Επιλέγουμε εδώ και καιρό, συνειδητά, να μην εκφραζόμαστε συχνά
για θέματα της τρέχουσας επικαιρότητας, καθώς προτιμήσαμε να απέχουμε,
μετά τα γεγονότα της άθλιας συμφωνίας των Πρεσπών και τα γεγονότα
που επακολούθησαν αυτής, από μία πολύβοη έκφραση δημόσιου λόγου
η οποία απλώς εξαντλείται σε παραταξιακές αντιγνωμίες, παρά
εστιάζει στην ουσία των προβλημάτων. Άλλωστε, η μεγάλη πλειοψηφία
παρασύρεται από επί μέρους συναισθηματισμούς, παρά χρησιμοποιεί τη λογικη
για να λάβει θέση και να εκφράσει απόψεις.
Αναμέναμε ακόμη και να περάσουν κάποιες μέρες ως προς την πολύ σοβαρή
κατάσταση που διαδραματίζεται στα σύνορα της Ελλάδος, θέλοντας ακριβώς να παραμείνουμε
σταθεροί ως προς το σκεπτικό μας αυτό.
Ξεκινάμε λοιπόν με μία πάγια θέση:
Το Τουρκικό κράτος, η ηγεσία του, οι Ταγίπ Ερντογάν, Τσαβούσογλου, και το
ισχυρό μαφιόζικο θεοκρατικό δικτυωμένο παρακράτος τους, είναι στυγνοί εγκληματίες.
ισχυρό μαφιόζικο θεοκρατικό δικτυωμένο παρακράτος τους, είναι στυγνοί εγκληματίες.
Όπως ακριβώς, εξίσου εγκληματίες είναι και όσοι τους συνεπικουρούν στα σχέδιά τους
σε κάθε επίπεδο, είτε μιλάμε για διεθνείς οργανισμούς που κοιτάνε λοξά ή ακόμη χειρότερα
τους υποβοηθούν, είτε αναφερόμαστε ακόμη και σε εντόπιους οργανισμούς και πρόσωπα,
τα οποία φορώντας παραταξιακές και ιδεολογικές διόπτρες, λειτουργούν ως υποπόδιο τους.
σε κάθε επίπεδο, είτε μιλάμε για διεθνείς οργανισμούς που κοιτάνε λοξά ή ακόμη χειρότερα
τους υποβοηθούν, είτε αναφερόμαστε ακόμη και σε εντόπιους οργανισμούς και πρόσωπα,
τα οποία φορώντας παραταξιακές και ιδεολογικές διόπτρες, λειτουργούν ως υποπόδιο τους.
Απλώς και αναφορικά: Είναι αυτονόητο ότι κάθε άνθρωπος που πραγματικά βρέθηκε
σε κατάσταση απόλυτης καταστροφής στην πολύπαθη Συρία με τους ηρωικούς ανθρώπους της ακόμη να μάχονται, όταν εξαπολύθηκαν τα γεωπολιτικα πολεμικά παίγνια των "μεγάλων", με τις γνωστές φρικαλεότητες που επακολούθησαν και χρήζει βοήθειας, στο μέτρο του δυνατού, οφείλει κάθε Πολιτισμένος άνθρωπος να την παρέχει.
Αυτό, όταν πριν χρόνια όμως, όταν το δεκανίκι των οργανισμών και της Τουρκίας, οι παράφρονες Ισλαμιστές, έκαιγαν και αποκεφάλιζαν.
Αυτή τη στιγμή, οι ηττημένοι του "αλλαχακμπαρ", όσοι δεν στέλνονται στην Λιβυή από τους Τούρκους για να στηρίξουν τα εκεί σχέδιά τους, συνωστίζονται με τις ανάλογες κραυγές, προσπαθώντας να περάσουν στην Ευρώπη, ανάκατοι με πληθυσμούς, όπου στην πλειοψηφία τους, είναι από χώρες όπου καμία πολεμική δραστηριότητα δεν λαμβάνει χώρα, και αποτελεί απορίας άξιο, τυπικό και ρητορικό το ερώτημα φυσικά, με τί χρήματα και πώς, ταξιδεύουν επί μήνες, ώστε να καταλήξουν στην Τουρκία για να προωθηθούν στην Ευρώπη, όταν με πολύ λιγότερα, θα μπορούσαν να είχαν αιτηθεί βίζες και ταξιδέψει ασφαλώς.
Καμία μέριμνα δεν υπάρχει και κανενός είδους, ώστε να βρεθούν όσοι και όσες έχουν όντως διαφύγει θανάσιμου κινδύνου ώστε να προστατευθούν, αλλά στοιβάζονται όπως-όπως μαζί με οποιονδήποτε άλλον, που όπως έχουμε δει, φτιάχνουν συμμορίες και λειτουργούν ως κοινοί νταβατζήδες με iPhone.
Ανθρωπισμός επαγγελματικός, αρκεί να ρέει το χρήμα.
