Ο Προφήτης Μαλαχίας είναι μυθολογικό πρόσωπο της Παλαιάς Διαθήκης που φέρεται να συνέγραψε και το ομώνυμο βιβλίο, το τελευταίο των κανονικών της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά και της Εβραϊκής Βίβλου (Τανάκ).Και ο ανθελληνισμός της Ρωμιοσύνης καλά κρατεί!!Οι Ανθέλληνες δεν γιορτάζουν τους Έλληνες ήρωες αλλά τους άπλυτους Εβραίους ψευτοπροφητες!!Μετά οι Ορθόδοξοι

Ρωμιοι με απίστευτο θράσος δηλώνουν ........Έλληνες!!

Το όνομα «Μαλαχίας» ερμηνεύεται ως «αγγελιαφόρος Μου» (δηλαδή «αγγελιαφόρος του Γιαχβέ»), που πιθανόν έτσι να αποτελεί και ψευδώνυμο του συγγραφέα του ομώνυμου βιβλίου. Ως Προφήτης συγκαταλέγεται στους λεγόμενους «ελάσσονες Προφήτες» ή «μικρούς Προφήτες» και φέρεται ως ο τελευταίος αυτών. Σύμφωνα με τις εξιστορήσεις του βιβλίου του, που χρονολογείται στην περίοδο 460 μέχρι 430 π.Χ., εικάζεται ότι άκμασε αυτήν την περίοδο, ή λίγο αργότερα. Ιστορικά, (κατά σύμφωνη γνώμη μελετητών), φέρεται περίπου 80 χρόνια αφότου οι Προφήτες Αγγαίος και Ζαχαρίας παρακίνησαν τον Ιουδαϊκό λαό στην ανέγερση του Νέου Ναού, κατά τη λεγόμενη περσική περίοδο, χωρίς όμως ν΄ αναφέρεται η ανοικοδόμηση του Ναού.
Την εποχή εκείνη γενικά οι Ιουδαίοι περνούσαν δύσκολους καιρούς έναντι της υποσχόμενης από τον Γιαχβέ «ευημερίας», με συνέπεια να φέρονται ενάντια προς τους Προφήτες θεωρώντας ότι τους είχαν εξαπατήσει, αλλά και κατά του θεού τους που τους είχε απογοητεύσει. Συνέπεια αυτών ήταν να στραφούν προς την ειδωλολατρία με μία αυξανόμενη τάση αδιαφορίας στα πάτρια και τα πρότυπα εκείνα που τους είχε ορίσει ο Γιαχβέ. Γενικά το μήνυμα του Μαλαχία βασίζεται στις απαιτήσεις του Θεού από τον «περιούσιο λαό» του που εξακολουθούν να υφίστανται.
Τέλος σημειώνεται ότι είχε και δύο αδελφούς που έφεραν τα ονόματα Ναθαναήλ και Ιωσίας και ότι πρέπει να έζησε στην μυθολογική εποχή  Έσδρα και Νεεμία. Καυτηριάζοντας δε στους λόγους του τους Λευίτες, ως ανάξιους για να προσφέρουν θυσίες στον Γιαχβέ, διαφαίνεται ότι γνώριζε «εκ των έσω» πολλά, που συνηγορούν στην άποψη ότι πρέπει να ήταν Λευίτης.