Τι σημαίνει έχω τον έλεγχο

Ένας φίλος λέει: «Πριν πάω να πολεμήσω πρέπει να βολιδοσκοπήσω, δεν θα πάω έτσι ντουγρού και ό,τι γίνει. Θα ελέγξω τον χώρο, τον αέρα από πού πνέει, γενικά τις συνθήκες, γενικά τις συγκυρίες κι όταν υπάρξουν οι κατάλληλες, για να είμαι σίγουρος ότι μπορώ, αλλά και ότι θα φέρω το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, τότε θα πάρω την απόφαση και θα πολεμήσω».

(Αυτό το θεωρούμε έλεγχο! Ο άνθρωπος που σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο θεωρεί ότι έχει τον έλεγχο του εαυτού του, της ζωής του, της κατάστασης. Πιστεύει ότι ΕΠΙΛΕΓΕΙ και δη αυτεξούσια, πιστεύει ότι έχει βούληση, ότι χρησιμοποιεί τον ΝΟΥ του, πιστεύει ότι ΔΕΝ είναι έρμαιο….. Για πάμε να δούμε.)

Κατ’ αρχάς να πούμε ότι είναι όμορφη σαν σκέψη, και πολύ λογική, έχει και πολλούς οπαδούς, να δούμε τώρα αν είναι και σωστή.

Πόσοι από αυτούς που κάνουν τέτοιες σκέψεις έχουν πάρει την απόφαση να πολεμήσουν; Ρητορική η ερώτηση… (Με την ευκαιρία, και με σχετική ασφάλεια, ας θέσουμε κάτι ως λάθος: Το να ΣΤΕΚΕΣΑΙ! Φαντάζεσαι τον Λεωνίδα να στεκόταν, ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΟΣ, περιμένοντας τις συνθήκες να γίνουν οι κατάλληλες, για να κάνει το βήμα; Θα τον ήξερε κανείς, αν έκανε αυτή την όμορφη και λογική και προσφιλής, σκέψη;;)

Επειδή ο Λεωνίδας ΕΙΧΕ τον ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΛΕΓΧΟ της κατάστασης, πάμε να δούμε ποια ήταν η διαδρομή της δικής του σκέψης.

Το πρώτο και βασικότερο: δεν ασχολιόταν με το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. Δες πόσο απόλυτα υψηλό είναι αυτό. Να μην σε νοιάζει αν η επιλογή σου σε οδηγήσει στον χαμό! Κι ακόμα χειρότερα, να μην νιώθεις ότι τσάμπα θα πας!

Σκέψου λίγο να ήσουν ο Λεωνίδας.. να έχεις τα πάντα, ό,τι θα μπορούσε να επιθυμήσει ένας άνθρωπος, θρόνο, εξουσία, πλούτη, σπουδαιότητα, αγάπη, οικογένεια, και να μην σε νοιάζει αν τα χάσεις όλα! (και επιπλέον) να μην σε νοιάζει αν θυσιαστείς ΓΙΑ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ! Ο Λεωνίδας δεν ήξερε ότι μετά (και από) τη θυσία των 300, οι Έλληνες θα έπαιρναν αμπάριζα και θα ελευθερώνονταν. Αν δεν είχε συμβεί αυτό, θα είχε πάει τσάμπα, ε; Θα είχε χάσει τα πάντα, τσάμπα!

Πώς λοιπόν πήρε την απόφαση να πολεμήσει; Το ένιωθε ΧΡΕΟΣ του. Ήταν αυτό που έπρεπε να κάνει. Τόσο απλό.

Αφού λοιπόν πήρε την απόφαση, με τον τόσο απλό τρόπο, πάμε να δούμε πώς επέλεξε τη μέθοδο με την οποία θα πολεμήσει τον εχθρό.

Οι συνθήκες δεν επιδρούσαν στη σκέψη του! Δεν ΚΙΝΟΥΣΑΝ τις επιλογές του. Που σημαίνει δεν τον έσερναν, δεν ήταν οι συνθήκες ο αφέντης, δεν είχαν οι συνθήκες τον πρώτο λόγο, και άρα ούτε τον έλεγχο. (Αν καμία κατάσταση δεν ορίζει, δεν είναι υπεύθυνη για τη στάση του ανθρώπου, δεν τον αναγκάζει ουσιαστικά να διαλέγει δρόμο, τότε ο έλεγχος πηγαίνει εξολοκλήρου στον άνθρωπο.)

Έβλεπε λοιπόν τον εχθρό, ό,τι ήταν πολυάριθμος, ότι είχε την απόλυτη υπεροχή, ήξερε ότι δεν υπήρχε καμία περίπτωση να τον νικήσει, και τι επέλεξε; Να κάνει αυτό που θα έκανε σε κάθε περίπτωση! Ή ταν ή επί τας! Δούλο δεν μπορείς να με έχεις, το μόνο που μπορείς είναι να με φας.

Από όλα αυτά λοιπόν συμπεραίνουμε ότι το μόνο που ήξερε με βεβαιότητα (για το μόνο που κατανάλωσε φαιά ουσία για να βρει, και ήταν ο λόγος που πήρε την απόφαση να πολεμήσει, και ήταν αυτή η μόνη σκέψη που οδηγούσε τις πράξεις του), είναι ότι δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να τον έχει δούλο! Όλα τα άλλα (ό,τι έκανε) ουσιαστικά δεν τα επέλεξε με σκέψη, ήταν μονόδρομος, ήρθαν από μόνα τους, και αναγκαστικά. 

ΠΗΓΗ