Ένα ερωτικό επίγραμμα από τη Ρόδο σε Όστρακο

Η αγάπη ως βάρος και άλλοι "δαίμονες". Αυτό είναι το θέμα σε ένα επίγραμμα που βρέθηκε σε ένα Όστρακον που αποκαλύφθηκε στη Ρόδο και χρονολογείται στον 2ο αιώνα π.Χ.. Οι μελετητές Αναστασία Δρελιώση -Ηρακλείδου και ο Νίκος Λίτινας

(Πανεπιστήμιο Κρήτης) μελέτησαν την επίγραμμα .

Κατά τη διάρκεια ανασκαφών σε οικόπεδο στο κεντρικό νεκροταφείο της Ρόδου, ένα βαθύ γέμισμα από μαύρη γη με στοιχεία καύσης είχε διερευνηθεί παλιότερα. Περιείχε διαλυμένασκελετικά υπολείμματα, πήλινες λάρνακες, θραύσματα αγγείων, ενσφράγιστες λαβές αμφορέων, πολλά μικρά αντικείμενα και ένα μεγάλο αριθμό οστράκων. Όλα φαίνεται

να μεταφέρθηκαν εκεί από αλλού για να εγκατασταθούν κάποιοι στην περιοχή κατά πάσα πιθανότητα μετά από μια φυσική καταστροφή. Όσον αφορά το περιεχόμενο των ενεπίγραφων κείμενων , εκτός από ένα λογοτεχνικό Όστρακον, όλα τα άλλα όστρακα είναι σε αναμονή για την έκδοση τους .Με βάση τα στοιχεία παλαιογραφίας το Όστρακον μπορεί να χρονολογηθεί στο τέλος του τρίτου και το πρώτο μισό του δεύτερου αιώνα π.Χ. Η γραφή δεν έχει πνεύματα, τόνους και άλλα διακριτικά.

Μερικά φωνολογικά στοιχεία δικαιολογούνται ως τοπικά γλωσσικά χαρακτηριστικά. Από τις Γραμμές 1-10 διατηρούνται δύο ελεγειακά δίστιχα και στις γραμμές 11-14 περιέχουν ένα πεντάμετρο και ένα ελλιπές εξάμετρο. 

Το περιεχόμενο του επιγράμματος είναι ότι Γλυκήρα, ίσως εταίρα εκ Σάμου, κατάφερε να απελευθερωθεί από τον έρωτα της με τον όρκο να αφιερώσει μια ζωγραφιά μιας παννυχίδας δηλαδή μιας ολονύκτιας εορτής ίσως θρησκευτικής που είχε λάβει χώρα σε κάποια περίσταση. Τώρα, μια θεότητα η οποία ζήτησε ένα θίασο ,παραπέμπει στην θεότητα του Διονύσου , που προσφερόμενος θα πρέπει επίσης να λειτουργήσει ως μια λύση από τον έρωτα για τον Παπυλίδη . Ωστόσο, το είδος του θιάσου και ο τρόπος που είναι αφιερωμένος δεν είναι σαφείς. Επίσης, υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που αφορούν τα αντίστοιχα στοιχεία μεταξύ των δύο ιστοριών της Γλυκήρας και του Παπυλίδη . Επειδή λείπουν στίχοι ή οι στίχοι πιθανά έχουν αντιστραφεί, δεν είναι βέβαιο αν το κείμενο αποτελείται από ένα ή δύο διαφορετικά επιγράμματα. Στην πρώτη περίπτωση, το πιθανότερο είναι ότι το επίγραμμα ανήκει στην κατηγορία των ερωτικών αυτά, στα οποία ο ποιητής αναφέρεται σε ένα γεγονός του παρελθόντος και τώρα ζητά από τη θεότητα να πράξει το ίδιο σε μια παράλληλη κατάσταση. Ωστόσο, δεν είναι βέβαιο αν Γλυκήρα και ο Παπυλίδης είχαν εμπλακεί στο παρελθόν. Το όνομα Γλυκήρα είναι χαρακτηριστικό για εταίρα ενώ το όνομα Παπυλίδης το οποίο προέρχεται από το Πάπυλος, πιστοποιείται μόνο σε βυζαντινή επιγραφή από τη Βιθυνία.

Οι θεότητες που εμπλέκονται σε αυτή την ιστορία μπορεί να είναι του Διονύσου (εξαιτίας του θίασου) και του Άδωνη (λόγω της παννυχίδας ). Οι στίχοι που διασώθηκαν στο ροδιακό « Όστρακον» δεν περιλαμβάνονται στην Ανθολογία Graeca. Θα ήταν δελεαστικό να υποθέσουμε ότι η επιφάνεια του όστρακου χρησιμοποιήθηκε για τη σύνταξη κάτω από μια βιαστική περίσταση και είναι ένα ατελές σχέδιο της αρχικής δημιουργίας ενός ποιητή. Ωστόσο, φαίνεται πιο πιθανό ότι έχουμε να κάνουμε με το αντίγραφο ενός ήδη υπάρχοντος κειμένου. Το ύφος και το περιεχόμενο του ροδιακού ερωτικού επιγράμματος , το οποίο είναι γραμμένο σε ιωνική διάλεκτο, δεν προσφέρει εσωτερικά αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με την ταυτότητα του ποιητή. -

Πηγή: Αρχαιολογία on-line 

https://ellinondiktyo.blogspot.com