Τι έγραψαν οι Έλληνες πριν από 2500 χρόνια περίπου για την Σελήνη:

Ο Πυθαγόρας μάς πληροφορεί σχετικά με τη σελήνη ότι κατοικείται από Θεϊκά όντα όμοια με τους κατοίκους της γης.
Υπάρχουν όλα όσα βλέπουμε στη γη με τη μοναδική διαφορά ότι οι σεληνιακές μέρες είναι 15 φορές μεγαλύτερες από τις δικές μας, σύμφωνα με το periergaa.
Ο Ορφέας λέει για την σελήνη που έχει βουνά, πολιτείες και σπίτια.

Πως έχει στερεό έδαφος όπως η γη και θεϊκούς κατοίκους. Τις πληροφορίες αυτές μας τις δίνουν Πλούταρχος και Διογένης ο Λαέρτιος. Ο Ορφέας γνώριζε το σεληνιακό ημερολόγιο των 12 μηνών και τις φάσεις της σελήνης. Μιλά για την περιστροφή της γης γύρω από τον ήλιο, τις εύκρατες, τροπικές και πολικές ζώνες της γης, τις εκλείψεις της σελήνης, τα ηλιοστάσια, τις ισημερίες, τις κινήσεις των πλανητών και την παγκόσμια έλξη και επιμένει στο θέμα των κατοίκων της σελήνης, ότι είναι αυτοί που περιπλανήθηκαν από πλανήτη σε πλανήτη.

Ο Σωκράτης τη χαρακτηρίζει: «Μεγάλη κούφια σφαίρα που στο εσωτερικό της υπάρχουν θάλασσες και στεριές και κατοικούν άνθρωποι σαν εμάς». Αυτά αναφέρει ο Ξενοφάνης για το δάσκαλο του. Αυτά που έλεγε ο Σωκράτης τα υποστηρίζουν και σύγχρονοι αστρονόμοι.

Κατά την ελληνική μυθολογία η Σελήνη είναι η κόρη του Τιτάνα Υπερίωνα και της Τιτανίδας Θείας. Είναι αδελφή της Ηούς(Αυγής) και του Ήλιου ο οποίος τη φωτίζει πάντα φανερώνοντας την αδελφική του αγάπη. Αναπαρίσταται συνήθως, είτε να ιππεύει στο πλάι έναν ίππο, είτε να οδηγεί ένα άρμα από ένα ζευγάρι δυνατών αλόγων (ή ταύρων). Η Σελήνια σφαίρα της ή η ημισέληνος της αναπαρίσταται συνήθως, είτε ως στέμμα στο κεφάλι της, είτε ως μια ανυψωμένη πτυχή της λαμπερής της κάπας. Αρκετοί μύθοι τη θέλουν να οδηγεί ένα κοπάδι από ταύρους και για αυτό και παρομοιάζουν την ημισέληνό της με τα κέρατα του ταύρου.