Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013

Αποκάλυψη: Οι αρχαίοι Αθηναίοι νίκησαν τους εισβολείς από την Ατλαντίδα!!!!!


 
    Στο έργο αυτό αναπτύσσονται οι κοσμολογικές απόψεις του Πλάτωνα και περιγράφεται η δημιουργία του σύμπαντος. Στην αρχή του διαλόγου ο Σωκράτης συνόψισε τις απόψεις του περί ιδανικής πολιτείας και εξέφρασε την επιθυμία του να αναπτυχθούν από τους συνομιλητές του, τον Τίμαιο, τον Κριτία και τον Ερμοκράτη, τα προσδοκώμενα κατορθώματά της στον πόλεμο. Πρώτος πήρε τον λόγο ο Κριτίας, που άρχισε να διηγείται όσα είχε ακούσει από τον παππού του σχετικά με την επιτυχημένη απόκρουση της εισβολής των κατοίκων της Ατλαντίδας από τους αρχαίους Αθηναίους, ιστορία που μετέφερε στην Αθήνα ο Σόλωνας μετά την επιστροφή του από την Αίγυπτο.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ. Β. Κάλφας. 1995. Πλάτων. Τίμαιος. Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια. Αθήνα: Πόλις.
Τα επιτεύγματα της πόλης σας ήταν πολλά και μεγάλα· είναι γραμμένα εδώ κι εμείς συνεχίζουμε να τα θαυμάζουμε. Υπάρχει όμως ένα που τα ξεπερνά όλα σε μεγαλείο και αρετή. Τα αρχεία μας αναφέρουν ότι η πόλη σας αναχαίτισε κάποτε μια μεγάλη
δύναμη που είχε επιτεθεί με αλαζονεία εναντίον όλης της Ευρώπης και της Ασίας ξεκινώντας απ' έξω, από τον Ατλαντικό ωκεανό. Οι άνθρωποι μπορούσαν να ταξιδεύουν εκείνη την εποχή στον ωκεανό, γιατί αμέσως μετά το στόμιό του ―που, όπως μαθαίνω, εσείς το ονομάζετε Ηράκλειες Στήλες― υπήρχε ένα νησί μεγαλύτερο από την Ασία και τη Λιβύη μαζί. Οι ταξιδιώτες της εποχής περνούσαν από αυτό στα άλλα νησιά και από εκεί σε όλη την απέναντι ήπειρο που περιβάλλει αυτήν την πραγματικά αχανή θάλασσα. Όλα τα μέρη που βρίσκονται μέσα από το στόμιο που λέγαμε φαίνονται σαν λιμάνι με στενή είσοδο· το πέλαγος όμως που εκτείνεται έξω από το στόμιο είναι πραγματικό πέλαγος· και η στεριά που το περικλείει θα έλεγε κανείς ότι αξίζει να ονομαστεί "ήπειρος", στην κυριολεξία του όρου. Σ' αυτό το νησί, την Ατλαντίδα, δημιουργήθηκε κάτω από βασιλική εξουσία μια μεγάλη και θαυμαστή δύναμη που κυριάρχησε σε όλο το νησί καθώς και σε πολλά άλλα νησιά και μέρη της απέναντι ηπείρου. Επιπλέον, προς την πλευρά μας, επικράτησε στη Λιβύη ως την Αίγυπτο και στην Ευρώπη ως την Τυρρηνία. Αυτή λοιπόν η μεγάλη δύναμη συγκέντρωσε κάποτε όλα της τα στρατεύματα και επιχείρησε, με μία μόνο επίθεση, να υποδουλώσει την πόλη σας και τη δική μας και όλες όσες βρίσκονται μέσα από τις Στήλες. Τότε ακριβώς, Σόλων, αποκαλύφθηκε σε όλη την ανθρωπότητα η αρετή και η δύναμη της πόλης σας, γιατί στάθηκε πρώτη στο φρόνημα και στην τεχνική του πολέμου. Επικεφαλής των Ελλήνων, και στη συνέχεια αναγκασμένη να πολεμήσει μόνη όταν οι άλλοι την εγκατέλειψαν, έφθασε στον έσχατο κίνδυνο αλλά τελικά απέκρουσε τους εισβολείς και θριάμβευσε. Δεν άφησε έτσι να γνωρίσουν τη σκλαβιά αυτοί που δεν είχαν υποδουλωθεί ποτέ και απελευθέρωσε με μεγαλοψυχία όλους εμάς τους άλλους που κατοικούσαμε μέσα από τις Ηράκλειες Στήλες. Πολύ αργότερα όμως ήρθαν τρομεροί σεισμοί και κατακλυσμοί και, μέσα σε μία μέρα και μία νύχτα φρίκης, όλο το γένος των πολεμιστών σας χάθηκε μέσα στη γη, και το νησί της Ατλαντίδας βυθίστηκε στη θάλασσα και αφανίστηκε. Ο ωκεανός σ' εκείνα τα μέρη έγινε απροσπέλαστος και ανεξερεύνητος από την πολύ βαθιά λάσπη που άφησε πίσω της η Ατλαντίδα καθώς καταποντιζόταν».
