ΚΑΛΑ ΘΑ ΣΑΣ ΔΟΥΜΕ ΠΑΛΙ !!
Η Κρήτη η λεβεντογέννα ξέρει από δύναμη...
Έτσι, ο Λεωνίδας Μπαλάφας, μαζί με τον Γιώργο Νικηφόρου Ζερβάκη και τον σκηνοθέτη του «Νησιού», Θοδωρή Παπαδουλάκη, στέλνουν το δικό τους μήνυμα ενόψει εκλογών...
«Να σταθώ στα πόδια μου» ονομάζεται το νέο τραγουδι όπου το βίντεοκλιπ εκτυλίσσεται στο καφενείο ενός ορεινού χωριού της Κρήτης σε προεκλογική περίοδο όπου την εμφάνιση του κάνει ένας πολιτικός που ζητά την ψήφο των θαμώνων.
Τόσο οι στίχοι του Λεωνίδα Μπαλάφα όσο και οι εικόνες του Θοδωρή Παπαδουλάκη προκαλούν ρίγος καταφέρνοντας να περιγράψουν την ψυχολογία των Ελλήνων. Δεν είναι τυχαίο ότι το τραγούδι που δημοσιεύτηκε χθες στα κανάλια του Youtube έχει ξεπεράσει τις 100.000 προβολές.
Στίχοι
«Μοιάζω με βομβαρδισμένο τοπίο
με ένα στιχάκι που είναι μουτζουρωμένο
στης ζωής το τελευταίο θρανίο
και με πουλί ξενιτεμένο...
Έχω πείσμα και γερό το στομάχι
σαν το Παύλο με την κάλπικη λύρα
την αγάπη που έχω δώσει δε πήρα
έτσι το θέλησε η μοίρα....
Άντε να σταθώ στα πόδια μου
μετά από τόσα χτυπήματα
έχω ξεχάσει τα βήματα
μα δε με πέρνει να πώ δε μπορώ
πρέπει να μπώ στο χορό...
Μες το κόσμο μεγαλώνω τον άπονο
ποιός στ΄αλήθεια παίρνει αυτό που του αξίζει
δε το θέλω μα μου βγαίνει παράπονο
γιατι η ρόδα δε γυρίζει...»
Έτσι, ο Λεωνίδας Μπαλάφας, μαζί με τον Γιώργο Νικηφόρου Ζερβάκη και τον σκηνοθέτη του «Νησιού», Θοδωρή Παπαδουλάκη, στέλνουν το δικό τους μήνυμα ενόψει εκλογών...
«Να σταθώ στα πόδια μου» ονομάζεται το νέο τραγουδι όπου το βίντεοκλιπ εκτυλίσσεται στο καφενείο ενός ορεινού χωριού της Κρήτης σε προεκλογική περίοδο όπου την εμφάνιση του κάνει ένας πολιτικός που ζητά την ψήφο των θαμώνων.
Τόσο οι στίχοι του Λεωνίδα Μπαλάφα όσο και οι εικόνες του Θοδωρή Παπαδουλάκη προκαλούν ρίγος καταφέρνοντας να περιγράψουν την ψυχολογία των Ελλήνων. Δεν είναι τυχαίο ότι το τραγούδι που δημοσιεύτηκε χθες στα κανάλια του Youtube έχει ξεπεράσει τις 100.000 προβολές.
Στίχοι
«Μοιάζω με βομβαρδισμένο τοπίο
με ένα στιχάκι που είναι μουτζουρωμένο
στης ζωής το τελευταίο θρανίο
και με πουλί ξενιτεμένο...
Έχω πείσμα και γερό το στομάχι
σαν το Παύλο με την κάλπικη λύρα
την αγάπη που έχω δώσει δε πήρα
έτσι το θέλησε η μοίρα....
Άντε να σταθώ στα πόδια μου
μετά από τόσα χτυπήματα
έχω ξεχάσει τα βήματα
μα δε με πέρνει να πώ δε μπορώ
πρέπει να μπώ στο χορό...
Μες το κόσμο μεγαλώνω τον άπονο
ποιός στ΄αλήθεια παίρνει αυτό που του αξίζει
δε το θέλω μα μου βγαίνει παράπονο
γιατι η ρόδα δε γυρίζει...»
Γειά σου Πασοκογέννα Κρήτη
ΑπάντησηΔιαγραφή