γράφει ο Σωτήρης Αθηναίος
Ερώτηση : Ποιο έτος γεννήθηκε, κάποιος που πρωτοείδε το φως, πριν 2000 χρόνια; Απάντηση: Μα, φυσικά, το 759 Και αυτό γιατί μέχρι το 527μ.Χ. η χρονολογική αρίθμηση (στη Ρωμαική Αυτοκρατορία)* δεν άρχιζε από τη γέννηση
του Χριστού, αλλά από την ίδρυση της Ρώμης (753 a.u. c. anno urbis conditae , μτφ: από την ίδρυση της Ρώμης).
Το 527 μ. Χ. ένας μοναχός από τη Σκυθία, που ζούσε στη Ρώμη, ο Διονύσιος ο
Μικρός (Dionysius Exiguus), υπολογίζει για πρώτη φορά το χρόνο της γέννησης του Χριστού και προσδιορίζει το 753 a.u.c. Ο Διονύσιος αποφασίζει να ορίσει το έτος της γέννησης του Χριστού ως έτος 1μ.Χ. Απ΄ εδώ και πέρα όλες οι χρονολογίες, πριν και μετά τη γέννηση του Χριστού, είναι αποτέλεσμα της (αυθαίρετης) καταμέτρησης που έκανε ο Διονύσιος. 'Ομως, ο υπολογισμός που έκανε ο Διονύσιος για τη γέννηση του Χριστού, αποδείχτηκε λανθασμένος.
Σήμερα, γνωρίζουμε ότι ο Ηρώδης (στη διάρκεια της βασιλείας του γεννήθηκε ο Χριστός), πέθανε το 4π.Χ. Οι Ιστορικοί και οι Αστρονόμοι υπολογίζουν ότι ο Χριστός γεννήθηκε ανάμεσα στο 7 - 4 π.Χ. (αν ακολουθήσουμε το ισχύον ημερολόγιο) Στους υπολογισμούς του Διονυσίου δεν υπάρχει, επίσης, το έτος 0, γιατί απλούστατα ο αριθμός 0 ήταν άγνωστος στο Διονύσιο. Η Δυτική Ευρώπη θα γνωρίσει το μηδέν αρκετούς αιώνες αργότερα (ΧΙΙΙ αιων., κυρίως, μέσω του Fibonacci Λεονάρντο της Πίζας).
Οι απόψεις του Διονύσιου επιβλήθηκαν σε όλη τη Δ. Ευρώπη από το Κάρολο το Μέγα ή Καρλομάγνο (742 - 814) δύο αιώνες αργότερα.
Συμπληρώνει ο Νίκος Σάμιος:
*Στην Ελλάδα, η κοινή χρονολόγηση ξεκινούσε με την Ολυμπιάδα, από την πρώτη γραπτή (οι προηγούμενες Ολυμπιάδες χάνονται στο βάθος του χρόνου) αναφορά η οποία έγινε (5ος αιώνας π.χ.χχ) από τον Ιππία απο την Ηλεία (Ιππίας ο Ηλείος) ο οποίος και συνέταξε κατάλογο των νικητών όπου και καταγράφεται σαν πρώτος καταγεγραμμένος Ολυμπιονίκης, το έτος 776 π.χ.χ. ο  Κόροιβος από την Ηλεία.
Διαβάστε επίσης:
Αρχή Ολυμπιακών αγώνων: 776 π.Χ. ή 884 π.Χ .... ή μήπως ακόμα αρχαιότερη;
Του Μ. Καλόπουλου
Μετα τον διαπιστομενο διογμο της γνωσης και των βιβλίων Θα αναφέρω ένα μικρό παράδειγμα, που δείχνει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε προκείμενου με τα λιγοστά στοιχεία που απέμειναν, να ορίσουμε γεγονότα παγκόσμιου ενδιαφέροντος, όπως π.χ. την ιστορική γέννηση της ολυμπιακής ιδέας. Όλοι γνωρίζουν ως έναρξη της πρώτης (καταγεγραμμένης) Ολυμπιάδας το έτος 776 π.Χ. στην Ολυμπία. Λίγοι γνωρίζουν όμως, ότι αυτή ήταν η 28η Ολυμπιάδα!