Άκουσες λοιπόν, Σωκράτη, μια περίληψη όσων μου είχε διηγηθεί ο γέροντας Κριτίας, μεταφέροντας τα λόγια του Σόλωνα. Όταν μιλούσες χθες για την ιδανική πολιτεία και τους άνδρες της, σκεφτόμουν αυτήν την ιστορία και είχα μείνει έκπληκτος βλέποντας πως, από μια θεόπεμπτη τύχη, στα περισσότερα σημεία συμφωνούσες απόλυτα με τα όσα είχε πει ο Σόλων. Δεν είπα τίποτε εκείνη τη στιγμή· ύστερα από τόσον καιρό, δεν θυμόμουν όλες τις λεπτομέρειες. Σκέφτηκα ότι πρώτα έπρεπε να τα αναπλάσω όλα μόνος μου και μετά να τα πω. Γι' αυτό λοιπόν έσπευσα να δεχθώ την ανταπόδοση που ζήτησες χθες. Σκέφτηκα ότι το δυσκολότερο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να επιλέξει κανείς εκείνο το θέμα που ταιριάζει ακριβώς στο ζητούμενο, και ίσως αυτό να εξυπηρετούσε τις ανάγκες μας. Έτσι λοιπόν, όπως είπε και ο Ερμοκράτης, μόλις φύγαμε χθες από εδώ, τους διηγήθηκα όσα θυμόμουν και, όταν τους άφησα, κατάφερα να ανασυνθέσω όλες σχεδόν τις λεπτομέρειες στη διάρκεια της νύχτας. Πόσο δίκιο έχουν αυτοί που λένε πως ό,τι μαθαίνει κανείς από παιδί μένει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη του! Εγώ αμφιβάλλω αν μπορώ να θυμηθώ σήμερα ακόμη και αυτά που άκουσα μόλις χθες. Θα μου έκανε όμως μεγάλη εντύπωση αν ξεχνούσα και το παραμικρό από αυτά που άκουσα πριν από τόσα πολλά χρόνια. Παρακολουθούσα, βλέπεις, με τόσο πάθος, με τόση χαρά τη διήγηση, ήταν και ο γέροντας τόσο πρόθυμος να με διδάξει απαντώντας στις αλλεπάλληλες ερωτήσεις μου, ώστε εντυπώθηκαν όλα μέσα μου σαν ανεξίτηλα εγκαύματα. Από το πρωί μάλιστα τα επαναλαμβάνω συνεχώς και στους φίλους μας, για να μπορούν και αυτοί να συνεισφέρουν στη διήγηση.
ΑΡΧΑΙΟ  ΚΕΙΜΕΝΟ.
