Θλιμμένοι, χωρίς έθνος, χωρίς πατρίδα και χωρίς ιδανικά...

-Γιατί χαμήλωσαν τα φώτα στους δρόμους; Γιατί χάθηκαν οι παιδικές φωνές; Που είναι η βουή του κόσμου;

-Μα σπίτια ειν' όλοι. Τι νόμιζες; Δεν ξέρεις πως αυτή την ώρα στα τελεβίζια οι δημοσιογράφοι θα μας λεν ξανά τα θλιβερά μαντάτα;

-Μα που πήγαν οι δημοσιογράφοι που μας έλεγαν τόσο ωραία πράγματα; Ποιοι μας τους πήραν και μας έφεραν τούτους εδώ τους θλιβερούς μαυροκόρακες; 

-Οι ίδιοι είναι. Μα δεν χαμογελάνε πια, τώρα
μιλάνε σοβαρά λεν...

-Και ο κόσμος τι τους ακούει; Γιατί δεν κάνει του κεφαλιού του ντε;

-Μα έμαθε να τους ακούει από τότε που λέγαν όλα τα καλά, δεν ξέρει αλλιώς να κάμει πια. Και όσο για του κεφαλιού του... καημένε που ζεις; Δεν υπάρχουν κεφάλια πλέον εδώ γύρω! 

-Μα πως δεν υπάρχουν κεφάλια; Τι μου λες; Που είναι οι ποιητές μας; Που είναι ο Ελύτης; Που ο Σεφέρης, ο Ρίτσος, ο Βάρναλης, ο...

-Τους διώξαμε αυτούς από εδώ. Ένας υπουργός του Μητσοτάκη είπε τους ποιητές λαπάδες. Δεν τους χρειαζόμασταν πια. Μπορείς θαρρείς να πάρεις τζιπ διαβάζοντας ποιητές; 

-Μα που είναι οι συνθέτες μας με το μεγάλο ανάστημα; Που είναι ο Χατζηδάκης; Ο Θεοδοράκης; Ο Μαρκόπουλος; Ο Ξαρχάκος; Ο Λοίζος; 

-Τους διώξαμε τούτους τους αποτυχημένους εδώ και χρόνια από αυτό τον τόπο. Ένα βραβείο της γιουροβίζιον δεν ήταν ικανοί να φέρουν! Και εμείς θέλαμε να είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη και στα λάιφ στάιλ και όχι να βλέπουμε αναμαλλιασμένους και κακοντυμένους να κουνάνε ένα ξυλάκι μπροστά σε τριάντα σαράντα οργανοπαίχτες. Ούτε ένα πανεράκι γαρούφαλα δεν άξιζαν. Είδες ποτέ εσύ να τους πετάν γαρούφαλα; 

-Όχι δεν είδα είναι η αλήθεια. Μα οι ηθοποιοί μας οι μεγάλοι που είναι να μιλήσουν; Που είναι η Τζένη Καρέζη; Που είναι η Ειρήνη Παπά; Που είναι  η Έλλη Λαμπέτη; Που είναι ο Χορν; 

-Τους διώξαμε αυτούς τους καθυστερημένους από εδώ. Απορώ που τους θυμήθηκες κιόλας. Τούτοι που λες  έπαιζαν ένα έργο τον χρόνο. Που να χωρέσουν τις διαφημίσεις οι χορηγοί μας; 

-Μα δεν μπορεί. Και οι πολιτικοί μας, οι πολιτικοί; Εγώ θυμάμαι μερικούς που μας τα έλεγαν όλα τούτα και εκείνα.   Τάχα δεν ξέρεις και εσύ μερικούς που μας τα είπαν; Ας τους φέρουμε τώρα εδώ να μας πουν τι και πως,  για το από δω και πέρα.

-Τους διώξαμε όλους εκείνους τους αρνητές των πάντων. Τους πείραζε που ζούσαμε καλά και ήταν όλο γκρίνια. Ως και να βγαίνουμε στην σύνταξη στην ώρα μας σαν τους Ευρωπαίους μας έλεγαν. 

-Μα διάολε δεν μπορεί. Δω σε τούτο τον τόπο δεν ήταν που περπάτησαν ο Λυκούργος και ο Σόλων; Δεν ήταν που πολέμησαν ο Λεωνίδας και ο Αλέξανδρος; Δεν ήταν που στοχάστηκαν ο Σωκράτης και ο Επίκουρος;  Δεν ήταν που σχεδίασαν ο Καλλικράτης και ο Ικτίνος; Μας τα είπαν ο Θουκυδίδης και ο Πλούταρχος δεν μας τα είπαν; Και μην με πεις τον τραγουδιστή! Δεν αντέχω πια αυτό τον αντίλογο.

-Αυτούς τους έδιωξαν άλλοι πριν από χρόνια όμως.  

-Μα ναι αυτό ευτυχώς το ξέρω. Λευτερωθήκαμε όμως, δεν λευτερωθήκαμε; Μη μου το αναιρέσεις και αυτό... Ούτε Τούρκοι, ούτε Ρωμαίοι δεν υπάρχουν πια, σωστά; 

-Οι παπάδες λεν πως είμαστε Ρωμιοί και μας δίνουν Ρωμαϊκές σημαίες με δικέφαλο και οι μουλάδες στην Θράκη τους λένε πως είναι Τούρκοι και τους δίνουν σημαίες με την ημισέληνο... 

-Και εσείς τι λέτε εσείς; 

-Ωχ... σε είπα εμείς δεν έχουμε κεφάλι. Η τηλεόραση δεν μας είπε ακόμα αν είμαστε Ρωμαίοι ή Τούρκοι ή Έλληνες. Από μόνοι μας θα το αποφασίσουμε; 

http://emmanouilpapas.blogspot.gr/2011/12/blog-post_12.html