ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ & ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΔΟΛΟΦΟΝΟ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ "ΝΙΚΩΝ" !!

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΝΙΚΩΝ Ο ΜΕΤΑΝΟΙΤΕ! 

Οι κάκιστες καιρικές συνθήκες δεν απέτρεψαν τους πιστούς πολίτες της Σπάρτης να τιμήσουν την εορτή του Πολιούχου και Προστάτη
της πόλης Οσίου Νίκωνα του «μετανοείτε».Οπως αναφέρει η

 Ο «όσιος» Νίκων μεταφέρει τον λόγο του Ναζωραίου στους Έλληνες Εθνικούς της Λακωνίας (σχέδιο του Αποστόλου Βούλγαρη, 2001).

Μητρόπολη Σπάρτης σε ανακοίνωσή της: «Με την πρέπουσα μεγαλοπρέπεια, πάνδημη συμμετοχή και εκκλησιαστική κατάνυξη η Σπάρτη και η ευρύτερη περιοχή γιόρτασαν και εφέτος, την Τετάρτη 26η Νοεμβρίου, τη μνήμη του οσίου πατρός ημών Νίκωνος του "Μετανοείτε", πολιούχου αυτής.

Από τους εκπροσώπους των Αρχών και Φορέων το "παρών" έδωσαν ο υφυπουργός υγείας κ. Γρηγοράκος, ο Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Τηλεπικοινωνιών κ. Δασκαλάκης, ο βουλευτής κ. Δαβάκης, η βουλευτής κ. Πατριανάκου, ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ Τατούλης, η Αντιπεριφερειάρχης Λακωνίας κ. Τζανετέα, ο Δήμαρχος Σπάρτης κ. Βαλιώτης, ο Δήμαρχος Καλαμάτας κ. Νίκας, ο Στρατιωτικός Διοικητής Λακωνίας Ταξίαρχος κ. Μακρής, ο Διοικητής των πυροσβεστικών υπηρεσιών περιφέρειας Πελοποννήσου Ταξίαρχος κ. Γιόβας, ο Αστυνομικός Διευθυντής Λακωνίας κ. Μαρουδάς, ο πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου κ. Μοιράγιας, , Περιφερειακοί, Δημοτικοί και Τοπικοί Σύμβουλοι κ.α.».
ΑΡΑΓΕ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΛΗΝ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΙΕΡΑΤΕΙΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΝΙΚΩΝ ΗΤΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ?? 

 Για να δούμε ποιος ήταν ο Νίκων ο προστάτης   της Σπάρτης!!!!

