Ο Ρωμιός αντιμέτωπος με την ωμή πραγματικότητα

[Μόνο η γενναία αυτοκριτική μπορεί να φέρει τη λύση]

Από το βιβλίο του Μίνου Αργυράκη «Η Πολιτεία Έπλεε Εις την Μελανόλευκον» (Θεμέλιο, 1963)

Του σχολιαστή μας ΓιάννηΟ Ρωμιός ζει μέσαστον κόσμο του φαντασιακού του. Όλα είναι τακτοποιημένα. Είναι απόγονος ένδοξων προγόνων, των οποίων τα διανοήματα όχι μόνο αγνοεί, αλλά σιχαίνεται και να πιάσει απλώς στα χέρια του, έργα τους, τα οποία οι κουτοευρωπαίοι έχουν περί πολλού. Διαθέτει μοναδικό DNA, το οποίο περιέχει υλικό που δεν

απαντάται σ’ άλλους λαούς (από έρευνες Ρώσων επιστημόνων…). Έχει την αμετάφραστη σ’ άλλες γλώσσες, λέξη, «φιλότιμο». Είναι τετραπέρατος. 

Έχει την μόνη αληθινή θρησκεία: την Ορθοδοξία. Απαιτεί από τους δανειστές του, να του διαγράψουν το χρέος, διότι έγινε κάτω από απεχθείς όρους. Σάμπως, οι δανειστές του είπαν ή δανείζεσαι ή σε βομβαρδίζει το ΝΑΤΟ. Θεωρεί ότι ζει στην ωραιότερη χώρα, την οποία καταστρέφει συνεχώς και ανελέητα, αλλά ταυτόχρονα ισχυρίζεται ότι οι ξένοι την επιβουλεύονται και θέλουν να την αγοράσουν για ένα κομμάτι ψωμί. 

Βαυκαλίζεται, πως τα σκληρά μέτρα των μνημονίων, είναι η απόδειξη ότι υπάρχει ένα ύπουλο και καταχθόνιο σχέδιο, εναντίον της Ορθοδοξίας και της Ελλάδος. Και ο μακροσκελής αυτός κατάλογος, τέτοιων φαντασιώσεων δεν έχει τέλος.

Πόσο ψέμα, για να αποφύγει την αλήθεια! Μία αλήθεια που λέει με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο, πως η Ρωμιοσύνη και μόνο αυτή ευθύνεται για την κατάντια της. Δεν χωράει αμφιβολία, ότι η Ρωμιοσύνη έχει κι άλλα βέλη στην φαρέτρα της φαντασίωσης της, ώστε να αντιμετωπίσει την αλήθεια. Όμως, κάτι αλλάζει!.. Οι εκβιασμοί προς την Ευρώπη (δραχμή, 

Grexit κλπ), δεν αποδίδουν. Ήδη, ασύνειδα άρχισε να νιώθει μία δυσαρέσκεια προς τον εαυτό της, καθώς υποψιάζεται ότι τα πράγματα δεν εξελίσσονται έτσι όπως ήθελε. Ότι πιθανόν, συμβαίνει κάτι άλλο, για το οποίο δεν είχε την παραμικρή ιδέα και κινδυνεύει να «πιαστεί στον ύπνο».

 Οι αδαείς «πολίτες» αυτής της χώρας, βρίσκονται σε μία κατά μέτωπο πορεία σύγκρουσης με την ιστορική αλήθεια και όσο και αν προσπαθήσουν είναι αδύνατον να αλλάξουν κατεύθυνση, για να την αποφύγουν. Αργά ή γρήγορα, θα βρεθούν αντιμέτωποι μαζί της και θα είναι μία οδυνηρή εμπειρία που θα προκαλέσει πολλές παρενέργειες.

 Ίσως όμως να αποτελέσει και μία πρώτης τάξεως ευκαιρία, για αυτοΐαση από τις διαστρεβλώσεις της, που συνίστανται κυρίως, στην ιστορική αμνησία, στην μεταφυσική και στην μακραίωνη προσφυγή σε μία πολιτική παρωδία.

https://roides.wordpress.com/2017/03/02/2mar17/