Πως ονόμαζαν την τούρτα γενεθλίων στην αρχαία Ελλάδα;

Η τούρτα γενεθλίων συνοδεύει τον εορτασμό της ολοκλήρωσης ενός επιπλέον έτους ζωής εδώ και πάρα πολλούς αιώνες και είναι εφεύρεση των αρχαίων
Ελλήνων. Η τούρτα στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν
«άμμιλος» .
Ο λόγος που τοποθετούσαν τα κεριά πάνω στη τούρτα γενεθλίων ήταν για να τιμήσουν τη θεά Άρτεμις. Οι αρχαίοι Ελληνες έκαναν μια ιδιαίτερη τελετή, κατά την οποία έφερναν στο ναό της Αρτέμιδος ένα γλυκό στολισμένο με κεριά. Τα
κεριά συμβόλιζαν τα αστέρια και το φεγγάρι, τα οποία συνδέονται με τη θεά του κυνηγιού. Τα κεριά άναβαν για να κάνουν το γλύκισμα να μοιάζει να φεγγοβολάει, σαν το φεγγάρι.
Ο λόγος που πρώτα έκαναν μια ευχή και μετά έσβηναν τα κεριά ήταν επειδή πίστευαν πως ο καπνός μετέφερε τις προσευχές τους στους ουρανούς, και πιθανόν η σημερινή συνήθεια να κάνουμε μία ευχή πριν σβήσουμε τα κεράκια να προέρχεται από αυτήν τη δοξασία.
Επειδή όμως η Αρτέμιδα θεωρούταν και προστάτιδα των μικρών παιδιών, για να έχουν την εύνοια της, οι αρχαίοι Έλληνες έκαναν αντίστοιχη τελετή και στα γενέθλια των παιδιών τους.
Η αρχαία ελληνική ευχή γενεθλίων έχει η εξής:
"Ω κορυφαία Θεά των γεννήσεων, Ακραία Άρτεμη δέξου αυτόν τον σεμνό ύμνο και χάρισε την ευλογία σου σε αυτόν που γιορτάζει την ημέρα της γεννήσεως του στο υλαίο πεδίο της ύπαρξης.
Εσύ που δίνεις το τέλειο δώρο Ανυσιδώρα χάρισε δώρα υγίειας, ευδαιμονίας, πνευματικής και υλικής ανάπτυξης, χαράς, ευθυμίας, και κάθε άλλου ψυχικού ή υλικού δώρου που εσύ κρίνεις για την αρετοδρομία της υπάρξεως.
Στάσου Βοηθός της υπάρξεως τούτης και Ευπλόκαμος, στρώνοντας άριστους δρόμους αρετής που οδηγούν σε έπαθλα αιώνια ώστε η ψυχή να ομοιάζει την Ευστέφανη χάρη Σου.
Καθαρά Θεά, κράτα αμόλυντη την ψυχή από κάθε κακό.
Μεγαλώνυμη και Ολβιόμοιρη Θεά χάρισε την μέγιστη ευτυχία της μοίρας ως
Περασία βοήθησε την σκέψη να οδεύει ασφαλής από τις αναζητήσεις της.
Σαόφρων χάρισε υγιή σκέψη.
Σεμνή Θεά δώρισε την σπουδαιότητα και τον σεβασμό σε τούτη την ύπαρξη."

Μάια Τσεπουλίδου

http://oraiokastromekatiallo.blogspot.gr/2016/01/blog-post_36.html