Η χώρα των τρελών (μέρος Α΄)

Έχει μέρες τώρα που έχω χαθεί μέσα στα δικά μου σκοτάδια, μέσα στα δικά μου μονοπάτια της μοναξιάς, μέσα στα δικά μου ανθρώπινα ιδανικά, μέσα στους δικούς μου ηθικούς κώδικες, μέσα σε συναισθήματα που ταράξανε την ψυχή μου.

Ταλαιπωρήθηκα αφάνταστα από την οργή μου προς την πολιτική κατάσταση της χώρας μου, θόλωσαν τα μάτια μου από θυμό βλέποντας την κατάντια της (άλλοτε) Ελληνικής βουλής και απογοητεύτηκα από την (κοινωνία) που ακόμη συντηρεί αυτό το σκηνικό θανάτου και το κάνει  ελπίζοντας.

Για τους πολιτικούς λίγα έχω να πω και θα τα πω για να ξεκαθαρίσω την θολούρα που προκαλούν στην ζωή μου ......

Όποιος είναι με τον λαό ας βάλει το τζινάκι του (αν έχει κανά ξεχασμένο στην γεμάτη με κουστούμια βουλευτική του ντουλάπα), ας παραιτηθεί από αυτό που  λένε οι ίδιοι τους δηλαδή  χουντικό καθεστώς και ας περπατήσει μαζί μας.

Τα περί κανονισμών, τα περί συντάγματος, τα περί νομιμότητας, τα περί δημοκρατίας ας τα πούνε στον καθρέφτη τους το πρωί που χτενίζονται και στολίζονται για να πάνε στην δουλεία τους.

Δεν χρειάζομαι καμία πολιτική παράταξη για να μου θυμίσει τον πατριωτισμό μου (είδη υπηρέτησα και την μαμά πατρίδα και μάλιστα και την δεύτερη μου πατρίδα την Κύπρο και θυμάμαι πολύ καλά τον όρκο που έδωσα όταν έλεγα μέχρι τελευταίας  ρανίδος του αίματος μου).Αν είναι πατριώτες ας παραιτηθούν από κάθε βουλευτικό τους αξίωμα. 

Δεν χρειάζομαι καμία αριστερά και κανέναν κομμουνιστή να μου θυμίσει πως αν τον πλούτο τον παράγει ο εργάτης τότε γιατί είμαστε όλοι φτωχοί; Ναι σπίτι μου είναι όλη η γη αλλά έχω την πατρίδα μου και μέσα σε αυτήν έχω το σπιτάκι μου, την δουλειά μου, την οικογένεια μου, τους φίλους μου και δεν ανέχομαι κανέναν νταβά στον ιδρώτα μου. Αν ενδιαφέρονται για τους εργάτες ας παραιτηθούν  από το βουλευτικό τους αξίωμα και ας γίνουν εργάτες.

Για τους μεν και τους δε, που τόσο πολύ προσπάθησαν να χτίσουν ένα κράτος μετά το ΄74 και τόσο πολύ θέλησαν να μας πείσουν ότι ανήκουμε στην δύση ή  ανήκουμε στην ανατολή, το μόνο που κατάφεραν είναι να χτίσουν μία χούντα που θα την ζήλευε και ο ίδιος ο χίτλερ. Ας κοιτάξουν να σώσουν το τομάρι τους εεε το κουφάρι τους ήθελα να πω γιατί ακόμη και το τομάρι έχει έστω και κάποιες φορές αναλαμπές ηθικές, έχει τέλος πάντων λίγη τσίπα επάνω του.

Όσο για τους δύο που φλερτάρουν με το κεντροδεξιά και κεντροαριστερά ας δούνε λίγο αν έρχομαι από την γωνία...

Είναι δυνατόν να μιλάς κατά της νέας τάξης πραγμάτων και να θεωρείς ακόμη εθνάρχη εκείνον με τα φρύδια; 

Είναι δυνατόν (για τον άλλον) να έχεις μούτρα για επανάσταση; είδες καθόλου τον Τσάβες τι φάτσα έχει; 

και τώρα θα μου πείτε μα καλά όλοι τους προδότες είναι;

και τώρα θα μου πείτε και τότε ποιόν να πιστέψουμε;

και φυσικά θα μου πείτε ποια είναι η λύση;

συνεχίζεται.......

Άκης κουστουλίδης