«Το Έθνος πρέπει να θεωρεί Eθνικόν ό,τι είναι αληθές». Διονύσιος Σολωμός

Η Επανάσταση του 1821

 «Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές». Διονύσιος Σολωμός

    

Του Ιωάννη Κρασσά*

Το ευλογημένο 1821 υπήρξε καρπός της  έμφυτης αγάπης των Ελλήνων για την ελευθερία. Η επαναστατική παράδοση του λαού μας αφυπνίσθηκε υπό την επίδραση των ιδεών της εποχής, αποτελώντας την σχάσιμο ύλη που απαιτείται για τέτοιου είδους άθλους. Η Ελλάδα επανεμφανίσθηκε
στο  χάρτη της Ευρώπης, ως ανεξάρτητο κράτος, με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου, την 3η Φεβρουαρίου 1830. Οι έλληνες έζησαν επί αιώνες κάτω από την  πιο σκληρή και απάνθρωπη τυραννία των Οθωμανών. Στις 26 Μαρτίου 1821, το Αχαϊκό Διευθυντήριο στην διακοίνωση προς του ευρωπαίους προξένους τόνιζε: «Αποφασίσαμεν σταθερώς ν’ αποθάνωμεν όλοι ή να ελευθερωθώμεν…».

     Η ελευθερία μας και η αναγέννηση του κράτους μας, υπήρξαν καρποί της επαναστάσεως του 1821. Ο αγώνας αυτός  κρίνεται ως το σημαντικότερο γεγονός του 19ου αιώνος. Προκάλεσε διεθνή αναστάτωση, θυελλώδη συνέδρια και έγινε η αφορμή των πρώτων ευρωπαϊκών συμμαχιών. Η επανάσταση παραλίγο να γίνει η αφορμή πανευρωπαϊκού πολέμου, ενώ προσέδωσε νέα μορφή στο Ανατολικό Ζήτημα.

     Η επανάσταση υπήρξε προϊόν καθολικής συμμετοχής όλων των ελλήνων, ανεξαρτήτως καταγωγής, οικονομικής καταστάσεως, ή  επαγγέλματος. Τρεις ήσαν οι   καθοριστικοί παράγοντες της επιτυχίας της. Η συνωμοτική οργάνωση των υπόδουλων ελλήνων, που επιτεύχθηκε από την Φιλική Εταιρεία. Ο πύρινος λόγος του Παπαφλέσσα, ο οποίος προκάλεσε την έκρηξη της συσσωρευμένης αγανάκτησης  των σκλάβων.  Η στρατηγική σκέψη και οι ηγετικές ικανότητες  του Κολοκοτρώνη, οι οποίες τον ανέδειξαν σε αρχηγό των δυνάμεων των

επαναστατών.

     Μετά την άλωση της Τριπόλεως και την καταστροφή του Δράμαλη στα Δερβενάκια, η επανάσταση εδραιώθηκε στην Πελοπόννησο και στην Στερεά. Η φιλαρχία, τα προσωπικά συμφέροντα, και το τεράστιο «εγώ μας», υπήρξαν οι αιτίες των εμφυλίων πολέμων των Ελλήνων, που λίγο έλειψε να τα τινάξουν όλα στον αέρα. Το 1823 και το 1824, ελήφθησαν  τα δύο πρώτα δάνεια από τραπεζικούς οίκους της Αγγλίας (Λοφνάν και Ρικάρντο). Η σύναψη των δανείων  απετέλεσε έμμεση αναγνώριση του αγώνος, αλλά δημιούργησε το πρώτο εξωτερικό χρέος . Τα χρήματα που λάβαμε, ανήρχοντο στο 1/3 αυτών που δανειστήκαμε. Η διαχείριση των χρημάτων των δανείων, ανατέθηκε σε επιτροπή από ξένους. Σήμερα, 190 χρόνια μετά, βρισκόμαστε στο σημείο που ξεκινήσαμε.

     Την 1 Αυγ 1825 η Γ΄ Εθνοσυνέλευση έθεσε την υπεράσπιση της Ελλάδος υπό την προστασία της Βρετανίας. Το 1827 καμιά χώρα στα πρόθυρα καταρρεύσεως, δεν παρουσίασε πιο αξιοθρήνητο θέαμα εσωτερικής διχόνοιας από την Ελλάδα. Τα αναθέσαμε εν λευκώ όλα στους ξένους. Την διοίκηση του στρατού και του στόλου, στους  βρετανούς  Church και Cohran, ενώ εξουσιοδότησε  στον  πρέσβη της Αγγλίας στην Κωνσταντινούπολη,Stratford Canning, την διπλωματική μας εκπροσώπηση.

    

Η Ελλάδα τελικά ελευθερώθηκε, πληρώνοντας βαρύ τίμημα σε αίμα. Η επανάσταση του 1821, έχει σελίδες άφθαστου μεγαλείου αλλά  και  απερίγραπτης οδύνης. Δυστυχώς επιβεβαιώνεται από την ιστορία ότι, είμαστε  ανίκανοι να μάθουμε από τα λάθη μας και να χαλιναγωγήσουμε τα πάθη μας.

* Ο Ιωάννης Κρασσάς

είναι

Αντιστράτηγος εα


http://veteranos.gr/ethnos-prepi-na-theori-ethnikon-oti-ine-alithes-dionisios-solomos/