Αδικία:"Είθε να μη συγκατοικήσει η ψυχή με αυτό το μέγιστο κακό"

«Με εξαίρεση τους θεοφώτιστους και τους σοφούς, κανείς άλλος δεν είναι δίκαιος με την θέληση του, αλλά κατηγορεί την αδικία από την ανανδρία ή γηρατειά ή κάποια άλλη αδυναμία,
επειδή ακριβώς αδυνατεί να
αδικήσει...
Και για να το αποδείξουμε, ο πρώτος από αυτούς τους ανθρώπους, όταν αποκτήσει δύναμη, πρώτος αρχίζει να αδικεί όσο περισσότερο μπορεί, 
ώστε να καταδείξει πως η αδικία είναι το μεγαλύτερο κακό για την ψυχή, 
ενώ η δικαιοσύνη είναι το μεγαλύτερο καλό. 
Γιατί αν μας το λέγατε από την αρχή, όλοι εσείς, και μας πείθατε από νεανικής ηλικίας, δεν θα χρειαζόταν ο ένας να προσέχει τον άλλον μην αδικήσει, αλλά ο καθένας θα ήταν ο ίδιος άριστος φύλακας του εαυτού του, από φόβο και σεβασμό μην αδικώντας βάλει συγκάτοικο μέσα στην ψυχή του αυτό το μέγιστο κακό που λέγεται αδικία»

Πολιτεία Πλάτωνος Βιβλίο Β' 

ΜΥΘΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ: