Όταν η άγνοια γίνεται κήρυγμα μίσους

ΝΙΚΟΣ ΦΩΤΑΚΗΣ
Μόλις την περασμένη εβδομάδα γράφαμε, σ' αυτήν εδώ την σελίδα, για την τοξική συζήτηση που προβλέπεται να εξελιχθεί γύρω από το δημοψήφισμα για τον γάμο ομοφύλων, εξηγώντας ότι το θέμα δεν αφορά την θρησκευτική ελευθερία, τα εξής: "Κανείς ιερέας καμιάς εκκλησίας δεν θα υποχρεωθεί να παντρεύει ομόφυλα
ζευγάρια, είναι αστείο να το φοβάται κανείς αυτό. Όχι, οι ιερείς θα παραμείνουν ελεύθεροι να κηρύσσουν εναντίον των ομοφύλων ζευγαριών, να τα θεωρούν εξοβελιστέα και να τα καταδικάζουν στο πυρ το εξώτερον (κάτι μάλλον αντιχριστιανικό, μεταξύ μας, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα)."

Δεν πέρασαν μερικές μέρες και επαληθευτήκαμε πικρά, όταν αυτή η τοξικότητα έκανε την εμφάνισή της στην παροικία και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Την περασμένη Πέμπτη, στην σελίδα της Μονής Παναγίας Καμαριανής στο Facebook, ένας νεαρός πιστός ανάρτησε ένα δημόσιο παράπονο: "Πήγα στην Ορθόδοξη Εκκλησία του Red Hill με ανοιχτή καρδιά για να γιορτάσω την Παναγία. Αντ' αυτού είδα έναν ανόητο ιερέα με το όνομα Πατέρας Λευτέρης να κάνει ένα κήρυγμα μίσους εναντίον του γάμου ομοφύλων, λέγοντας πώς ο ίδιος θα σκότωνε οποιονδήποτε ομοφυλόφιλο θέλει να παντρευτεί με το όπλο που κρατά στο πίσω δωμάτιο" έγραψε, εκφράζοντας την απογοήτευσή του για την εκκλησία, τον ιερέα και τους πιστούς που γελούσαν με το σχόλιο. "Σήμερα πήγα να γιορτάσω μία ιερή μέρα. Αντίθετα, έφυγα νιώθοντας θλίψη, γιατί η θρησκεία που αγαπώ και με την οποία μεγάλωσα, μου έκανε ξεκάθαρο ότι δεν είμαι ευπρόσδεκτος στον οίκο του Θεού", κατέληγε η ανάρτηση, την οποία στην συνέχεια ο χρήστης έσβησε, για άγνωστο λόγο (ίσως δεν θέλησε να δώσει συνέχεια στο ζήτημα), αλλά ήταν πια αργά: ο ίδιος ο Πατήρ Ελευθέριος Τάτσης μετέφερε την συζήτηση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στα 'παραδοσιακά' μέσα, δίνοντας συνέντευξη για το ζήτημα στο ελληνικό πρόγραμμα της SBS και στον καλό συνάδελφο Αλέξανδρο Λογοθέτη. 

Προσπαθώντας να ξεκαθαρίσει την θέση του, ο Πατέρας Ελευθέριος τα έκανε χειρότερα. Αντί να διαψεύσει ότι παραβίασε από άμβωνος όχι μόνο τους νόμους του Αυστραλιανού Κράτους (και συγκεκριμένα το άρθρο 18C του αντιρατσιστικού νόμου που ορίζει σαφώς τι εστί "κήρυγμα μίσους"), αλλά τον ίδιο τον λόγο του Θεού, μιλώντας για αφαίρεση ζωής, βγήκε και είπε δημοσίως ότι δεν θυμάται να είπε κάτι τέτοιο. "Αν τυχόν έχω πει τίποτα, εγώ το αποσύρω, ζητάω χίλια συγγνώμη" είπε για την "παραπανίσια " δήλωση, τονίζοντας ότι ο ίδιος δεν έχει σκοτώσει ούτε μυρμήγκι. "Αν το είπα πάνω στα νεύρα μου, άνθρωπος είμαι, ζητώ συγγνώμη, αν μου ξέφυγε μια λέξη παραπάνω", επανέλαβε επίμονα. Αυτή η "απόσυρση" γεννά περισσότερα ερωτηματικά και από την ίδια την δήλωση. Είναι δυνατόν να βγαίνει ιερέας και να λέει ότι δεν θυμάται τι είπε στο κήρυγμα; Να παραδέχεται δηλαδή ότι, την ώρα που απευθύνεται στο ποίμνιο ο ίδιος είναι έρμαιο του θυμού του; Δεν ξέρει τι κηρύσσει; Δεν είναι το κήρυγμα από άμβωνος μία πολύ σοβαρή περίπτωση δημόσιου λόγου που ξεπερνά τις συζητήσεις καφενείου; Δεν οφείλει δηλαδή ο ιερέας να ζυγίζει προσεκτικά τις λέξεις του, προτού τις εξαπολύσει προς τους πιστούς; Και σε τελική ανάλυση, είναι "μια λέξη παραπάνω" το να λες ότι θα τουφεκίσεις κάποιον; 