Το ιδιαίτερο δε συμβάν που έθεσε την ολυμπιάδα αυτή στην αφετηρία της ολυμπιακής ιδέας, ήταν το γεγονός ότι απλώς από τους αγώνες αυτούς και εντεύθεν, οι Έλληνες κατέγραφαν επιμελώς τα ονόματα των ολυμπιονικών! Αυτό θεωρήθηκε τόσο σημαντικό, ώστε κατά την αρχαιότητα έγινε αφετηρία χρονολογήσεων...! Η έναρξη λοιπόν της Ολυμπιακής ιδέας, φαίνεται πως ξεκίνησε πολλά χρόνια νωρίτερα στην εποχή του Λυκούργου. Αυτό δε, προκύπτει από έναν χάλκινο εγχάρακτο δίσκο «τον Ιφίτου δίσκον»[1] όπως τον ονομάζει ο Παυσανίας (Ηλιακά 5.20.1) τον οποίο είδε ο ίδιος στην αρχαία Ολυμπία. Με βάση δε τα βασιλικά ονόματα (Ιφίτου και Λυκούργου) επί του δίσκου, και των υπόλοιπων ιστορικών αναφορών περί ιερής ειρήνης: «ιερής εκεχειρίας» μεταξύ τους, φαίνεται πως ο ολυμπιακός αυτός δίσκος, όριζε με σχετική ακρίβεια την αληθινή εναρκτήρια χρονολογία, μεταθέτοντας την έναρξη των Ιέρων ολυμπιακών αγόνων, στον χώρο της Ολυμπιάς κατά 118 χρόνια ενωρίτερα! Περί του ολυμπιακού αυτού δίσκου και σημαντικές ακόμα γενέθλιες λεπτομερές του ιερού τόπου της Ολυμπίας αναφέρουν: Αριστοτέλης απόσπασμα 8.44.533 και Πλούταρχος «Λυκούργος»1.1.9. Φαίνεται λοιπόν πως η πραγματική εναρκτήρια χρονολογία των ολυμπιακών αγώνων στην Ολυμπία, βρίσκετε αν στην γνωστή μας χρονολογία 776 π.Χ. προσθέσουμε 108 χρόνια, δηλαδή 27 ακόμα ολυμπιάδες, 27Χ4=108), για τις οποίες δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα, αφού δεν ετηρήθησαν γι' αυτές γραπτά αρχεία, ή λόγω "σωτηριακών" εμπρησμών, δεν έφτασαν ποτέ στα χέρια μας άλλες γραπτές αναφορές!01.jpg
Μόνο έτσι φτάνουμε στην έναρξη των ιερών αγώνων της ειρήνης, δηλαδή της αρχικής Ολυμπιάδος, στο έτους 884 π.Χ.!!! [2] Βέβαια όλα αυτά τα πολύ εντυπωσιακά και άκρως ενδιαφέροντα, χρίζουν πράγματι περαιτέρω έρευνας και τεκμηρίωσης! Αλώστε η ολυμπιακή ιστορία πρέπει να είναι κατά πολύ ακόμα αρχαιότερη, μιας και ξεπερνά κατά πολύ ακόμα και αυτούς τους χρόνους του Τρωικού πολέμου, αφού ο Πολυδεύκης ένας εκ των Διοσκούρων που συμμετείχε στην Αργοναυτική εκστρατεία, ήταν Ολυμπιονίκης πυγμάχος: «ο πυκτεύων Πολυδεύκης» Παυσανίας «Ηλιακά».(5.8.4) Το εντυπωσιακότερο μάλιστα όλων είναι, όπως μας πληροφορούν άλλες πήγες, ότι οι Ολυμπιακοί αγώνες προς τιμήν της «μητέρας των Θεών Γαίας», (ή Ρέας) χάνονται με διάφορες παραλλαγές ακόμα περισσότερο στα βάθη καμπόσων χιλιετιών!
Ο Παυσανίας ξανά στα Ηλιακά του, εξηγεί ότι πολύ πριν απ' αυτή την ανακήρυξη της Ολυμπίας σε ιερό χώρο αγώνων: «ο τόπος ήταν ήδη ιερός απ' την εποχή του χρυσού γένους[3]... έλεγαν μάλιστα ότι εδώ πάλεψε ο Δίας με τον ίδιο τον πατέρα του τον Κρόνο για την βασιλεία και τον νίκησε... (αυτή είναι μια άλλη εξαιρετικά εντυπωσιακή εκδοχή διάδοχης Κρόνου και Διός, για την οποία ελάχιστα γνωρίζουμε!) μεταξύ δε των άλλων αναφέρεται ότι και ο Απόλλωνας νίκησε στον δρόμο (αγώνα δρόμου) τον αδελφό του Ερμή και στην πυγμαχία τον Άρη»! Παυσανίας ΗΛΙΑΚΑ 7.6-10 Φαντασθείτε το! Οι "θεοί" των Ελλήνων κατά την εκδοχή αυτή, ήταν θεο-βασιλείς και μάλιστα Ολυμπιονίκες! Χάνονται λοιπόν οι ιστορίες των Ελλήνων, στους ατέλειωτους χρόνους του μύθου! Κάποτε λοιπόν, πολύ πριν χτίσουμε "Παρθενώνες", και ολόχρυσες βιβλιοθήκες, φαίνεται πως εμείς τα παιδία της Μεσογαίας... ξέραμε να τιμούμε την αξιοσέβαστη «Μάννα Γη» την «Γαία»... με τέτοιους ανεπανάληπτους θεσμούς ειρήνης! Όλα αυτά όμως και αμέτρητα αλλά παγκόσμιου ενδιαφέροντος ιστοριο-μυθολογικά στοιχεία, που θα μπορούσαν να αναστήσουν το ένδοξο παρελθόν μας, χάθηκαν για πάντα στους βανδαλισμούς κάποιων θερμοκέφαλων "σωτήρων", που χωρίς ίσως να το ξέρουν, έγιναν το διαμελιστικό σπαθί στο χέρι του Αβραάμ, για τον διαμελισμό του έθνους των Ελλήνων, και η πυρπολιτική δάδα για τον ολοσχερή καυτηριασμό κάθε δυνατότητας επανένωσής τους.
Απόσπασμα από άρθρο του Μ. Καλόπουλου: «Το ολυμπιακό ιδεώδες και το μεγαλείο του ελληνικού πνεύματος», που δημοσιεύτηκε στις 24/6/99 στο Περιοδικό PELOPONNESIAN UNION OF AMERICA σελ.29-31