Σύμφωνα με τον τρομολαγνικό τίτλο του εν λόγω άρθρου οι κάψουλες καφέ που χρησιμοποιούνται σε μηχανές espresso είναι σαν να «πίνεις καρκίνο». Είναι όμως έτσι;
Ας δούμε τι λέει το άρθρο:
Αρχικά, για να μην έχετε στο μυαλό σας έναν άμορφο μπαμπούλα, το φουράνιο είναι ένα οργανικό χημικό μόριο με την ακόλουθη δομή:
Προκύπτει, μεταξύ άλλων, από τη θέρμανση τροφίμων σε βιομηχανικό ή οικιακό πλαίσιο και μια από τις πηγές στις οποίες παρατηρούνται υψηλά επίπεδα φουρανίου είναι ο καφές.
Το φουράνιο έχει όντως βρεθεί δυνητικά καρκινογόνο, αλλά σε πειραματόζωα. Συγκεκριμένα, προκαλεί ηπατοκυτταρικούς όγκους και έχει προταθεί ότι η υπεύθυνη ουσία γι αυτό το αποτέλεσμα είναι ένα προϊόν του μεταβολισμού του φουρανίου, η cis-2-βουτεν-1,4-διόλη. Τα αποτελέσματα αυτά κατέταξαν το φουράνιο στη κατηγορία 2B της Παγκόσμιας Υπηρεσίας Έρευνας Καρκίνου η οποία φέρει το τίτλο «δυνητικά καρκινογόνες ουσίες» (Group 2B – «possibly carcinogenic to humans»). Σύμφωνα με τον επίσημο ορισμό του εν λόγω φορέα:
«Σε αυτή τη κατηγορία κατατάσσονται ουσίες για τις οποίες υπάρχουν περιορισμένες αποδείξεις σχετικά με την πιθανότητα πρόκλησης καρκίνου σε ανθρώπους και όχι επαρκείς ενδείξεις πρόκλησης καρκίνου σε πειραματόζωα.» [πηγή]
Όσων αφορά το φουράνιο λοιπόν, παρότι υπάρχουν μελέτες που δείχνουν τοξικότητα σε πειραματόζωα ο μηχανισμός με τον οποίο επάγει την ανάπτυξη καρκινικών όγκων στα πειραματόζωα είναι άγνωστος ενώ μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν επιδημιολογικές μελέτες που να δείχνουν συσχετισμό μεταξύ έκθεσης στο φουράνιο και ανάπτυξης καρκίνου σε ανθρώπους. [πηγή]
Στο άρθρο αναφέρεται συγκεκριμένα:
Στη συνέντευξη που παρέθεσε, ο Santos, είπε:
«Η προετοιμασία του καφέ σε μια συμβατική μηχανή καφέ φίλτρου δεν είναι η ίδια με αυτή μιας μηχανής espresso λόγω του ότι οι κάψουλες δίνουν διαφορετικές συγκεντρώσεις φουρανίου στο τελικό προϊόν.»
Δεν αναφέρεται λοιπόν πουθενά ότι έχουμε διαφορετική χημική σύσταση στο τελικό προϊόν απλά διαφορετικές συγκεντρώσεις φουρανίου ανάλογα με το τρόπο παρασκευής του καφέ. [πηγή]
Η διαφορά μπορεί να φαίνεται μικρή αλλά δεν είναι. Η χημειοφοβία, δηλαδή ο μη βάσιμος φόβος για κάθε συστατικό με περίεργο χημικό τίτλο ή για άγνωστες ενώσεις που μπορεί να περιέχονται σε ένα εμπορικό προϊόν, είναι σοβαρό πρόβλημα και οδηγεί τους ανθρώπους σε παράλογο φόβο απέναντι σε κάθε ουσία που δε μπορούν να προφέρουν. [πηγή]
Στην έρευνα του Santos, στην οποία αναφέρεται το άρθρο, βλέπουμε ότι οι συγκεντρώσεις φουρανίου στις διάφορες ποικιλίες καφέ που εξετάστηκαν έχουν ως εξής:
-«Κανονικός» καβουρντισμένος καφές (20-146 ng/ml)
-Ντεκαφεϊνέ (14-65 ng/ml)
-Στιγμιαίος καφές (12-35 ng/ml)
Κάψουλες καφέ (117-244 ng/ml)
Όπως βλέπετε οι κάψουλες έχουν όντως πολύ μεγαλύτερη συγκέντρωση φουρανίου συγκριτικά με τις υπόλοιπες πηγές. Ωστόσο στα συμπεράσματα της ίδιας έρευνας αναφέρεται ότι η ποσότητα φουρανίου που καταναλώνεται καθημερινά μέσω του καφέ από αυτές τις κάψουλες υπολογίστηκε σε 0.25 μg/kg για τους άντρες και 0.38 μg/ml για τις γυναίκες με μέσο όρο βάρους και για τους δυο 70 kg και υπολογίζοντας μια κούπα καφέ ως 40ml. Τα ποσά αυτά βρίσκονται πολύ κάτω από την ημερήσια επιτρεπόμενη δόση των 2 μg/kg. Συγκεκριμένα για να φτάσουν αυτή τη ποσότητα θα έπρεπε να καταναλώσουν 30 κούπες espresso μέσα σε μια ημέρα. [πηγή]
Σε πολλά θέματα επιστημονικού περιεχομένου, η ουσία είναι στις λεπτομέρειες και είναι πολύ εύκολο να αλλοιωθεί το νόημα με υπεραπλούστευση της ιστορίας είτε αυτή γίνεται ηθελημένα είτε κατά λάθος. Το σημαντικό είναι να δίνεται η δέουσα προσοχή από τον κάθε αρθρογράφο στην ανάλυση του εκάστοτε θέματος έτσι ώστε να μη παραπλανεί το κοινό δημιουργώντας κλίμα φόβου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html