Οι "Αλίκες" στη χώρα (ή τις χώρες) των κάθε λογής ιατρικών "θαυμάτων"

 Μια επισήμανση:

Ο ιός είναι μια πάρα πολύ απλή, στοιχειώδης μορφή ζωής, που μάλλον δεν πρέπει καν να θεωρείται έμβιο ον. Διότι δεν μπορεί να ζήσει αυτόνομα. Έχει ένα ημιτελές DNA (ή ψευδοDNA) και προσκολλάται παρασιτικά, ώστε να καταφέρει να υπάρξει, στα υγιή κύτταρα ενός έμβιου οργανισμού, μεταλλάσοντάς τον με το "ψευδοDNA" του. Αντίθετα, το μικρόβιο είναι ένας έμβιος οργανισμός, μονοκύτταρος, που διακρίνεται απ'όλα τα χαρακτηριστικά της ζωής, όπως το γεγονός ότι θρέφεται (αντίθετα με τον ιό). Ο όρος αντι-βιοτικό προέρχεται από τη σύνθεση των λέξεων "αντί" και "βίος"(ζωή), πρόκειται δηλαδή για φαρμακευτική αγωγή που χορηγείται για να καταπολεμήσει ένα έμβιο ον, όπως είναι τα μικρόβια ή τα βακτήρια. Η χορήγηση λοιπόν αντιβιοτικών για την καταπολέμηση ιώσεων (ο όρος αυτός προέρχεται φυσικά από τον ιό) είναι τελείως λανθασμένη πρακτική, αν και παρατηρείται συνεχώς να συμβαίνει. Ο ιός ΔΕΝ αντιμετωπίζεται με αντιβίωση, κάνει τον κύκλο του και περνάει και δύναται να ενεργήσεις μόνο ανακουφιστικά (και όχι με τη χορήγηση αντι-βιοτικών) όσον αφορά τα συμπτώματα. Οποιοδήποτε γιατρό κι αν ρωτήσεις, που δακρίνεται από σοβαρότητα και ειλικρίνεια, να σου επιβεβαιώσει αν πραγματικά υπάρχουν αντι-ιικά φάρμακα, ίσως και να γελάσει μέχρι δακρύων...

(Να ένα διαφωτιστικό άρθρο για τη διαφορά ιών και μικροβίων:  Μικρόβια και ιοί )

Μια αφήγηση "ιατρικής αστοχίας":

Την παρακάτω ιστορία μου τη μετέφερε ένας φίλος, του οποίου ο πατέρας ήταν γνωστός με ιδιοκτήτη (που και αποτελεί το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας μας) μίας ονομαστής επιχείρησης εστίασης στα νότια προάστια της πρωτεύουσας, η οποία πλέον έχει κλείσει. Ο κύριος λοιπόν αυτός εμφάνισε κάποτε ένα ογκίδιο στο σβέρκο και ανήσυχος απευθύνθηκε στο εγχώριο ιατρικό σύστημα όπου και του έκαναν βιοψία. Όταν οι "ειδικοί" είδαν τα αποτελέσματα της βιοψίας του είπαν ότι δυστυχώς πρόκειται για καρκίνο και πρέπει να ξεκινήσει άμεσα χημειοθεραπεία. Ο άνθρωπός μας όμως, που είχε και χρήματα να διαθέσει, αρνήθηκε να υποβληθεί σε αυτή την πολύ επώδυνη δοκιμασία (περί τούτου: Η ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ("must read") και Η Χημειοθεραπεία Θεραπεύει και… η Γη Είναι Επίπεδη και Η Χημειοθεραπεία υπεύθυνη για τις μεταλλάξεις του DNA) και αποφάσισε να πάει για περαιτέρω εξετάσεις στην Αγγλία. Στο νοσοκομείο εκεί έδειξε τα αποτελέσματα της βιοψίας στον ιατρό που τον ανέλαβε, λέγοντάς του από πριν ότι δυστυχώς πάσχει από την "επάρατη νόσο". Ο ιατρός απάντησε ότι αυτό θα το κρίνει ο ίδιος και αφού είδε προσεχτικά τους δείκτες που αναγράφονταν στο έγγραφο της βιοψίας (δεν γνωρίζω αν του έκαναν κι άλλες εξετάσεις), του έδωσε μια αντιβίωση που έκρινε κατάλληλη, λέγοντάς του πως δεν έχει τίποτε το σοβαρό παρά μία αντιμετωπίσιμη κύστη και τον έστειλε σπίτι του. Ο άνθρωπος συνέχισε ομαλά τη ζωή του και ο "παραλίγο καρκινικός όγκος" κατέληξε να αποτελεί την ανάμνηση μιας δυσάρεστης ταλαιπωρίας που έληξε όμως με τον πλέον ευχάριστο τρόπο. Απορία δική μου: αν συμμορφωνόταν με τις αρχικές ιατρικές υποδείξεις κι έμπαινε μέσα για χημειοθεραπεία, η περιπέτειά του θα είχε την ίδια ευτυχή κατάληξη;

