Εκτός από την Ομοσπονδία Ιστιοπλοΐας υπάρχει και η Εκκλησία

 [Για τα απείρως τραγικότερα ορφανά των ιερών ιδρυμάτων γιατί δεν ξεσηκώνεται κανείς;]

του Αναγνώστη Λασκαράτου

Μπράβο στην κα Μπεκατώρουπου μίλησε, μπράβο της που αρνήθηκε τις νομικές υπηρεσίες της Προέδρου της Βουλής του κ. Τσίπρα  κυρίας Ζωής Κωνσταντοπούλου, η οποία νομίζω πως, λόγω κάποιου αμφιλεγόμενου υπερασπιστικού παρελθόντος, ήταν

εντελώς αναρμόδια να την εκπροσωπήσει νομικά, μπράβο στον θόρυβο που ξεσηκώθηκε υπέρ της θαρραλέας γυναίκας που έσπασε την Ομερτά, όμως γιατί στις απείρως ειδεχθέστερες και κακουργηματικότερες υποθέσεις της ιερή παιδεραστίας, όταν μάλιστα οι δράστες ή οι συνεργοί μένουν προκλητικά ατιμώρητοι, με πρωτοπόρες στο κουκούλωμα τις εφημερίδες της Αριστεράς, δεν υπάρχει ανάλογη κοινωνική αντίδραση; Επειδή τα ορφανά δεν έχουν κοινωνική επιφάνεια; Επειδή η Εκκλησία δεν είναι αθλητική Ομοσπονδία; Επειδή η τραγωδία είναι τόσο τεράστια και καταστροφική για τις ζωές αθώων πλασμάτων, που η φιλεύσπλαχνη κοινωνία δεν μπορεί να την αντέξει;

Παραπέμπω επιλεκτικά σε τρεις περιπτώσεις, από τις δεκάδες (βλ. φωτ. και ενδεικτική λίστα τεσσάρων κρουσμάτων σε διάστημα μόνο 18 μηνών https://jodi.graphics/3172) που κατάφεραν να σπάσουν το τείχος της σιωπής. Αυτήν του πρωτοπρεσβύτερου Πέτρου Παπουτσάκη, αδελφού του τότε Αρχιεπισκόπου Κρήτης Τιμόθεου: «Στα πλοκάμια της παιδοφιλίας». «ΤΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΑ σκάνδαλα με την κακοποίηση ανηλίκων από θύτες κληρικούς δεν είναι πρωτόγνωρη υπόθεση για την ελληνική Εκκλησία» (ΤΟ ΒΗΜΑ Ι ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ, 1 Φεβρουαρίου 2009, 07:11). «..βίαζε ανήλικα κορίτσια τα οποία είχαν αναζητήσει στέγη, φροντίδα και αγάπη στο ομώνυμο ίδρυμα για ορφανά και άπορα παιδιά, …..Οι δικαστές καταδίκασαν τον ιερέα σε κάθειρξη 30 ετών, που συγχωνεύθηκε σε 20 έτη. Ο Παπουτσάκης οδηγήθηκε στις φυλακές, αφέθηκε όμως ελεύθερος σχετικά σύντομα, όταν επικαλέστηκε λόγους υγείας. Εν τω μεταξύ, είχε ασκήσει έφεση. Η δίκη στον δεύτερο βαθμό, δύο χρόνια αργότερα, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Συνέχεια →