[24d]    «πολλ μν ον μν κα μεγλα
ργα τς πλεως τδε γεγραμμνα θαυμζεται, πντων μν
[24e] ν περχει μεγθει κα ρετ· λγει γρ τ γεγραμμνα
σην πλις μν παυσν ποτε δναμιν βρει πορευο-
μνην μα π πσαν Ερπην κα σαν, ξωθεν ρμη-
θεσαν κ το τλαντικο πελγους. ττε γρ πορεσιμον
ν τ κε πλαγος· νσον γρ πρ το στματος εχεν
καλετε, ς φατε, μες ρακλους στλας, δ νσος μα
Λιβης ν κα σας μεζων, ξ ς πιβατν π τς λλας
νσους τος ττε γγνετο πορευομνοις, κ δ τν νσων
[25a] π τν καταντικρ πσαν πειρον τν περ τν ληθινν
κενον πντον. τδε μν γρ, σα ντς το στματος ο
λγομεν, φανεται λιμν στενν τινα χων εσπλουν· κενο
δ πλαγος ντως τε περιχουσα ατ γ παντελς ληθς
ρθτατ’ ν λγοιτο πειρος. ν δ δ τ τλαντδι νσ
τατ μεγλη συνστη κα θαυμαστ δναμις βασιλων,
κρατοσα μν πσης τς νσου, πολλν δ λλων νσων
κα μερν τς περου· πρς δ τοτοις τι τν ντς τδε
[25b] Λιβης μν ρχον μχρι πρς Αγυπτον, τς δ Ερπης
μχρι Τυρρηνας. ατη δ πσα συναθροισθεσα ες ν
δναμις τν τε παρ’ μν κα τν παρ’ μν κα τν ντς το
στματος πντα τπον μι ποτ πεχερησεν ρμ δουλο-
σθαι. ττε ον μν, Σλων, τς πλεως δναμις ες
παντας νθρπους διαφανς ρετ τε κα ῥώμ γνετο·
πντων γρ προστσα εψυχίᾳ κα τχναις σαι κατ πλε-
[25c] μον, τ μν τν λλνων γουμνη, τ δ’ ατ μονωθεσα
ξ νγκης τν λλων ποστντων, π τος σχτους
φικομνη κινδνους, κρατσασα μν τν πιντων τρ-
παιον στησεν, τος δ μπω δεδουλωμνους διεκλυσεν
δουλωθναι, τος δ’ λλους, σοι κατοικομεν ντς ρων
ρακλεων, φθνως παντας λευθρωσεν. στρ δ
χρν σεισμν ξαισων κα κατακλυσμν γενομνων, μις
[25d] μρας κα νυκτς χαλεπς πελθοσης, τ τε παρ’ μν
μχιμον πν θρον δυ κατ γς, τε τλαντς νσος
σατως κατ τς θαλττης δσα φανσθη· δι κα
νν πορον κα διερενητον γγονεν τοκε πλαγος,
πηλο κρτα βραχος μποδν ντος, ν νσος ζομνη
παρσχετο».

    Τ μν δ ηθντα, Σκρατες, π το παλαιο
[25e] Κριτου κατ’ κον τν Σλωνος, ς συντμως επεν,
κκοας· λγοντος δ δ χθς σο περ πολιτεας τε κα
τν νδρν ος λεγες, θαμαζον ναμιμνσκμενος ατ
νν λγω, κατανον ς δαιμονως κ τινος τχης οκ πο
σκοπο συνηνχθης τ πολλ ος Σλων επεν. ο μν
[26a] βουλθην παραχρμα επεν· δι χρνου γρ οχ κανς
μεμνμην. νενησα ον τι χρεν εη με πρς μαυτν
πρτον κανς πντα ναλαβντα λγειν οτως. θεν ταχ
συνωμολγησ σοι τ πιταχθντα χθς, γομενος, περ
ν πασι τος τοιοσδε μγιστον ργον, λγον τιν πρποντα
τος βουλμασιν ποθσθαι, τοτου μετρως μς επορσειν.
οτω δ, καθπερ δ’ επεν, χθς τε εθς νθνδε πιν

ΠΗΓΗ: http://www.greek-language.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html