(Κατά  πρώτο λόγο: Αυτό όμως που συμβαίνει στην απόλυτη  διάλυση της  λεγόμενης δημόσιας Υγείας στην Ελλάδα των "μνημονιακών υποχρεώσεων" είναι σοκαριστικό και δεν έχει προηγούμενο, με ιστορίες καθημερινής τρέλας και δυστυχίας:  Η "ευταξία" στο ζωτικό χώρο του βασικότατου αγαθού της "δημόσιας" "δωρεάν" "Υγείας"  Κι εδώ οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τον αγώνα δρόμου με έλλειψη και σε στοιχειώση μέσα λόγω περικοπών, τις εξαντλητικές διπλοβάρδιες και όλη την ομολογουμένως μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλει το ανεπαρκές ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό για να ανταπεξέλθει σε άνισες καταστάσεις...)

(Κατά δεύτερο λόγο: Δεν είναι καθόλου τυχαία η υψηλή ποιότητα παροχής ιατρικών υπηρεσιών στην Αγγλία, μιας και το ιατρικό της σύστημα αποκομμίζει μεγάλα οφέλη από αυτό που αποκαλείται "ιατρικός τουρισμός". Αρκεί λεφτά να έχεις και μέχρι και "θαύματα" μπορεί να ελκύσεις - αλλά αν δεν έχεις παχυλούς λογαριασμούς ή καθόλου; Χμ! Πάμε παρακάτω...)

Μια τελευταία χαρμόσυνη είδηση (αν φυσικά σου περισσεύουν τα χρήματα-μην τρελαθούμε κιόλας):

Ανακοινώθηκε επίσημα από την ελβετική εταιρεία Novartis μια ιδιαιτέρως αποτελεσματική θεραπεία με το όνομα Kymriah, η οποία εγκρίθηκε κι από τον Oργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), κατά μιας ιδιαίτερα επιθετικής μορφής λευχαιμίας. Της λεγόμενης B κυτταρικής οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας, που μέχρι σήμερα παρέμενε ανθεκτική σε συμβατικές θεραπείες ή παρουσίαζε ανεπιθύμητη υποτροπή. Η ανησυχητική παρενέργεια; Κοστίζει μόνο... 475 χιλιάδες δολάρια!!Η εταιρεία βέβαια έσπευσε "να καθησυχάσει" τους πένητες, άνεργους, ημιαπασχολούμενους, ανασφάλιστους, φτωχοδιαβόλους ασθενείς ( σε ολόκληρο τον κόσμο, που βιάστηκαν να χαμογελάσουν στο πρώτο άκουσμα περί παρασκευής της θεραπείας μέχρι που άκουσαν και τη συνέχεια για το πέρασμα απ'το ταμείο). Λέγοντας ότι "θα βοηθήσει τους ασθενείς που δεν διαθέτουν ασφάλεια ή έχουν ελλειπή ασφάλιση". Απορία: πώς θα το κάνει άραγε; μέσω διακανονισμού και εξόφλησης σε πολλές-πάρα πολλές δόσεις; θα βοηθήσει προς την ταχύτατη διαδικασία υποθήκευσης όποιων σοβαρών περιουσιακών στοιχείων διαθέτει ο ασθενής (πχ ένα σπίτι); πώς; Πάντως "προτεραιότητα έχει η ανθρώπινη ζωή", "όλα τ'άλλα τακτοποιούνται αργά ή γρήγορα", σωστά;

Σχετικό άρθρο: Θεραπεία ορόσημο κατά της λευχαιμίας

Βρε, μπας και έχουμε γίνει οι "Αλίκες" στη χώρα (ή τις χώρες) των κάθε λογής ιατρικών "θαυμάτων";