Ελλάς: Κατάντησαν τη χώρα ένα απέραντο κωλοχανείο, γεμάτο ψυχασθενείς!

Γράφουν οι Αντώνης Γαύρος και Ζαχαρίας Μυτιληνιός

Αυτά που θα σας πούμε σήμερα τσούζουν αρκετά, όμως είναι αυτό που αντιλαμβανόμαστε και νοιώθουμε ότι δεν πρέπει άλλο να εθελοτυφλούμε. Το άρθρο δεν έχει σκοπό ούτε να βρίσει, ούτε να ρίξει ευθύνες. Ούτως ή άλλως αν όχι όλοι, οι περισσότεροι τουλάχιστον πλέον έχουμε κάνει την αυτοκριτική μας και ξέρουμε ότι η κρίση των Αξιών ήταν αυτή που μας έφερε εδώ που μας έφερε.

Το πρόβλημα μας, όπως το συζητήσαμε τις προηγούμενες μέρες.... 

και με φίλους που έτυχε να συναντηθούμε, είναι ότι ενώ περνάμε μια παρατεταμένη περίοδο κρίσης και ενώ γνωρίζουμε όλοι ότι τα χειρότερα είναι μπροστά μας, αντί να ενωθούμε για να ξεπεράσουμε όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα τα επερχόμενα δεινά, δείχνουμε σαφείς τάσεις κανιβαλισμού.

Ζούμε στην εποχή, που οι επιλογές της πολιτικής εξουσίας και το σημαντικότερο η ανοχή της κοινωνίας έχει οδηγήσει τη χώρα στον "τέλειο παράδεισο" της ανομίας, της ατιμωρησίας και της τρέλας.

Η χώρα έχει καταντήσει ένα τεράστιο ψυχιατρείο, όπου επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας. Ο θάνατος σου, η ζωή μου...

Οι Έλληνες πλέον ασχολούνται μόνο με το να καλύψουν τις ενστικτώδεις και ζωώδεις ανάγκες τους. Ξάπλα, ήλιος, σέξ, φαγητό, ρέκλα! Βέβαια για να "πετύχεις" αυτές τις συνθήκες έχει παραδώσει τα πάντα και έχεις ξεπουληθεί στο σύστημα (κλασσική περίπτωση των αριστερών του κώλου, αλλά και των παρτάκηδων, δλδ του 90% της κοινωνίας)!

Το υπόλοιπο 10% είναι οι χαζοί της παρέας, που κρατούν τα ιδανικά και τις αρχές με τις οποίες τους μεγάλωσαν οι γονείς τους, που πεινάνε οι οικογένειες τους, που τα παιδιά τους αν και πανέξυπνα δεν μπορούν να έχουν τα απαραίτητα εφόδια για να κάνουν το ένα βήμα παραπάνω, που εν τέλει τρέχουν μπας και σταματήσουν κανέναν πλειστηριασμό γιατί γνωρίζουν ότι είναι θέμα χρόνου το ηλεκτρονικό σφυρί του ειρηνοδίκη να χτυπήσει και τη δική τους πόρτα...

Δυστυχώς και οι δύο είμαστε της άποψης ότι η χώρα χρειάζεται ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα. Αυτό που έλεγαν οι παλαιοί να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι. Γιατί αλλιώς για Ελλάδα δεν μπορούμε να μιλάμε, ίσως για μια ανώνυμη εταιρεία με τον διακριτικό τίτλο... αλλά Ελλάδα με όλη τη σημασία της λέξεως πολύ φοβόμαστε ότι δεν έχει υπάρξει τα τελευταία 200 και βάλε χρόνια...

polemikos-antapokritis