Εξίσου προβληματική ήταν η συνέχεια της συνέντευξης, στην οποία ο ιερέας υπερασπίστηκε το δικαίωμά του να λέει "αυτά που αισθάνεται", τονίζοντας ότι "αυτοί οι άνθρωποι" (σ.σ. οι ομοφυλόφιλοι) "είναι να τους λυπάσαι" και ο ίδιος δεν θα δεχθεί ποτέ να τους παντρέψει, παρομοιάζοντάς τους μάλιστα με "σάπια πορτοκάλια" που θα χαλάσουν και τα υπόλοιπα στο καλάθι: "επειδή έχουν ένα habit (sic), ένα πάθος, θα το δώσουν και στον άλλο"; 

Αν μέχρι στιγμής δεν ήταν σαφής η τρικυμία που επικρατεί εν τω κρανίω του ιερατικώς προϊσταμένου της Μονής, σ' αυτό το σημείο ξεκαθαρίστηκε. Ο Πατέρας Ελευθέριος δεν έχει ιδέα για το θέμα επί του οποίου τοποθετείται. Όχι μόνο επειδή αγνοεί την βιολογική, ψυχολογική και κοινωνιολογική πλευρά του ζητήματος, αλλά γιατί δεν ξέρει καν τι είναι ο γάμος ομοφύλων που αποτελεί αντικείμενο του δημοψηφίσματος. Δεν ξέρει δηλαδή ότι αφορά αποκλειστικά και μόνο τον πολιτικό γάμο και ότι καμία εκκλησία και καμία θρησκεία δεν μπορεί να υποχρεωθεί να τελέσει γάμο τον οποίο δεν επικροτεί. Ας ηρεμήσει λοιπόν ο Παπα-Λευτέρης. Δεν θα κληθεί ποτέ να παντρέψει δύο άντρες, οπότε δεν θα χρειαστεί να πάρει το τουφέκι του, το οποίο ούτως ή άλλως θα πρέπει να αφήσει έξω από τα κηρύγματά του. 

Αλλά το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο συγκεκριμένος ιερέας. Το πρόβλημα είναι ότι η ίδια η εκκλησία σπεύδει να ανακατευτεί σε ζητήματα που ουσιαστικά δεν την αφορούν. Και φυσικά δεν περιμένει κανείς από την εκκλησία να υποστηρίξει τον γάμο ομοφύλων, αλλά από αυτό το σημείο μέχρι το να στήνει ιστοσελίδες ασκώντας πολεμική για το ζήτημα, όπως έχει κάνει η Αρχιεπισκοπή, υπάρχει απόσταση. Η ίδια η εκκλησία θα πρέπει να αφήσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ, να ξέρει πότε και πού να παρεμβαίνει δημόσια και να διαλέγει με σύνεση τις μάχες τις και με μεγαλύτερη σύνεση το πώς θα τις διεξάγει. 

Αλλά το σοβαρότερο πρόβλημα είναι οι πιστοί. Το ότι υπάρχουν άνθρωποι στο ποίμνιο, που ακούγοντας τον ιερέα να μιλαέι για τουφεκισμό, έβαλαν τα γέλια, αντί να ξεσηκωθούν και να τον βάλουν στην θέση του, δείχνει ότι όλα τα κηρύγματα αγάπης που υποτίθεται ότι ακούν στον οίκο του Θεού έχουν πέσει στο κενό. Κάτι πηγαίνει πολύ στραβά. Το καλάθι είναι γεμάτο σάπια πορτοκάλια, που κρύβουν πολύ καλά την σαπίλα τους.

ΠΗΓΗ