Τα θέλω και τα δεν θέλω...

 Δεν θέλω να ανεμοδέρνομαι από ανεξέλεγκτες μεταπτώσεις και να παραδίδομαι σε λαστιχένιες διαθέσεις, σαν τους δείκτες πολιτικών δημοσκοπήσεων που κυνηγάνε να βάλουν στο μαντρί αναποφάσιστους. Δεν είμαι καν ψηφοφόρος. Αγαπώ εξίσου τα αγριόχορτα και τα εύθραυστα λουλούδια κι αυτός είναι ο
προσωπικός μου κήπος και η φροντίδα πρωτίστως δικιά μου.
 Δεν θέλω να αποδέχομαι παθητικά ό,τι μου πλασάρει η κοινωνία και να καταναλώνω την τροφή των πνευματικών ταγών της. Η μόνη υγιής σχέση που μπορώ να χτίσω με αυτήν είναι εκείνη που στηρίζεται στις ατομικές απαιτήσεις και στη διαλεκτική τους, όχι στο θάψιμό τους.

Όχι ο καθένας για την πάρτη του, όχι ο καθένας για τη θυσία στο βωμό της "επανάστασης" που απαιτεί τη θυσία, αλλά όλοι για τον καθέναν..!
 Δεν θέλω να είμαι το τρελαμένο και τρεμάμενο έρμαιο των λαθών μου. Θέλω μέσα από τις πληγές των λαθών και των παθών μου, ακόμα και των χυδαιότερων, να βρω τρόπο για να εισχωρήσει φως.
 Δεν θέλω να είμαι στις άκρες ή στο κέντρο της παρέας απλά για να μη νιώθω μόνος, θέλω να χτίσω σχέση με πρώτον απ' όλους τον εαυτό μου. Να τα βρω μαζί του. Να τον κερδίσω και να μ' εκτιμήσει. Να με αγαπήσει για να καταφέρω κι εγώ να αγαπήσω και να γίνω με τη σειρά μου αντικείμενο εκτίμησης. Και ν'αγαπηθώ.
 Δεν θέλω αγάπη με όρκους, από τότε που εφευρέθηκε η ορκωμοσία έγινε επιστήμη το ψεύδος και νομιμοποιήθηκαν οι λωποδύτες και οι υποκριτές. Δεν θέλω αγάπη με όρους ή άνεϋ όρων, αλλά αγάπη γεμάτη χρώματα και ήχους και μυρωδιές και που είναι ειλικρινής όταν νιώθει να ξεθωριάζει.
 Δεν θέλω τα θέλω μου να είναι και του άλλου.  Κι αν είναι έτσι, πόσο πολύ θα'θελα να μάθουμε ν' αφήνουμε χώρο ο ένας στον άλλον... 



ανιχνευτής