Δεν φταίει ο Τσίπρας

Αν υπάρχει κάτι που με εκπλήσσει στην πολιτική πρακτική του ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι αυτή η μόνιμη αδυναμία ή η απροθυμία του να διδαχτεί από τα λάθη του. Που δεν είναι και λίγα, εδώ που τα λέμε. Κάθε δύο ή τρεις μήνες προβαίνει σε μια μεγαλόστομη διακήρυξη - κατά κανόνα για εκλογές που έρχονται ή για βέβαιη ανατροπή (από κάποιους ή για κάποιον λόγο) της κυβέρνησης. Δεν χρειάζεται, νομίζω, να θυμίσω πόσο «εύστοχες» έχουν αποδειχτεί οι παρεμβάσεις του.
Επιμένει, όμως, και σε αβάσιμες (κατά κανόνα) αξιολογήσεις να επιδίδεται, αλλά και παρακινδυνευμένες προβλέψεις να κάνει. Κι από προχθές, με αφορμή την έξοδο της χώρας στις αγορές, είναι και πάλι στο φόρτε του. Αποφαίνεται, διακηρύσσει, εξαγγέλλει και προβλέπει. Και με απόλυτη βεβαιότητα κάθε φορά. Χωρίς την παραμικρή επιφύλαξη. Αλλά δεν φταίει αυτός. Από το τίποτα και με το τίποτα βρέθηκε αρχηγός της
αξιωματικής αντιπολίτευσης και εν δυνάμει πρωθυπουργός. Γιατί να μην πιστέψει ότι και με το τίποτα θα κάνει και το επόμενο, το καθοριστικό βήμα;
Ας όψεται ο Αλαβάνος, που ξαφνικά την είδε πολιτικός Πυγμαλίων. Από το τίποτα ο Αλέξης υποψήφιος δήμαρχος. Και μετά αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ. Και λόγω κρίσης αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εχοντας εκστομίσει απίστευτες ανοησίες («μακάρι να ήμασταν Αργεντινή»), έχοντας επιδείξει αδιανόητη άγνοια («αφού έχουμε πλεόνασμα γιατί δανειζόμαστε;»), έχοντας εκτοξεύσει πρωτοφανείς ύβρεις («κυβέρνηση δοσίλογων») και έχοντας διατυπώσει φαιδρές προβλέψεις για τη... βέβαιη πορεία του προς την εξουσία.
Δεν είναι απλή και εύκολη δουλειά η πολιτική. Ιδιαίτερα στις μέρες μας, που τα προβλήματα είναι πολλά και σύνθετα. Κι αν έχουμε κρίνει και επικρίνει σκληρά πολιτικούς που, κατά την κρίση πολλών, δεν θα έφταναν στα κορυφαία αξιώματα αν δεν ήταν γόνοι συγκεκριμένων οικογενειών, ανάλογες, αν όχι και χειρότερες, κρίσεις και επικρίσεις θα πρέπει να διατυπώνουμε για όλους όσοι βρέθηκαν -απαίδευτοι και άσχετοι- να σταδιοδρομούν πολιτικά μόνο και μόνο επειδή κάποιος τους έδωσε ένα «δαχτυλίδι» και η συγκυρία τούς ευνόησε.
Και όταν στη διάρκεια της πορείας τους στον πολιτικό ορίζοντα της χώρας δεν έχουν να επιδείξουν μια σοβαρή ιδέα ή μια αξιόλογη πρόταση.
Ερ. Μπαρτζινόπουλος-Έθνος 

 

 http://pelasgia.blogspot.gr/2014/04/blog-post_6443.html