Για να μπορέσεις να σηκώσεις την ευθύνη πρέπει αναγκαστικά (προηγείται) να μην είσαι έρμαιο

Ένας ναρκομανής ευθύνεται για την πορεία που είχε η ζωή του; Ευθύνεται λέμε, αφού μόνος του το επέλεξε, δεν του έβαλε κανένας το μαχαίρι στο λαιμό! Και άρα, αφού ευθύνεται, είναι υποχρεωμένος να σηκώσει όλο αυτό το (ασήκωτο) βάρος της «επιλογής» του…


Υπάρχει (μήπως) κάποιος ΛΟΓΟΣ που ο άνθρωπος αυτός «επέλεξε» να μπλέξει με τα ναρκωτικά; Σίγουρα υπάρχει, όλοι το αναγνωρίζουμε, αλλά δεν θεωρούμε σωστό να ρίξουμε στον λόγο την ευθύνη! (Δεν φταίνε για όλα οι γονείς, πια!!! Έχει νου και κρίση ο άνθρωπος, ας σκεφτόταν ΚΑΘΑΡΑ και να επέλεγε διαφορετικά! Μάλιστα…)

Η καταστροφή του ανθρώπου δεν έγινε από τα ναρκωτικά και μετά. ΠΡΙΝ από τα ναρκωτικά ήταν κατεστραμμένος και γι’ αυτό (έπεται!) βρήκε διέξοδο σε αυτά.

Για να δουλεύει το – από φύση μας – προσόν, του νου και της κρίσης, και μάλιστα καθαρά, θα πρέπει αναγκαστικά να μην έχει καταστραφεί.

Αλλά ας δούμε κάτι άλλο. Αν πεις σε έναν ναρκομανή «ήταν δική σου επιλογή, σήκωσε το βάρος της ευθύνης σου» θα το δεχτεί; Δεν θα το δεχτεί! ΟΧΙ επειδή είναι αδύναμος, ΟΧΙ επειδή θέλει να την σκαπουλάρει, αλλά γιατί…. (κατά μία έννοια) έχει δίκιο! Κατά μία έννοια δεν είναι δικό του το φταίξιμο..

Ένας άντρας που βαράει τη γυναίκα του, δεν νομίζει ότι φταίει ο ίδιος! Αν δεν τον προκαλούσε (λέει) δεν θα την έδερνε! Φυσικά και είναι κουφή η σκέψη του, αλλά πάμε να δούμε γιατί την έχει, γιατί αυτό πιστεύει αυτός που το κάνει.

Γιατί είναι μωρό..

Τα μωρά άγονται και φέρονται από τους άλλους και τις συνθήκες. Όταν μεγαλώσει ο άνθρωπος (κανονικά) αφήνει τις συνθήκες κατά μέρος και επιλέγει ανεξάρτητα, ανεπηρέαστος. (Πόσοι από εμάς τους «ενήλικες» το κάνουμε αυτό;;)

Ένας δημόσιος υπάλληλος ΠΟΥ ΣΥΝΑΙΝΕΙ λέει «δεν φταίω, εντολές εκτελώ», διαφέρει σε κάτι από τον ναρκομανή; Έχει νου και κρίση ο δυ, μπορεί να δει ΚΑΘΑΡΑ, μπορεί επιλέξει ανεξάρτητα από τις συνθήκες, και χωρίς να ρίχνει το βάρος σε αυτές; (Άλλη ερώτηση: ) Αν δεν διαφέρει από τον ναρκομανή, γιατί ο δυ στα μάτια μας μοιάζει φυσιολογικός άνθρωπος, ενώ ο ναρκομανής προβληματικός που ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ;;;;; Ο δυ δεν κρατά ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ κατακριτέα στάση; Γιατί εκείνος είναι κύριος, έξυπνος, μάγκας και ο άλλος είναι σκουπίδι;;;; (Εύκολο θυματάκι ο ναρκομανής ε; Να κουνάμε σ’ αυτόν το δάχτυλο και/για να βγαίνουμε εμείς λάδι! ΟΠΟΙΟΣ άγεται και φέρεται από τους άλλους και τις συνθήκες βρίσκεται ακριβώς στο ίδιο επίπεδο με τον ναρκομανή! Το δάχτυλο ας αρχίσει να το κουνά ΠΡΩΤΑ στον εαυτό του.)

Πάμε στο σημαντικό. Σε όποια ηλικία έφαγε ο άνθρωπος το πλήγμα, σ’ αυτή την ηλικία θα μείνει και ως ενήλικας (στα 3 το έφαγε, σαν τριών ετών θα φέρεται όταν «ενηλικιωθεί», στα 12, σαν δώδεκα κοκ.) και θα φέρεται ως 3 και 12 μέχρι να πεθάνει, ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ αποφασίσει να ψάξει να βρει αυτό που δεν τον αφήνει να ενηλικιωθεί, κι αφού το βρει να το αντιστρέψει, κι αφού το αντιστρέψει, τότε (ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ, με καμία άλλη διαδικασία δεν θα το επιτύχει), ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ.

Κι αν μεγαλώσει θα ΕΠΙΛΕΓΕΙ και δεν θα είναι έρμαιο. Κι αν καταφέρει να (ΚΑΝΟΝΙΚΑ) επιλέγει, τότε (ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ, σε καμία άλλη περίπτωση), ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ, θα δύναται, να σηκώσει την ευθύνη των πράξεών του.


Υ.Γ. Όλους αυτό που περισσότερο μας κόφτει είναι να αναλάβει ο άλλος τις ευθύνες του. Μα χειρότερο είναι να είναι έρμαιο!!!! Αυτο θα έπρεπε περισσότερο να μας νοιάζει, και ΜΟΝΟ εκεί θα έπρεπε να εστιάζουμε.