Για να τη γράψουν, χρησιμοποίησαν δύο ιδεογράμματα ( 希 臘 ) τα οποία επέλεξαν με βάση την προφορά (ΕΛΛΑΣ).
Πήραν, λοιπόν, ένα ιδεόγραμμα που προφέρεται «Σι», άλλο ένα που προφέρεται «Λα», τα ένωσαν, για
να φτιάξουν τη λέξη «Σι-Λα» με την οποία προσδιορίζουν την… «Ελλάδα».
Το πρώτο ιδεόγραμμα σημαίνει «ελπίδα» και το δεύτερο αντιστοιχεί στον μήνα Δεκέμβριο τού παραδοσιακού κινεζικού ημερολογίου. Και τα δύο, όμως, μαζί όταν ενωθούν, σημαίνουν «ο άλλος μεγάλος πολιτισμός», υπονοώντας ισάξιο, μόνο τον «Ελληνικό πολιτισμό!»|
Αυτό το λέμε, για να δούμε με πόσο σεβασμό αντιμετωπίζουν τη χώρα μας. «Δεν είναι καθόλου άσχημος αυτός ο συμβολισμός για μια χώρα, είπαν, τόσο…ταλαιπωρημένη και παράλληλα, τόσο πλούσια σε Ιστορία και Πολιτισμό, όπως ακριβώς και… η δική μας!»
Οι Κινέζοι, άλλωστε, είναι ίσως ο μοναδικός λαός στον κόσμο που δεν αποκαλεί την Ελλάδα «Greece» ή κάτι παρόμοιο. Περίπου το 1/5 του παγκόσμιου πληθυσμού, που ομιλεί κινεζικά, αποκαλεί την Ελλάδα «Σι-Λα» Δηλαδή: «ο άλλος μεγάλος ισότιμός μας πολιτισμός»,
(Πηγή: tovima.gr/opinions/article/?aid=511164, 04-05-2013)
***** Έλληνες και Κινέζοι, δύο ισότιμοι ιστορικοί λαοί
«Αν θελήσουμε να συγκρίνουμε την ιστορική πορεία της Κίνας και της Ελλάδας, θα διαπιστώσουμε, κατά τη γνώμη τού George Thomson, κοινές εντυπωσιακές αναλογίες.
«Για τα Ελληνικά μπορεί να πει κανείς ότι είναι η αρχαιότερη Ευρωπαϊκή γλώσσα. Για τα Κινέζικα ότι είναι η αρχαιότερη Ασιατική. Και οι δύο αντανακλούν μια αδιάλειπτη ιστορική συνέχεια λαών, που δεν έχασαν την ιστορική τους μνήμη και ταυτότητα. Και οι δύο διακρίθηκαν εξαιρετικά νωρίς στην ποίηση και την φιλοσοφία και άσκησαν σοβαρή πολιτιστική επίδραση στους γειτονικούς τους λαούς. Οι Έλληνες στην απώτατη Δύση, οι Κινέζοι στην Άπω Ανατολή.»
Η γέννηση της Φιλοσοφίας
Και για τους δυο λαούς το πλέγμα των σχέσεων και στην εμπορευματική, ακόμα, παραγωγή, την αγορά κ.λπ. δεν βασιζόταν ανάμεσα στα άτομα, στις σχέσεις δηλαδή γνωριμιών, συγγενών κ. λπ, αλλά ανάμεσα στους… νόμους που διέπουν αυτά, τα ίδια, τα πράγματα τής αγοράς και όλων των σχέσεων.
Η κίνηση αυτή, στο βάθος τού προβληματισμού της, γέννησε για πρώτη φορά, στην Ελλάδα και την Κίνα, τις νέες ιδέες, τις αφηρημένες σκέψεις. Με άλλα λόγια την Φιλοσοφία. (George Thomson:Οι πρώτοι φιλόσοφοι)
Ο ΚΟΛΟΣΣΟΣ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ
«Ο Κολοσσός τής Ρόδου, τεκμήριο μεγάλης ιδεολογικής, πολιτισμικής και υψηλής αισθητικής αξίας δεν ήταν, μόνο, μια ζωντανή απόδειξη τού πλούτου και τής τεχνολογίας της, αλλά και μια ευφυής «διαφήμιση» τής πόλης που τον έστησε.
Δυστυχώς, όμως ( γύρω στο 226 π. Χ.), 60 μόλις χρόνια μετά τα αποκαλυπτήριά του, ο Κολοσσός κατέρρευσε. Τα γόνατά του λύγισαν από ένα φοβερό σεισμό. Λέγεται ότι πέφτοντας γκρέμισε 30 σπίτια. Από τότε ο Κολοσσός δεν… ξαναστήθηκε, ποτέ, πια όρθιος!
Ο ΚΟΛΟΣΣΟΣ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ « Ω…αβρόν, αδουλώτου φέγγος ελευθερίας!»
« Ω! υπέροχη λάμψη, τής αδούλωτης πάντα ελευθερίας !»