Εδώ, θα σταθούμε και θα πούμε το εξής, για όσους δεν το γνωρίζουν:
Ειδικά οι Σύριες γυναίκες, αλλά και άλλες, όπως οι Γιεζίντι, όταν στο πρώτο διάστημα της επίθεσης στη Συρία, έφταναν στην Τουρκία, κυνηγημένες από τους Ισλαμιστές της, δεν είχαν ούτε κινητά τελευταίας τεχνολογίας ούτε εκπροσώπους ΜΚΟ να τους συμπαρασταθούν, αλλά, αντιθέτως, κατέληγαν Ο Λ Ε Σ βιαίως στα πορνεία της Τουρκίας επί ένα μήνα τουλάχιστον, ως "πληρωμή".
Κανένας από τα δεκανίκια των πολεμοκάπηλων και ιδεολόγων δεν έκλαιγε τότε, και κανένα ρεπορτάζ δεν έβλεπε το φως.
Όπως είναι εις γνώσιν μας, και ας το αρνηθούν αν τολμούν όποιοι, ότι οι πραγματικοί πρόσφυγες πολέμου της Συρίας, δεχόντουσαν εν πλω, λίγο πριν εγκαταλειφθούν στα Ελληνικά θαλάσσια σύνορα, βιασμούς εν πλω, ακόμη και ομαδικούς, από τους δουλέμπορους, ως μήνυμα για τους Έλληνες διασώστες Λιμενικούς, οι οποίοι αμφιταλαντευόντουσαν αν έπρεπε να ανοίξουν πυρ στα κεφάλια τους για να τις γλυτώσουν , διακινδυνεύοντας διεθνή επεισόδια.
Και πάλι καμία ανακοίνωση τότε από αυτούς που έπρεπε.
Όταν στην Μόρια, μέχρι πολύ πρόσφατα, χθες κιόλας, "αιτούμενοι ασύλου", επιτίθενται αποκλειστικά σε μοναχικές γυναίκες για ομαδικό βιασμό με μαχαίρωμα, με κριτήριο τη θρησκεία τους (...), και πετάνε στα ποντίκια κυριολεκτικά τα θύματά τους, γιατί "οφείλει" η Ευρώπη, και η Ελλάδα πιο συγκεκριμένα, να σταθεί αρωγός για να βοηθήσει τέτοιους "ανθρώπους";"
Οι σκηνές και οι χώροι για "παρθένες" στη Μόρια, όπου συνωστίζονται ακόμη και 60χρονες Σύριες μήπως και γλυτώσουν τον βιασμό, θα μας απαντηθεί γιατί υπάρχουν, και γιατί οι περιφερόμενοι βιαστές χρήζουν βοήθειας; Όπως είναι κατανοητό στον αναγνώστη, ξέρουμε τα γεγονότα που αναφερόμαστε παραδειγματικά.
Γνωρίζουμε καλά τί λέμε ως προς τα παραπάνω και ας τα σκεφτούν οι πολυχρήματοι οργανισμοί αυτά, γιατί μπορεί και να λογοδοτήσουν για την σιωπή εις γνώσιν τους.
Το μακρύ χέρι της Τουρκίας, απλώνεται τσακίζοντας ανθρώπους και Έθνη, το ΝΑΤΟ θέλει να "κλάψει" με ανακοινώσεις για τους νεκρούς Τούρκους που επέδραμαν σε ΆΛΛΗ ΧΩΡΑ, μην τυχόν και αλλάξει η Τουρκία γεωπολιτικό στρατόπεδο, η εκκωφαντικά άτολμη, έως συνένοχη Ε.Ε., τραγουδά "happy birthday" στον δολοφόνο Τσαβούσογλου και ανέχεται τον άθλιο Ερντογαν να δηλώνει έξω από τη Βιέννη ότι είναι γειτονιά του η πόλη αυτή, και οι εγχώριοι αλήτες της αλληλεγγύης, δεν τόλμησαν μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, να ενεργοποιήσουν το "αντιπολεμικό κίνημά" τους, είτε γιατί οι χρηματοδότες τους στη Ρωσία και αλλού τους είπαν όχι, είτε γιατί τους άρεσε ότι τα διεθνιστικά σχέδιά τους μπορούν να πραγματωθούν με τη μαζική μετακίνηση πληθυσμών, όπου είχαν και έχουν την αφέλεια ή την παράνοια, ότι θα ταξικοποιήσουν στον αριστερόμορφο κόσμο τους. Ότι θα αντικαταστήσουν δηλαδή οι ηττημένοι
του Ισλαμικού Μεσαίωνα, τον Αλλάχ με τον Μαρξ.
Οι άλλοι εγχώριοι άθλιοι με το μαύρο φέσι, όπως επί αιώνες κάνουν, λουφάζουν περιμένοντας τον νικητή για να εκφραστούν τότε, και στο ενδιάμεσο, είτε επιχαίρονται και μας ανακοινώνουν έναν θαυμαστό "πολυπολιτισμικό κόσμο" όπως πολύ πρόσφατα έκανε ο γνωστός "δεσπότης" Αλεξανδρουπόλεως, είτε αναλώνονται σε έριδες ανάμεσα στο Φανάρι και τη Μόσχα
γλείφοντας και την Ουάσιγκτον, για να διατηρήσουν την υπερχιλιετή βασιλεία τους ανάμεσα στις φατρίες επιρροής τους. Ταυτοχρόνως, πιστώνουν χρήματα της Εσπερίας για...φιλανθρωπικούς σκοπούς.
 |
| Μας προφήτεψε το μέλλον που θα ήθελε και δεν τον έκραξε κανείς δες ανακοίνωσή μας ΤΕΤΑΡΤΗ, 8 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020 |
Αυτά, σε πολύ μέσες άκρες, αποτελούν την περιγραφή των όσων ζούμε.