Το 945 - 988 Ο αφιχθείς στην Λακωνική σκληρός Αρμένιος προσηλυτιστής Νίκων, ο αποκαλούμενος «Μετανοείτε», εκτός από την κατασφαγή των εν «Λακεδαιμονία» Ιουδαίων και των ανεπιδέκτων εκχριστιανισμού παγανιστών Σλάβων των πεδινών οικισμών της περιοχής (των «Τελχίνων» όπως τους έλεγαν σε μία προσπάθεια δαιμονοποιήσεως οι Βυζαντινοί), εφρόντισε και για την εξολόθρευση των τελευταίων ιχνών της «αρχαίας ειδωλολατρίας» που, προστατευομένη υπό του δυσπροσίτου Ταϋγέτου, ελειτουργούσε ελευθέρως και απροσκόπτως υπό την ηγεσία του Έλληνος «Εφόρου των Εθνικών γαιών» και «Δουκός των Εθνικών», Αντιόχου («...ός την δουκικήν μεν αρχήν διείπε της των εθνικών χώρας...», περιγράφεται στον «Βίο Νίκωνος» 156 β), επιδείξασα μάλιστα εξαιρετική αφομοιωτική δύναμη, δεδομένου ότι οι συνοικήσαντες Μελιγγοί είχαν εξελληνισθεί πλήρως, όπως προείπαμε, «ουδέν ίχνος αφήσαντες της επί του Ταϋγέτου εξοικίσεως αυτών»  (Περικλέους Ζερλέντου, ως άνω, σελ. 9). Ο Αρμένιος προσηλυτιστής εξόντωσε με τα ίδια του τα χέρια τον  «φιλοδαίμονα» και «αλαζόνα» Αντίοχο, (την δολοφονία αυτή, ο βιογράφος του Νίκωνος την παρουσιάζει βεβαίως σαν... μεταθανάτιο θαύμα του «Οσίου» !), εθανάτωσε τους ιερείς και όλους τους «τολμητίες και θρασυκαρδίους» αμεταπείστους, αφού προηγουμένως, όπως φαίνεται εκ της λεγομένης «Διαθήκης» του, με αφορμή μία εκ των πολλών επιδημιών («θανατικών») της εποχής, παρεκίνησε εξ Αμυκλών τους επήλυδες χριστιανούς της περιοχής (ο ίδιος ο βιογράφος του ομολογεί στον «Βίο» του ότι επρόκειτο περί «των της Λακεδαίμονος εποίκων», 130 α 25), να κυνηγήσουν τους Ιουδαίους της περιοχής και να καταστρέψουν τους τελευταίους Εθνικούς και τα  επί των  υψωμάτων πτωχικά Ιερά τους: «Εις τους οποίους εγώ αποκρίθηκα ότι επειδή και η οργή είναι θεϊκή, εσείς δεν έχετε πού να φύγετε, διατί ο Θεός όπου κατοικά εις τους ουρανούς κυριεύει και την Ανατολήν και την Δύσιν, και εις οποίον τόπον εσείς θέλετε υπάγηι, ευρίσκει σας. Όμως εσείς κάμετέ μου μίαν ομολογίαν ιδιόχειρον, ότι να μου υπακούσετε εις εκείνα οπού μέλλω να κάμω. Το οποίον είναι τούτο:  να ευγάλω  τους Εβραίους από μέσα από την χώραν, να υπάγουν έξω. Και τα μακελιά οπού είναι προς τον άγιον Επιφάνειον να τα χαλάσουν...» («Διαθήκη Νίκωνος», όπως εδημοσιεύθη στον «Νέο Ελληνομνήμονα», τεύχος 3.1906, με πολύ ενδιαφέρον το εντελώς άσχετο τρίτο πληθυντικό πρόσωπο που χρησιμοποιείται στο «να τα χαλάσουν»). Στην ίδια την πάλαι ποτέ  «κατείδωλον» Σπάρτη, έκτισε αμέσως μετά από όλα αυτά εκκλησία του «Σωτήρος Χριστού» επάνω στον ιερό λόφο του ιστορικού Ναού της Χαλκιοίκου Αθηνάς. Προηγουμένως μάλιστα, εξοντώθη («συνέβη και απέθανε») μυστηριωδώς ένας ακόμη Εθνικός που τον εμπόδιζε να κτίσει την εκκλησία του  στον ιερό τόπο,  καθώς  και αναρίθμητες άλλες εκκλησίες επάνω σε άλλα Ιερά (ή χρησιμοποιώντας τα συντρίμμια τους ως δομικά υλικά, όπως λ.χ. στις εκκλησίες των Γερονθών). Ταυτοχρόνως, οι Βυζαντινοί ολοένα μετέφεραν και εγκαθιστούσαν στην πεδινή Λακωνική κατά ομάδες, επήλυδες χριστιανούς, για ν' αλλοιώσουν την εθνική σύνθεση των εντοπίων.  

Με αφορμή τις κακουργίες του Αρμενίου προσηλυτιστού,  κάποιες  εκ  των οποίων ο  ίδιος ο βιογράφος του έκαμε το λάθος να διασώσει, όπως έκαμαν, ευτυχώς για την ιστορική αλήθεια και άλλοι όμοιοί του, όπως λ.χ. ο ανεκδιήγητος εκείνος Μάρκος Διάκονος, πρέπει να μην αφήσουμε ασχολίαστο ένα λυπηρό αλλά κατά κόρον παρουσιαζόμενο φαινόμενο. Το ότι στρέφουν αποτόμως οι διαφόροι Ρωμιοί συγγραφείς «Ιστοριών»  της  Σπάρτης, ή  της Ελλάδος ευρύτερα, έναν  αόρατο  διακόπτη  του μυαλού    

(Από το βιβλίο του Βλάση Γ. Ρασσιά "Επίτομος Ιστορία των Σπαρτιατών")