Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Η αρχή μιας τραγωδίας.



Έφηβος θυμάμαι, στα χρόνια της πρωτοσυνείδησης. Τότες που ο Παπανδρέου μοίραζε θαύματα στους μεγάλους, τότε που ο Πανταζής στο αποκορύφωμα του τίποτε τραγουδούσε "μείνε μαζί μου έγκυος, είμαι πολύ φερέγγυος" και η μεγάλη Ρίτα στον ορισμό του ξεπεσμού τραγουδούσε "είναι γάτα, είναι γάτα, ο κοντός με την γραβάτα", σαν προανάκρουσμα του "εγώ
δεν πάω μέγαρο, θα μείνω με τον παίδαρο".
Της μοδός και εγώ, "αντάρτης της πορδής με τα λεφτά του μπαμπά", μόνο που αντί για τα νέγρικα του Λοΐζου, ή για τον Ωρωπό του Θεοδωράκη, εγώ στεκόμουν με δέος μπρος στο μέγεθος του Μάνου Χατζηδάκη και στην "Περσεφόνη". Ως που άκουσα τον Μάνο Λοΐζο, να μελοποιεί τούτους τους στίχους του Ναζίμ Χικμέτ, μεταφρασμένους από τον Γιάννη Ρίτσο:
"Η ζωή δεν είναι παίξε γέλασε
Πρέπει να τηνε πάρεις σοβαρά
Όπως, να πούμε, κάνει ο σκίουρος
Δίχως απ’ όξω ή από πέρα να προσμένει τίποτα
Δε θα `χεις άλλο πάρεξ μοναχά να ζεις.

Η ζωή δεν είναι παίξε γέλασε
Πρέπει να τηνε πάρεις σοβαρά
Τόσο μα τόσο σοβαρά
Που έτσι, να πούμε, ακουμπισμένος σ’ έναν τοίχο
Με τα χέρια σου δεμένα
Ή μέσα στ’ αργαστήρι
Με λευκή μπλούζα και μαύρα ματογυάλια
Θε να πεθάνεις, για να ζήσουνε οι άνθρωποι,
Οι άνθρωποι που ποτέ δε θα `χεις δει το πρόσωπό τους
Και θα πεθάνεις ξέροντας καλά
Πως τίποτα πιο ωραίο, τίποτα πιο αληθινό απ’ τη ζωή δεν είναι

Πρέπει να τηνε πάρεις σοβαρά
Τόσο μα τόσο σοβαρά
Που θα φυτεύεις, σαν να πούμε, ελιές ακόμα στα εβδομήντα σου
Όχι καθόλου για να μείνουν στα παιδιά σου
Μα έτσι, γιατί το θάνατο δε θα τονε πιστεύεις
Όσο κι αν φοβάσαι
Μα έτσι, γιατί η ζωή θε να βαραίνει πιότερο στη ζυγαριά."
Δεν ήξερα πολλά από ποίηση τότες, αν υποθέσουμε ότι κάτι έμαθα μετά. Άλλωστε στα σχολειά μας δύο πράγματα μαθαίνεις πρώτα πρώτα: Να κοροϊδεύεις τους ποιητές και να μην κρίνεις! Και τότες εγώ ήμουν μαθητής. Από ένστικτο σάμπως, οδηγήθηκα στην ακρόαση τούτου του μελοποιημένου ποιήματος, κάνοντας θυμάμαι τον νεαρό τότε δασκαλάκο συγχωριανό μου Κωνσταντίνο να μου πει: Βασίλη εσύ θα υποφέρεις στην ζωή σου. Το "θα υποφέρεις", θαρρούσα πως είναι μία λέξη τότες, μετά έμαθα πως είναι ζωή.
Μεγάλος πια, έσωσα να ακούσω από την πρώην γυναίκα μου: Μην κάνεις τα παιδιά σαν και εσένα, θα υποφέρουν στην ζωή τους...
Συνεχίζεται
ΠΗΓΗ:http://emmanouilpapas.blogspot.gr/2013/11/blog-post_26.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html