Στα σύνορα της Ελλάδος, αυτή τη στιγμή, μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας, ότι κατά κύριο λόγο, έχουν καταφθάσει άνθρωποι που καμία σχέση δεν έχουν με "πρόσφυγες".
Κανένας πρόσφυγας δεν θα φωνάξει Αλλάχ Άκμπαρ και δεν θα απειλήσει ότι θα μας "γαμήσει"(sic), επειδή δεν δέχεται η χώρα τη μαζική εισβολή.
Στα σύνορα της Ευρώπης, έχει φτάσει κατά κύριο λόγο η Τουρκία, η υπόσχεση του "εθνικού όρκου" της του '23, η ανίκανη Ε.Ε. και οι σχεδιασμοί των "μεγάλων".
Και ακριβώς, επειδή, θα επαναλάβουμε, κάθε αδίκως πληττόμενη χώρα πρέπει να υποστηρίζεται,
ο καλύτερος τρόπος αυτή τη στιγμή, είναι η εκκωφαντική ήττα της Τουρκίας στη Συρία, στην Λιβυή, και η οικονομική βοήθεια στους πληθυσμούς, ώστε να μην χρειάζεται να αναγκαστούν να μετακινηθούν από εκεί ως εργαλεία στα χέρια του όποιου.
Για τους δε θιασώτες της ιαχής του Ισλάμ, από οπουδήποτε και αν έρχονται με την ιαχή αυτή στο στόμα, η οριστική και βίαιη απώθηση τους αποτελεί μονόδρομο. Όπως τον ίδιο μονόδρομο, θα έπρεπε να βρουν και οι πασιφανώς σιωπηλοί συνένοχοι ή και επιχαίροντες όμοίοι τους εντός των τοιχών.
Θα επανέλθουμε στο ζήτημα της Τουρκίας τις επόμενες ημέρες.
Θα παρουσιάσουμε από εδώ, κάτι που έχει διαφύγει της προσοχής σχεδόν όλων.
Έναν διαχρονικό εταίρο της, ο οποίος και αποτελεί σταθερό σύμμαχό της, για τους δικούς του λόγους, και απολύτως εις βάρος του Ελληνισμού ως οντότητα.
Οίκος Ελλήνων Εθνικών - Θύρσος
Και ένα βίντεο, που πέρασε "απαρατήρητο" από τα εγχώρια ΜΜΕ. Δείτε το, αξίζει:
- Η αναμέτρηση με τον ελληνόφωνο ανθελληνισμό είναι μονόδρομος. Είτε αυτός ο ανθελληνισμός λέγεται ατομικίστικος λιμπεραλισμός, είτε αναρχοαριστερός γενιτσαρισμός, είτε φαναριώτικος χριστιανισμός. Το ελλαδικό τοπίο (του 'χώρου' μη εξαιρουμένου) πρέπει να ξεκαθαρίσει πριν, ή τουλάχιστον ταυτόχρονα με την όποια ενασχόλησή μας με εξωγενείς παράγοντες. Αυτά στη θεωρία. Στην πράξη, έχουμε έναν κατακερματισμένο εθνοκεντρικό χώρο όπου κανείς δεν μιλάει με κανέναν. Ποτέ άλλοτε δεν έχει συμβεί ο ίδιος ο λαός να βγαίνει στους δρόμους 'τρέχοντας' μια πολιτική ατζέντα δίχως καν να το καταλαβαίνει, από ένστικτο και μόνο, και οι πολιτικοί φορείς που υποτίθεται τον εκπροσωπούν και θα έκοβαν το γινωμένο φρούτο των καιρών, ανύπαρκτοι όντες, να το αφήνουν να χαλάσει και να πέσει στο έδαφος. Μέχρι στιγμής παρατηρούμε το ευτράπελο, το αίτημα της ασυμβίβαστης εθνικής αυτοδιάθεσης και του εθνικού ζωτικού χώρου να καπελώνεται από την αριστερά των ανοιχτών συνόρων. Ο λαός βγαίνει στους δρόμους αγανακτισμένος από τον πολύχρονο εποικισμό που δέχεται, αλλά πλάϊ του και μπροστά του κολλάνε ντουντούκες που φωνάζουν όχι κατά των ανοικτών συνόρων, αλλά κατά των 'χοτσποτ', ήτοι υπέρ της ανεξέλεγκτης μετακίνησής των λαθρομεταναστών. Και ο πολιτικά αναλφάβητος λαουτζίκος που μέχρι το καλοκαίρι ψήφιζε φιλελέδες για να αντιμετωπίσουν (όποιος σουρεαλισμός) τη λαθρομετανάστευση, ακολουθεί!