίσω στο δρόμο της ευθύνης, παραμένοντας σταθερός στις αρχές μου. Επιλέγω το δεύτερο. Και η επιλογή μου, έχει να κάνει με συγκεκριμένους λόγους.

Την ώρα που το δίλημμα είναι αλλάζουμε ή χανόμαστε, δεν μπορώ να πω στους συμπολίτες μου, ότι πατριωτισμός σημαίνει κορώνες, ανευθυνότητα και άρνηση της πραγματικότητας.

Την ώρα που τα μάτια του κόσμου είναι γεμάτα απόγνωση, απελπισία και αβεβαιότητα, εγώ δεν μπορώ να κάνω ότι δεν καταλαβαίνω.

Την ώρα που η Ελλάδα χάνεται, εγώ δεν μπορώ να υποστηρίζω καταστάσεις και να λειτουργώ, με βάση την κομματική υπακοή, να κάνω πως δεν ακούω τη λαϊκή αποδοκιμασία, να είμαι αναίσθητος απέναντι στη λαϊκή αγανάκτηση.

Την ώρα που η κυβέρνηση δεν μπορεί να προτείνει μια σοβαρή και αξιόπιστη λύση, για το πώς θα αποφύγουμε τη χρεοκοπία, εγώ δεν μπορώ να ασχολούμαι με θέσεις και αξιώματα. Ούτε μπορώ να συμβιβαστώ και σιωπήσω, με κανένα αντάλλαγμα.

Δεν διαπραγματεύομαι την αξιοπρέπεια μου, δεν θυσιάζω τις πολιτικές και προσωπικές αρχές μου.
Κάτω από αυτές τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες, βρίσκομαι σήμερα αντιμέτωπος με την συνείδηση μου, η οποία μου υπαγορεύει να μην υποχωρήσω από τις αρχές και από το ήθος, με το οποίο πολιτεύτηκα έως σήμερα.

Επομένως, δεν μπορώ να στηρίζω την κυβέρνηση, ούτε μπορώ να σιωπώ και να συμβιβάζομαι, για να μην ενοχλώ εσωκομματικά. Άλλωστε, η πολιτική δεν είναι για μένα ένα επάγγελμα.

Εγώ είμαι άνθρωπος της αγοράς κι αυτό είναι το επάγγελμά μου. Για μένα η πολιτική είναι υπόθεση προσφοράς, είναι ζήτημα θέλησης και δημιουργίας.

Και ως επαγγελματίας και άνθρωπος του επιχειρείν, το βλέπω καθημερινά, και πλέον είμαι βέβαιος, ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και με τέτοιες πολιτικές, ανάκαμψη δεν μπορεί να υπάρξει ποτέ.

Δεν μπορώ να παραμείνω σε έναν πολιτικό φορέα, που στηρίζει μια κυβέρνηση καταστροφική για τη χώρα. Μια κυβέρνηση, που αποδείχθηκε ότι δεν ξέρει, δεν μπορεί και δεν θέλει να αλλάξει κατεύθυνση για μια πραγματική έξοδο από την κρίση.

Μια κυβέρνηση, πανικόβλητη από τη λαϊκή κατακραυγή, που προσπαθεί να ξεγελάσει κόσμο με εορταστικά βοηθήματα, λίγο πριν τα αφαιρέσει πολλαπλάσια, με νέους φόρους, νέα μείωση μισθών και συντάξεων.

Έναν ανήμπορο πρωθυπουργό που κατάντησε να εξαγγέλλει μέχρι και συσσίτια για μαθητές σχολείων της ευρύτερης περιοχής μας, αντί να μιλήσει για την απελπισία των νέων, την πρωτοφανή ανεργία, για την πρωτόγνωρη αποβιομηχάνιση, τα εκατοντάδες λουκέτα των επιχειρήσεων και τη συνεχή μετακόμισή τους, στο εξωτερικό.

Με τι επιχειρήματα λοιπόν να στηρίξω εγώ αυτή την κυβέρνηση;

Με ποιόν τρόπο να έχω θέληση για διαμόρφωση πολιτικών προτάσεων και για ανάπτυξη πολιτικών πρωτοβουλιών; Με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και με τους ΑΝΕΛ να τον στηρίζουν;

Όλα αυτά τα έθεσα επίμονα στις εσωτερικές διαδικασίες του κόμματος αλλά δεν βρήκα ανταπόκριση. Είναι ολοφάνερο λοιπόν ότι διαφωνούμε. Θεωρώ πλέον τον εαυτό μου, ξένο σώμα στους ΑΝΕΛ και για αυτό το λόγο αποχωρώ από κόμμα, καταθέτοντας την κομματική μου ταυτότητα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html