Γιατί δεν είμαι άθεος ή άθρησκος.βιντεο!!!

  Ποιος είναι ά-θεος;

Για να ορίσεις μία έννοια με το στερητικό άλφα, θα πρέπει πρώτα από όλα να ορίσεις και
την πρωτογενή έννοια.
Υπό την διδασκόμενη έννοια "θεός" στα νεοελληνικά σχολειά του υποβόσκοντος
μεσαίωνα, εγώ είμαι πραγματικά ά-θεος, ενώ οι δηλώνοντες άθεοι, είναι απλά αρνητές μίας ήδη υπάρχουσας πραγματικότητας. Εκεί που εκείνοι λένε "δεν πιστεύω ότι υπάρχει θεός", εγώ λέω "πιστεύω ότι δεν υπάρχει θεός".
Αυτοί λένε ότι δεν υπάρχει θεός, αλλά ο κόσμος είναι έτσι όπως είναι, με τούτη την ηθική, με τούτο τον πολιτισμό, με τούτο να είναι ρεαλισμός, με το άλλο να είναι ουτοπία και ακόμα παραπέρα μεταφυσική.
Εγώ λέω ότι υπάρχει θεός, μόνο που δεν έχει άλλο όνομα, αλλά άλλη έννοια, αυτή που πρώτα ορίστηκε από τον φυσικό άνθρωπο.
Εγώ λέω ότι ο κόσμος είναι έτσι όπως τον έφτιαξαν οι θεοκράτες να φαίνεται πως είναι, και ότι υπάρχει μία ουσιαστική φυσική στάση του ανθρώπου που μας διδάχτηκε, και την έχουμε έστω και σαν σπαράγματα.
Εγώ λέω όπως ο Ρίλκε ότι κοινός πολιτισμός δεν υπάρχει. Πολιτισμός σημαίνει προσωπικότητα και όχι κιμάς στην Ιουδαϊκή μηχανή.
Εγώ δεν αρνούμαι απλά τον αρχηγό του σημερινού παραλογισμού της ολέθριας συμπεριφοράς του ανθρώπου απέναντι στον πλανήτη και στον ίδιο του τον εαυτό, αλλά αρνούμαι και τον ίδιο τον παραλογισμό.
Εγώ δεν ψάχνω να βρω μία πολιτική λύση στον ήδη υπάρχον πολιτισμό, αλλά επιζητώ τον πραγματικό πολιτισμό.
Για εμένα υπάρχει ρεαλισμός και όχι ουτοπία, μόνο που όπως έλεγε και ο Ντοστογιέφσκι, "τις ξερές παρατηρήσεις των καθημερινών τετριμμένων πραγμάτων από καιρό δεν τις θεωρώ πια για ρεαλισμό. Τα πράγματα έχουν αντίθετα. Είμαι ρεαλιστής με την πιο ψηλή σημασία της λέξης".
Για εμένα δεν υπάρχει μεταφυσική, αλλά υπάρχει το επέκεινα. Υπάρχει το πέρα από αυτό που γνωρίζω, διότι όταν ο άνθρωπος είπε ότι "πλέον γνωρίζω την αλήθεια", τότε δημιούργησε τον μεσαίωνα.
Ως στάση στην καθημερινότητα τώρα, εκείνο που με διαφοροποιεί, είναι ότι στον άνθρωπο βλέπω κάτι περισσότερο από μία οικονομική μονάδα, από έναν καταναλωτή ή από έναν προλετάριο.
Με συγκινεί ένα ηλιοβασίλεμα, και όχι μία βόλτα στην αγορά.
Μου χαϊδεύει τα αυτιά το κύμα που χτυπάει την ακρογιαλιά, και όχι η μουσική διαπασών των καταχραστών της παραλίας.
Ανατριχιάζω με ένα ποίημα του Καβάφη, ακόμα και αν είναι η χιλιοστή φορά που το διαβάζω, ενώ βαριέμαι αφόρητα τις αγορασμένες ατάκες νυχτερινών διασκεδαστών των χοιρογρυλίων.
Συμπάσχω με τον πόνο του Ορέστη απέναντι στην μοίρα του και δεν κλαίω με σαπουνόπερες της οκάς.
Αισθάνομαι πολύ καλύτερα όταν σε μία κορυφή, βγάλω τα παπούτσια μου, υψώσω τα χέρια μου ψηλά, συλλογιζόμενος πως τα υψώνω στον ίδιο ουρανό, αντικρίζοντας τον ίδιο ορίζοντα, με τον Όμηρο, τον Αισχύλο, τον Καλλίμαχο, τον Παλλαδά, παρά να παρακολουθήσω συναυλία αντιφά και οικολογίας, τρώγοντας τσιπς, πίνοντας μπύρες και όταν θα φύγω από την συναυλία, ο χώρος να θυμίζει τους στάβλους του Αυγεία.
Είμαι περήφανος που αποτελώ μέλος μίας παράδοσης, που μόχθησε για να κάνει τον homo sapiens άνθρωπο και δεν θα ήθελα με τίποτε να γίνω μέλος ενός όχλου, που λατρεύει σφαγείς όπως ο Μωυσής, ο Χίτλερ, ο Στάλιν, ο Τσώρτσιλ κλπ...
Προτίμησα να έχουν το άγαλμα του Ερμή στο σαλόνι τα παιδιά μου, παρά το καρτούν του Ρουβά ή του Che Guevara. 
Και εν κατακλείδι, την ώρα που όλοι εσείς σκοτώνεστε μεταξύ σας για να γίνεται όμοιοι, εγώ λατρεύω την διαφορετικότητα του έθνους μου και χαίρομαι να γνωρίζω τον πολιτισμό, τους μύθους, την θρησκεία και την ιστορία των άλλων εθνών. 
 Ο σύγχρονος άνθρωπος εφ' όσον δεν ημπόρεσε                       

να παίξει το ρόλο του φύλακα, έφραξε την πύλη του επέκεινα   

και οδήγησε στο τέλος το έργο της φιλοσοφίας                         

εγκαινιάζοντας τον αιώνα του μηδενισμού.                                

[Εάν κατέχω τα πάντα, δεν μου λείπει (=υπάρχει) τίποτα].        

Στο σύγχρονο άνθρωπο όμως απόμεινε όμως                          

 ο πόθος και ο πόνος για το απρόσιτο ον,                                  

δηλαδή το θυμικό πλέγμα που συνόδευε σταθερά                     

την φιλόσοφη επιχείρηση των Ελλήνων.                                   

Δ. Λιαντίνης "Έξυπνον Ενύπνιον" 

http://emmanouilpapas.blogspot.gr/2014/09/blog-post_7.html