Πίστευε και μη ερεύνα (5)

(Ακόμα και την πιο απλή φράση να πάρεις, διφορούμενα θα είναι τα νοήματα.)

Μπορεί να σημαίνει πίστευε χωρίς να ερευνάς, αλλά μπορεί και να σημαίνει πιστεύεις δεν πιστεύεις, πρέπει να ερευνάς. (η Πυθία
έδωσε τον χρησμό.)

Οι μύστες της Αιγύπτου έκρυβαν πολύ καλά τα ιερά μυστικά. (Μοιάζει να χρειάζεται; Ποιος θα τα καταλάβαινε; ) Τα κρατούσαν αποκρυπτογραφημένα με σύμβολα που μόνο μεταξύ τους -οι μύστες- γνώριζαν, κι έχοντας δώσει όρκο θανάσιμης σιωπής. Αιώνες χρειάστηκε να περάσουν για να αντιληφθεί ο άνθρωπος ότι για να σταματήσει η ασυδοσία έπρεπε να γίνουν ευρύτερα γνωστές, στη λαϊκή μάζα. Όχι φυσικά όοοοολα τα μυστικά, τα βαθύτερα (το άπαν) συνέχισαν να τα κρατούν ερμητικά κρυμμένα. (Αυτά που λέμε απόκρυφα, που έχουν να κάνουν και με μαγεία.) 
Ερώτηση: Αυτά που οι μύστες γνώριζαν ήταν πραγματικότητα ή φαντασιοπληξία; Άλλη ερώτηση: Θα ήθελες να τα ξέρεις;

Στο βιβλίο για τους μύστες που διαβάζω, λέει ότι ο Πλάτωνας έγραψε για τον Πυθαγόρα, αλλά όχι τα αποκρυπτογραφημένα της φιλοσοφίας του (σημείωσε ότι αυτό συνέβη σε κάθε ιδεολογία, κάθε σοφού που πέρασε από τη ζωή). Αυτό σημαίνει ότι η αρχή, η καθαρή ουσία, το βάθος της γνώσης, που ανά τους αιώνες κάποιοι εκλεκτοί ανακάλυψαν, δεν έχει ποτέ καταγραφεί. Να προσθέσουμε κι ότι ο κάθε επόμενος που μετέφερε τα κείμενα, έβαζε και το δικό του στοιχείο μέσα (τη δική του ερμηνεία) σε καθετί που περιέγραφε. Ας αναλογιστούμε πόσες τέτοιες επιδράσεις κάθε ιδέα δέχτηκε, τι μέρος των ιδεών διασώθηκε, για να δούμε τι έχει φτάσει μέχρι τις μέρες μας, και αν μπορούμε από αυτό που κατέληξε να φτάσει ως εμάς, αν μπορούμε να βγάλουμε πορίσματα -το τι ήθελε να πει ο ποιητής.

Σ’ ένα σημείο στο βιβλίο αναφέρει ότι η Πυθία Θεόκλεια άκουγε τον Πυθαγόρα και «όσα άκουγε της φαίνονταν ταυτόχρονα πρωτάκουστα και γνωστά. Μαθαίνοντας είχε την εντύπωση ότι τα θυμάμαι».

Από ένα κείμενο καταλαβαίνουμε μόνο ό,τι γνωρίζουμε. Οι γνώσεις που έχουμε αφορούν τα όσα έχουμε ζήσει (γνώσεις από εμπειρία), ότι μαθαίνουμε από τις ειδήσεις, τους γύρω μας, το διαδίκτυο, από το σχολείο, πανεπιστήμιο κλπ.
Αυτά που έχει γνωρίσει ένας άνθρωπος όσο ζει, αυτά μόνο ξέρει;

Υπάρχει περίπτωση κάτι που θα ακούσουμε να μας βγάλει κάποιες σκέψεις, τις οποίες δεν τις μάθαμε από κάπου, τις οποίες δεν γνωρίζαμε ότι τις έχουμε. Από πού προκύπτουν οι σκέψεις αυτές; Έχουμε μία μνήμη.

Στην περίπτωση που είχαν φτάσει σε εμάς σήμερα τα απόκρυφα ιερά μυστικά, και τα διαβάζαμε, θα τα νιώθαμε ως μνήμη (πρωτάκουστα και γνωστά, σαν να τα θυμάσαι). Μετά πάλι θα τα ξεχνάγαμε, γιατί αυτό συμβαίνει επειδή ζούμε, αλλά το ενδιαφέρον είναι ότι υπάρχει η γνώση (όλη), μέσα στον άνθρωπο (σε κάθε άνθρωπο), ως μνήμη.

Τότε, στην αρχαία Αίγυπτο, για να γίνει κάποιος μύστης έπρεπε να περάσει απίστευτες δοκιμασίες. Στην ουσία με τις δοκιμασίες αυτές τι έκαναν; Απομάκρυναν τον άνθρωπο από ό,τι τον κρατά στην επίγεια υπόστασή του (ανάγκες, εγωισμό, πάθη κλπ.), για να μείνει μόνο με την πνευματική του υπόσταση. Σε μία τέτοια κατάσταση τι θα έβλεπε ο άνθρωπος, κάτι που υπάρχει ή κάτι φανταστικό; Άλλη ερώτηση: Αυτά που έβλεπε ο καθένας τους ήταν διαφορετικά;

Αν διαβάσω ένα βιβλίο έχοντας στο μυαλό τις γνώσεις μου, και το ίδιο βιβλίο διαβάσει ένας άλλος, που έχει στο μυαλό τις δικές του, τα ίδια θα καταλάβουμε;

Αν διαβάσεις κάτι και ασχοληθείς με το τι σου βγάζει (με την έννοια της έμμεσης αντίληψης), με απλά λόγια, αν αναρωτηθείς πάνω σ’ αυτό, ξεχνώντας τις γνώσεις σου, τα ίδια θα καταλάβεις; Αν και ο άλλος διαβάσει με τον ίδιο τρόπο, διαφορετικά πράγματα από εσένα θα καταλάβει;

Οι γνώσεις μας διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο, γιατί κανένας δεν έχει τις ίδιες. Η μνήμη μας είναι κοινή. Ό,τι βλέπει ο άνθρωπος το οποίο είναι κοινό, αυτό είναι αλήθεια. (Λέμε «κατά βάθος όλοι τα ίδια πιστεύουμε».) Όλα όσα διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι μέρος της γνώσης, δεν είναι αλήθεια.

Σήμερα λέμε για να βρεις την αλήθεια πρέπει να αμφισβητείς τα πάντα. Διφορούμενο το νόημα; Χρησμός Πυθίας; Τι θα δεις κοιτώντας με αυτά που ήδη ξέρεις;  
(Αν σκεφτείς ότι είναι αρκετό να αναρωτηθείς χωρίς γνώσεις για να βρεις την αλήθεια, μοιάζει κουφό που χρειάζονταν τόσες διαδικασίες να περάσουν οι μύστες. Αλλά δεν είναι, σήμερα δεν χρειάζεται, τότε ήταν ακατέργαστος ο άνθρωπος.)

http://upogia-taxi.blogspot.