Ο κόρακας κι ο κόλακας

-Κρα,κραααααααααααα!
Ο γυαλιστερός, μαύρος κόρακας πέταξε ευχαριστημένος… «Καλά τη βολέψαμε για σήμερα! Πάνω σ΄ αυτό το κλαδί θα φάω το κρέας με την ησυχία μου!».
Μόλις πριν λίγο κατόρθωσε ν΄ αρπάξει ένα ζουμερό κομμάτι κρέας. Η άτυχη κυρία που το κοράκι μας της έκλεψε το κρέας, ακούμπησε για λίγο τη σακούλα με τα ψώνια της στον πάγκο της αυλής, για να ψάξει τα κλειδιά της. Μα ο κόρακας ήταν
«ετοιμοπόλεμος» και, προπάντων, πεινασμένος. Σε λίγο όλος ο κόσμος άκουγε τις φωνές της καημένης της γυναίκας, αλλά ο κόρακας, ανακουφισμένος και ικανοποιημένος, είχε βρει καταφύγιο στο κλαδί του γέρικου πεύκου.
– Καλέ, κυρ κόρακα, τι όμορφος και δυνατός που είσαι! Και τι γρήγορο πέταγμα που κάνεις! Τι επιδέξια που άρπαξες το κρέας της κυρούλας!
Η αλεπού η κυρα-Μαριώ λιμπίστηκε το λαχταριστό κρέας, όταν κατάλαβε από τα ουρλιαχτά και τις φωνές της κυρίας τι συνέβη. Στάθηκε λοιπόν κάτω από το πεύκο και άρχισε τα γλυκόλογα και τις κολακείες στον κόρακα.
«Θα σε κάνω εγώ, χαζοπούλι, ν΄ ανοίξεις το στόμα σου και τότε το κρεατάκι θα γίνει δικός μου μεζές», σκεφτόταν και σχεδίαζε, ενώ γυρόφερνε το δέντρο.
– Αχ κόρακά μου, εσένα με τέτοια κάλλη και προσόντα, σου πρέπει να γίνεις βασιλιάς των πουλιών… Βέβαια, βέβαια, και σίγουρα θα γινόσουν αν και η φωνή σου ήταν ξεχωριστή κι ωραία!
Ο κόρακας κορδώθηκε ευχαριστημένος και αυτό που έπρεπε να δείξει είναι πως έχει και εξαίσια φωνή. Άνοιξε λοιπόν διάπλατα το στόμα του… κι έκραξε μ΄ όλη του τη δύναμη:
-Κρααααααααααααααα!
Κι όπως καταλαβαίνετε, πάει το λαχταριστό κομμάτι κρέας. Έπεσε κατευθείαν στο στόμα της πεινασμένης παμπόνηρης αλεπούς, που παραμόνευε.
– Ε, κυρ κόρακα, αν είχες και λίγο μυαλό, τότε τίποτε δε θα σου έλειπε και θα μπορούσες να γίνεις βασιλιάς, φώναξε η αλεπού περιπαικτικά, καθώς ευχαριστιόταν το κρέας του κόρακα.
– Δεν πρέπει κανείς ν΄ ακούει τους κόλακες και τις κολακείες τους, μουρμούρισε η κυρούλα που είχε χάσει το κρέας της και αισθανόταν τώρα δικαιωμένη που το έχασε και ο κλέφτης κόρακας.
Απόδοση: Δ.Σ. Αφήγηση: Μαρία Σαββοπούλου
Άκουσε την αφήγηση του μύθου

ΥΓ:ΑΥΣΤΗΡΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΟΒΑΡΟΥΣ ....ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ!!!!