Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ

«Πήραν τα αριστερά συνθήματα και τα... ξεπουπούλιασαν». Μ'αυτή τη φράση σε πρωϊνή εκπομπή ο Γ.Γ. του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας σχολίασε τα όσα συμβαίνουν στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Ταυτόχρονα όμως, εξέφρασε και τον ενδόμυχο φόβο του κόμματός του. Την ακεραιότητα των συνθημάτων του δηλαδή, και την αποκλειστικότητα στη χρήση τους.

Με άλλα λόγια, ο μεγάλος νταλγκάς του ΚΚΕ είναι τα συνθήματα. Οι λέξεις. Ο αέρας. Με τα λόγια προσπαθεί να κάνει την επανάσταση το ΚΚΕ άραγε? Με τα συνθήματα που τα θέλει ανέγγιχτα και άσπιλα? Ή αλλιώς, όλα για την προπαγάνδα?

Όλη η συμβολή του ΚΚΕ στη σημερινή στυγνή πραγματικότητα ποιά είναι? Να πετάει συνθήματα, εκ του ασφαλούς ταμπουρωμένο στον Περισσό και να παρατηρεί τις εξελίξεις, αποφεύγοντας επιμελώς να αναμιχθεί με αυτές? Να κατακρίνει χωρίς να κάνει τίποτα για να απαλύνει τον "πόνο του εργάτη" που με τόση ζέση υπερασπίζεται?

Και τότε, ποιά είναι η διαφορά του ΚΚΕ από την ελληνική Εκκλησία? Και οι δύο επιτελούν το ίδιο έργο, προσφέρουν παρηγοριά... Και οι δυό το κάνουν από θέση ισχύος και ασφάλειας. Διότι, οι μισθοί τρέχουν, τα προς το ζην είναι εξασφαλισμένα, οπότε η "ανιδιοτελής" προσφορά είναι εύκολη.

Όμως, μόνο ανιδιοτελής δεν είναι. Γιατί, όπως και η Εκκλησία, έτσι και το ΚΚΕ υπάρχει απλά για να συντηρεί την ίδια του την ύπαρξη. Η πραγματική του συνεισφορά στη διαχείριση της πραγματικότητας είναι μηδενική, εφόσον δε βάζει το χέρι στη ζύμη να ζυμώσει. Από σχολιαστές η ελληνική κοινωνία βρίθει,. από ενεργούς συμμετέχοντες στερείται. Και το ΚΚΕ κάνει τα πάντα για να μείνει σχολιαστής, παρατηρητής, Εκκλησία. Να παρέχει λόγια-συνθήματα παρηγοριάς για να τονώνει το ηθικό των μελλοθάνατων.

Όμως, αυτοί οι μελλοθάνατοι δεν πέθαναν ακόμα! Κι έχουν μάτια, αυτιά, σκέψη. Και βλέπουν τη στάση των κομμάτων, του ΚΚΕ συμπεριλαμβανομένου. Κι αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο. Κι αναλαμβάνουν να πληρώσουν το  λογαριασμό μόνοι τους. Όμως θα στείλουν τα αναλογούντα αμέσως μετά. Και το ΚΚΕ θα λάβει τα δέοντα, όπως και όλοι οι άλλοι. Ειδικά αν συνεχίσει να επιτελεί τον επιλεγμένο ρόλο του θεωρητικού, του άσπιλου αερολόγου υπερασπιστή του εργάτη. Ο εργάτης πεθαίνει. Και μαζί του χάνεται και κάθε σοβαρή προσπάθεια να υπάρξει ρόλος για το ΚΚΕ. Η φθορά μπορεί να είναι αργή, αλλά είναι σταθερή. Όταν σε μια κατάσταση όπως η σημερινή το ΚΚΕ δε μπορεί να ανεβάσει τα ποσοστά του ενώ η χαμερπής Χρυσή Αυγή ...ίπταται και φλερτάρει με διψήφια νούμερα, τότε γίνεται σαφές οτι ο λαός δεν αγοράζει το παραμύθι.

Και ίσως το ΚΚΕ να ικανοποιείται με την παρούσα κατάσταση. Γιατί αποτελεί θερμοκοιτίδα συνέχισης του βαθέως ύπνου του προλεταριάτου. Που δημιουργεί την ιδανική κατάσταση της συνέχισης της δράσης ενός ΚΚΕ σαν Εκκλησία. Παρηγορητικού. Παρηγοριά που δίνεται με τα λεφτά του κοσμάκη όμως. Και γι'αυτό διπλά ασύδοτη...

http://dimolog.blogspot.gr/2015/08/blog-post_28.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+dimolog+(?+?+?+?+?+?+?+?+?)