(Απόσπασμα από το επίγραμμα που βρίσκεται στη βάση τού Κολοσσού)
*** Θέμα: Αμοιβαία Επένδυση στον Παγκόσμιo Πολιτισμό που το φώς του να αποδιώχνει το σκοτάδι.
Η Ρόδος έχει βαθιές ιστορικές ρίζες από την γέννησή της ώς την πρόοδο και την προσφορά της στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
«Είναι πραγματικά η Ρόδος πόλη τού θεού Ήλιου, ντυμένη μ’ όλη την ολόλαμπρη… ομορφιά του!» (Λουκιανός. 2ος μ.Χ.)
Στην τέχνη με τον Κολοσσό της, ένα από τα 7 θαύματα τού κόσμου, με τον Λαοκόοντα, την Νίκη της Σαμοθράκης κ.λπ.
Στη σοφία με τον Κλεόβουλο τον Ρόδιο, έναν από τους κατεξοχήν 7 σοφούς τού κόσμου. «ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ» Διεκδικεί, την πατρίδα του Ομήρου και τού Αριστοφάνη. Τους φιλοσόφους, Παναίτιο, Απολλώνιο, Ποσειδώνιο, Αισχίνη κ.λπ., που δίδαξαν και λάμπρυναν τις φιλοσοφικές και ρητορικές σχολές της, όπου μαθήτευσαν οι Ρωμαίοι, ο Ιούλιος Καίσαρας, ο Κικέρωνας, ο Πομπήιος κ.λπ
Στα ιδεώδη του Ολυμπιακού πνεύματος η Ρόδος κατέχει τα κατ’ εξοχήν πρωτεία των Ολυμπιακών αγώνων με τον Διαγόρα και τους απογόνους του.
Στην μεγάλη ανάπτυξη και δύναμη τού ναυτικού της, καθιέρωσε στην Μεσόγειο «τον Ναυτικό της Νόμο» (Lex rhodia de iactu) και έκανε συμμάχους της τους Ρωμαίους.
Στην επιστήμη τον υπολογιστή των Αντικυθήρων κ.λπ.
Αλλά το επίτευγμά της, με παγκόσμια ακτινοβολία και βιβλιογραφία, είναι ο Κολοσσός της. Άγαλμα φτιαγμένο από χαλκό, αφιερωμένο στον Απόλλωνα, θεό τού Ήλιου, (3ος αιώνας π. Χ). Ένα από τα επτά θαύματα τού κόσμου, με ύψος 33-34 μ. έργο τού Χάρητος και τού Λάχητος, μαθητή τού μεγάλου Λυσίππου, γνωστού, επίσημου γλύπτη τού… Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο Κολοσσός ως θεός τού φωτός στους αρχαίους Έλληνες ενσάρκωνε το απολλώνιο πνεύμα. Δηλαδή, το μέτρο, την αρμονία, τον λόγο. την ομορφιά, την φιλοσοφική ενατένιση και νηφαλιότητα, την αρετή και την ύψιστη ευτυχία που είναι η συνεχής αναζήτηση των πραγμάτων γύρω σου. (Σωκράτης)
Σήμερα, άραγε, σε ποιον λαό έχει επιφυλάξει η ιστορική μοίρα να δώσει πνοή Ανάστασης τών αξιών τού Κολοσσού;
Η κατασκευή του κράτησε 12 χρόνια, από το 294 έως το 282 ( π. Χ).
Για να δούμε, όμως, και να αξιολογήσουμε το πολυθρύλητο αυτό θαύμα τού Κολοσσού τής Ρόδου, πρέπει να το συγκρίνουμε με αυτό που έγινε, μετά από 2100 χρόνια, σε αντιγραφική του απομίμηση. Και εννοούμε το πασίγνωστο, πελώριο άγαλμα τής Ελευθερίας στη Νέα Υόρκη (Statue of Liberty), το 1886, με ύψος 44.μ. τού Γάλλου γλύπτη Μπαρτολντί.
Το αιώνιo, ανέσπερο, αβασίλευτο φώς τού θεού Ήλιου, Απόλλωνα -Κολοσσού τής Ρόδου- και το, πολλαπλά, αιώνιο Κολοσσιαίο ιστορικό όνομα της χώρας σας, στις κοινές γέφυρες τής πολιτισμικής και φιλοσοφικής αμοιβαιότητας των λαών της οικουμένης, για την επικράτηση τού δικαίου, της ισότητας και της ειρήνης στη γη, πρέπει να στηρίζεται στο κοινό συμφέρον, στον αμοιβαίο σεβασμό των λαών, και στο δόγμα τής ηθικής εκείνης αξίας που, στην παγκοσμιότητά του, η ανθρωπότητα να θεωρείται σκοπός ανθρωποκεντρικός και όχι μέσον… επικράτησης ενός!
Κε Πρόεδρε, καλωσορίσατε στη Ρόδο!
Με πολλή εκτίμηση
Ρόδος, 13 -7 -2014
Παναγιώτης Α. Χαμουζάς
. . panayiotis.hamouzas@gmail.com
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html