ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΕΡΓΕΝΑΚΗ-ΑΓΝΩΟΥΜΕΝΟΥ ΡΟΔΙΤΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ 74 ΣΤΗΝ ΚΡΕΜΑΣΤΗ ΡΟΔΟΥ- βιντεο

Ο ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΣ ΗΡΩΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΕΡΓΕΝΑΚΗΣ-ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ

Το Σαββάτο βράδυ 20-7-2013 στην Κρεμαστή Ρόδου ο σύλλογος Κυπρίων Ρόδου και ο πολιτιστικός σύλλογος Κρεμαστής "Η πρόοδος"  συνδιοργάνωσαν εκδήλωση τιμής και μνήμης στον αγνοούμενο Γιώργο Στεργενάκη που γεννήθηκε στην Κρεμαστή και αγνοείται από τις μάχες με τους Τούρκους εισβολείς το 1974, {μετά 38 χρόνια} στην εκδήλωση συμμετείχε η χορωδία Κρεμαστής και
απάγγειλε ο ηθοποιός Νίκος Μειτάνης. Η εκδήλωση ήταν υπό την αιγίδα του τοπικού συμβουλίου του δημοτικού διαμερίσματος Κρεμαστής.Η αίθουσα γέμισε απο κόσμο .
Επίσης στην εκδήλωση  παραβρέθηκε η σύζυγος του αγνοουμένου κ. Αφροδίτη Στεργενάκη και το εγγόνι  τους Γιώργος Στεργενάκης.Ο λογοτέχνης Σπύρος Κατσούρης απάγγειλε με την σειρά του νέο ποίημα προς τιμην του Γιώργου Στεργενάκη.
Δείτε το νέο ποίημα του Σπύρου

ΣΤΟΝ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ

ΓΙΩΡΓΟ ΣΤΕΡΓΕΝΑΚΗ

Για πού απλώνεις τα πανιά και θες να ταξιδέψης,

Γιώργο, φίλε και ξάδελφε, Κρεμαστενέ, Ροδίτη;

Για πού ανοίγεις τα φτερά και θέλεις να πετάξης,

σαν αετός στα σύννεφα, ήλιε κι αποσπερίτη;

Μήπως σε γάμο βιάζεσαι να πιής και να χορέψης;

ή μήπως σε καλέσανε φίλοι από την Κρήτη;

Γιατί μεσοκαλόκαιρα την Ρόδο μας αφήνεις,

τα μπάνια και το ψάρεμα και τουρισμού μαγνήτη;

Μα τούτος είχε πυρκαγιά στο νου και στη ψυχή του

και στην καρδιά του φώλιαζε δοχείο δυναμίτη.

Γοργά τους αποχαιρετά αδέλφια και γονείς του.

Προσεύχεται στην Παναγιά, Χριστό και Πανορμίτη.

Γεια και χαρά σας φίλοι μου, Ροδίτες, πατριώτες.

Φεύγω στην Μεγαλόνησο μ' Έλληνες στρατιώτες.

Στην Κύπρο 'κάμαν εισβολή οι Τούρκοι οι αχρείοι,

όπου 'ν' και της συζύγου μου οι συγγενείς κι οικείοι.

Πρόφαση βρήκαν τα σκυλιά κι οι γκρίζοι τους οι λύκοι,

μ' ανατροπή Μακάριου, να κάμουν “νταηλίκι”.

Κι εισβάλαν στην Κερύνεια και στην Αμμόχωστό μας..

Σκοτώνουν γυναικόπαιδα, τον άοπλο λαό μας..

Δεν θέλω τ' όμορφο νησί Τούρκοι να βεβηλώσουν

Κόκκινο μισοφέγγαρο στην Κύπρο μας ν' απλώσουν!

Δεν θέλω ο Ελληνισμός συρρίκνωση να πάθη

από προδότες Έλληνες και ηγετών μας λάθη...

Και με της νιότης τον παλμό, που αψηφά κινδύνους

τούτος ευθύς ευρέθη σε ζώνες επικινδύνους.

Οι Τούρκοι φέρανε στρατό, άρματα και κανόνια

κι οι σφαίρες πέφτουνε βροχή, οι όλμοι και τα βόλια.

Ρίχνουν κι αλεξιπτωτιστές! Τις πόλεις βομβαρδίζουν!

Τα Μοναστήρια κι εκκλησιές και τ' άγια μαγαρίζουν...

Καίνε χωριά και σπιτικά. Λεηλατούν! Βιάζουν!

Με του Αττίλα μαχαιριά, τα σύνορα αλλάζουν...

Την Κύπρο μας διχοτομούν. Κι οι πρόσφυγες χιλιάδες.

Χάνουν οι μάνες τα παιδιά, τους συγγενείς και άνδρες..

Λίγοι μονάχα πολεμούν κι αντίσταση προβάλλουν

στα στίφη άγριων θεριών που συνεχώς εισβάλλουν.

Κι άδικα περιμένουνε βοήθεια να φθάση

και εισβολέων τις γραμμές σαν το γυαλί να σπάση.

Ούτε τα πλοία έφθασαν. Ούτε τ' αεροπλάνα,

αφού η Δύση έπαιξε με τα δικά της πλάνα.

Μ' οι πατριώτες πολεμούν, ωσάν τον Λεωνίδα

και τέτοια γενναιότητα στις μέρες μας δεν είδα.

Μέσα σ' αυτούς κι ο χωριανός. Ο Γιώργος Στεργενάκης

που πολεμά τους εισβολείς σαν νέος Σπαρτιάτης.

Τρέχει, φωνάζει, πολεμά μαζί με άλλους έξι,

μα οι εχθροί τον κύκλωσαν. Δεν μπόρεσε ν' αντέξη.

Τον σέρνουνε αιχμάλωτο με άλλους πατριώτες,

όπου τους πάνε στην Τουρκιά ρακένδυτους, δεσμώτες.

Άλλους ευθύς εσκότωσαν και άλλους φυλακίσαν.

Και δύο χιλιάδες απ' αυτούς στα σπίτια δεν γυρίσαν.

Ούτε κι ο Γιώργος γύρισε. Ούτε κι αυτός δεν ήρθε...

Ούτε και μάθαμε ποτέ ποιά συμφορά τον βρήκε.

Ούτε παιδιά του μάθανε. Ούτε κι η σύζυγός του.

Ούτε κανένας φίλος του. Ουδέ κανείς γνωστός του.

Φεύγουν τα χρόνια κι οι καιροί. Φεύγουν και οι γονείς του.

Κι η πίκρα πια απλώθηκε σε φίλους, συγγενείς του.

Τί έγιν' ο λεβέντης μας; Πού βρίσκεται χαμένος;

Είναι καλά αυτός και ζει; ή είναι...πεθαμένος;

Μα ό,τι και να έγινε, καμάρι μας_ναι_είναι.

Πατριώτης, Έλλην, ΗΡΩΑΣ κι ΑΘΑΝΑΤΟΣ (!) θα είναι.

Ρόδος 18-07-2013 ΚΑΤΣΟΥΡΗΣ ΣΠΥΡΟΣ